Aprilvis!

Wij hebben thuis een écht aprilvisje. Ons Sofie - mijn lieve dochter - is geboren op 1 april!

 Vandaar dat bij ons in het gezin deze dag al jaren is uitgeroepen tot een "Byttebier feestdag". Sofie kondigt haar verjaardag al maanden tevoren aan - kwestie dat we het zéker niet zouden vergeten. En als het dan zover is wordt er een hele week gevierd - een beetje zoals een Marrokaans trouwfeest...
Zondag doen we met de hele familie een verjaardagsbarbecue - weer of geen weer! Een verslag hiervan krijgen jullie volgende week... Nu concentreren we ons eerst even op de aprilvissen.

Woensdagmorgen ben ik met mijn maatje John naar de markt in Rijsel gereden. Het aanbod van groenten was al heel wat groter dan enkele weken geleden. Maar de echte primeurs zijn nog maar met mondjesmaat - én duur - aanwezig. Asperges, jonge erwten, artisjokken...jonge wortels. Nog even wachten, nog een beetje mooi weer en dan zie je de markt veranderen. Onlangs hebben we nog een leuke winkel "Les Passions du Gout" gevonden aan de Boulevard Carnot, 10 minuten te voet van de markt. Het is een onderdeel van de groep Auchan maar veel kleiner en veel gespecialiseerder qua aanbod. Meer een stadsdelicatessenzaak met verse produkten. Een beetje een - verre - copie van La Grande Epicerie in Parijs. Leuk om door te wandelen en naar alles te kijken. Hun aanbod kaas is fenomenaal. Ook de visstand is mooi en ze hebben een niet klassieke keuze aan vissen liggen. Je kunt er bacalau - die gedroogde vis - kopen. En botarga. Deze week lagen er prachtige forellen. Ze kwamen zo uit het water... en dan 1,50 per stuk! Konden we niet laten liggen hé. Vlug nog wat verse dille gezocht en wat dikke citroenen en ons avondeten was in de sjakos.

Op BBC volg ik al twee weken op maandagavond een leuk kookprogramma van Rachel Khoo. Een mooi madammeke dat in een mini keukentje in Parijs in de buurt van de butte Montmarte de sterren van het dak kookt. Ongeduldig als ik ben...ik zou en moest dat kookboek onmiddellijk hebben. En ja, met die Ipad hé, een bestelling doe je onder de two seconds... dus twee dagen later lag daar mijn amazonpakje te blinken. En oh, het is zo mooi!  Prachtige tekeningetjes, mooie foto's en leuke receptjes. Klassiek Frans met een moderne twist. Echt iets voor ons! Ik zal er nog veel receptjes uit koken.
Voor mijn visjes heb ik er ook iets in gevonden. Rachel maakt er een papillote van maar ik leg mijn vissen "bloot" op de bakplaat. Ze krijgen dan een krokant velleke... Begin met je vissen eens goed te wassen. Ik kon de mijne amper vasthouden zo glad waren ze. Dep ze goed droog binnen en buiten.
Neem wat lekkere olijfolie en rasp er wat citroenrasp in. Kruid de olie goed met peper en zout. Proef of hij lekker smaakt... is hij te bitter van de citroen doe er dan nog wat extra olie bij. Wrijf de beestjes van binnen en buiten goed in met je citroenolie. Doe nog wat extra peper en zout (niet te zuinig zijn forel is een flauwe vis) in de buik. Vul dan de buik met dille en drie schijfjes citroen. Leg ze naast mekaar op een ingeoliede + gepeperde en gezouten bakplaat. Strooi op de vissen ook nog wat zout.
En voilà,  ze kunnen een oven van 180° in (voorverwarmen!) voor een goeie 20 minuten. Vanaf 15 minuten beginnen kijken...ze zijn done als het vlees gemakkelijk van de graat wegkomt. Om geen lelijke gaten in je vis te maken, kijk je best vlak bij de kop.
Stoom ondertussen een lekker patatje...doe er wat olijfolie, wat zout (Maldon) en fijn gesnipperde dille over en klaar is kees!

Dek de tafel met een mooi servieske, haal de wijnglazen boven én een lekker Chardonnay, zet een goed muziekske op en geniet in "aangenaam" gezelschap van deze eerste aprilvis!


Forel met citroen en dille in de oven

• een mooie verse forel per persoon
• 2 citroenen
• een bundel dille
• olijfolie
• peper
• zout (Maldon)

Zucchinifritters!

Groenten kunnen soms wat saai zijn en zeker als ze niet in  boeiend gezelschap verkeren. Vandaar het recept van vandaag: een courgettenkoekje. Kan als hapje doorgaan als je er maar eentje geeft en als lunchgerecht wanneer je er een stuk of drie, vier per persoon voorziet. Het is eigenlijk niet meer dan een hartige pannekoek in miniversie. Staat wel héél wat eleganter dan zo'n grote lap.

Begin met je courgetten te raspen - neem van die dunne, lange die hebben niet zoveel pitten en sap. Doe ze in een zeef en duw met de achterkant van een lepel er zoveel mogelijk vocht uit.

 Dit is belangrijk om achteraf een krokant koekje te krijgen. Neem een mengkom doe er een heel eitje in, meng het met de uitgeperste groenten, de bloem, bakpoeder en voeg goed wat peper en zout toe. Ik doe er voor de smaak - courgetten zijn van huis uit aan de flauwe kant - nog wat gedroogde rozemarijn en oregano bij. Roer alles goed door mekaar en laat even rusten. Zet een antikleefpan op het vuur en bak per twee of drie de pannenkoekjes. Heel lekker direct uit de pan met wat zure room en bieslook maar ook koud - niet ijskastkoud (!) - best te genieten.

Ik stel voor om deze zucchinefritters eens het thuisfront voor te zetten... en ik ben er zeker van dat je zult scoren want zelfs Koen - geen écht groetenminnend man - eet met veel plezier deze pannekoekjes.


Zucchinifritters

Ingrediënten

• 2 medium courgetten (lange, fijne)
• 1 groot ei
• 1/2 theelepel bakpoeder
• 1/2 kop gewone bloem
• peper&zout 
• gedroogde rozemarijn en gedroogde oregano
• wat zure room (kruiden met peper en zout) en fijngesnipperde bieslook om erover te strooien
• olijfolie om de koekjes in te bakken

Wuwei...

Vorige week dinsdag was ik in het kader van de TwinnerK - een samenkomst van Kortrijkse twitteraars - uitgenodigd op een preview in WuWei. Een nieuw hotel in Kortrijk met wellness. Ja, zo zijn er honderden hoor ik je denken... Wel, nee zoals Wuwei bestaan er volgens mij geen twee. Jo Heirman, de eigenaar en bezieler van dit project, heeft hier in een oude en verlaten drukkerij een ruimte gecreëerd die de sfeer oproept van een cisterciënzer klooster. Dépouillé, maar luxueus in al zijn eenvoud. Heerlijk voor mensen met een te volle agenda...
Brunchen met aansluitend bezoek van hamman, sauna...gewoon op restaurant gaan, aan alles is gedacht.
Natuurlijk heb ik wat foto's gemaakt! Die vriendelijke gast op de foto is Jo Heirman die in een vorig leven een top marketeer was.

 

Nu, wat ik er écht leuk aan vind is dat Wuwei kookworkshops organiseert. That's my piece of cake! En wat dachten jullie...ik ben al voor twee sessies ingeschreven.

In de keuken van het restaurant worden de workshops op woensdagavond gegeven. Met mooi weer wordt een deel van de keuken buiten gereden en wordt er outdoor gekookt. Tom Criel, dat is die krullebol, is de kok van het restaurant. Ze willen een keuken brengen met veel groenten - bekende en onbekende - weinig koolhydraten én gebaseerd op het marktaanbod. En beetje à la Alain Ducasse dus. Lijkt me zalig. Jullie mogen een uitgebreid verslag verwachten van mijn ervaringen in Wuwei.

By the way de Kortrijkse Twittergemeenschap heeft sinds vorige dinsdag ook een nieuw werkwoord in omloop gebracht: "wuweien"met dezelfde betekenis als "smurfen"...

Tuna salad... my way!

Donderdagmiddag, juist ja, die schitterende lentedag... had ik een dameslunch. Mijn mamma, haar vriendin Suus met dochter Bea én mijn twee zusjes Guy en Kris - een tweeling.

We zien mekaar niet zo vaak en moeten dan ook stevig bijbabbelen. Mijn menu moest dus easy going zijn, lekker én gemakkelijk. En met dat mooie weer ook met een zomers karakter. Oplossing: een stevig slaatje. 

Iedereen kent vast de klassieke salade niçoise met als hoofdbestanddelen groene boontjes, anjovis en tonijn. Wel mijn versie is een variante op dit recept.
Ik ga resoluut voor verse tonijn, kort gebakken zodat hij nog mooi rosé is. Denk eraan om de vis zeker een half uur à drie kwartier op voorrand uit de frigo te halen. Anders is hij bruin van buiten en ijskoud vanbinnen. De gebakken vis laat je even afkoelen en dan snij je alles in dikke vierkantjes. Neem één grote tonijnsteak per twee personen.  De andere ingrediënten zijn anjovis uit blik - wel goed uitgelekt en afgedept met keukenpapier - verse groene boontjes, wat knapperige sla en soeptomaatjes. Dat is iets tussen kerstomaatjes en normale tomaten. Ze zijn leuk van formaat en meestal wat goedkoper dan kerstomaten. Ook een rijpe avocado of twee gaat er in dat geeft een fluwelig en cremeus resultaat. Voeg je avocado er juist voor het opdienen bij om verkleuren te voorkomen. Werk je sla af met de topjes van een vers potje tijm. Die takjes zijn nog niet houtachtig en hebben een zachte, kruidige smaak die goed past bij de robuuste tonijn. De avocado en de tijm maken echt het verschil... Zeker proberen dus!

Als vinaigrette neem je het basisrecept : een tafellepel citroensap waarin je 1/4 theelepel Maldon zout oplost en een 1/2 tafellepel fijne Maille mosterd. Voeg dan geleidelijk zes eetlepels olijfolie toe. Drie à vier toeren van de pepermolen erbij en een tafellepel (gekochte of zelfgemaakte) mayonnaise. Goed kloppen tot alles een roomachtige consistentie heeft. Proeven! Eventueel bijkruiden of extra olijfolie toevoegen als je het té pittig vind.  Proef je vinaigrette altijd met een blaadje sla en niet met een lepeltje want sowieso verliest je slasaus aan body eenmaal ze over de salade gaat.
Pas aan tafel de vinaigrette over je salade doen...anders wordt alles sloppy! Of nog beter, neem een mooi kannetje en laat iedereen zichzelf bedienen.

Als dessert heb ik de dames de ricotta met rode bessen voorgezet -  zie blogpost van vorige week.

En ja, ze zijn allemaal héél tevreden de trein op gestapt, maar misschien was dat eerder aan de flessen rosé toe te schrijven...

Tonijnsalade

Ingrediënten voor 4 personen

• 2 grote tonijnsteaks
• 2 rijpe avocados (als je er even op duwt, moeten ze meegeven)
  
• 200 gram groene boontjes, fris groen gekookt.
• 12 soeptomaatjes
• 1 blikje anjovis op olie
• tijmtopjes

Vinaigrette met mosterd&mayonaise

• 1 eetlepel vers citroensap
• 1/4 theelepel Maldonzout
• 1/2 eetlepel fijne Maille mosterd
• 6 eetlepels olijfolie
• 3 à 4 draaien van de pepermolen
• 1 eetlepel goede kwaliteitsmayonaise - geen light!
  

Tavola.

In Kortrijk Xpo hebben we wel elke week een beurs. De ene al interessanter dan de andere. En sommige zijn alleen voor de professionals van het vak. Zo ook Tavola. Vakbeurs van de fijne en verse voeding. Dus verboden terrein voor mij, ware het niet dat een vriendelijk klant me een vrijkaart bezorgd heeft. Dank je wel Mr. Cattry van de olijfolie Chateau d'Estoublon.

Boeiende beurs! Jammer dat ik maar enkele uren kon blijven - ja, wij werken soms ook op zondag :)

Overal ben ik als blogster met open armen ontvangen en mocht ik foto's maken. Ook qua staaltjes ben ik verwend...kijk welke leuke producten ik mee kreeg om te proberen!

 Van Isigny kende ik alleen de zure room, die ik erg graag en veel gebruik. Ze hebben echter buiten room en boter ook kazen in hun assortiment. Hun producten zijn AOC - Appellation d'Origine Contrôlée - ofwel Label Rouge. Isigny sur Mer ligt in Normandië en het gras is rijk aan minerale zouten, carotenoïdes en oligo-elementen. Vraag me niet wat dat allemaal juist is, ik weet alleen dat de koeien daar héél lekkere melk geven. Dus de room, kaas en de boter van Isigny zijn van uitstekende kwaliteit. Smeer maar eens wat van die boter op je boterham...je zal het verschil wel proeven. Wij weten het ondertussen - zie de staaltjes.

Volgende stop : de blauwe tomaten van Elvea. Wisten jullie dat het een Italiaans bedrijf was? Ik dacht dat het zoiets was als Anco. Ze blijken afkomstig uit Napels. Omdat ik altijd gehoord heb dat Italiaanse ingeblikte tomaten beter zijn dan flauwe Belgische kastomaten - in de winter toch - koop ik van nu af aan altijd blauwe tomaten voor mijn tomatensoep en saus. De tomatenman toonde me ook nog een relatief nieuw product dat wel al op de markt is maar ik ook nog niet kende: tomatenconcentraat met groenten. Thuis heb ik 's avonds nog tomatensoep gemaakt met dat concentraat en heerlijk zeg!... om zo uit het potje te eten.

 Next one. Stonewall Kitchen. Prachtige producten. Mooie verpakking en aantrekkelijk gepresenteerd in houten rekjes en kastjes. Supervriendelijke Nederlanders. Ook de receptenkaarten zijn sober en very vintage. Alles was prachtig gestyled. Zoiets zou ik ook nog graag verkopen. Ik denk wel dat het lekker is, maar ik vind de potjes zo mooi dat ik ze voorlopig dicht laat. Sorry!

 
 Ik mocht natuurlijk Mijnheer Cattry niet vergeten die me de toegangskaart bezorgd had. Die man had schitterende flessen mee. Spaanse en Italiaanse olijfolies, zoete balsamico en vele soorten mosterd. Chateau d'Estoublon moet ik zeker niet meer aan jullie voorstellen, de olijfolie waarmee Wout Bru zijn gerechtjes afwerkt. Het blijven juweeltjes van flessen. Vorm en inhoud in perfecte harmonie. Dat is echt olijfolie voor de zondag!



 Er stonden ook standen met Italiaanse en Franse producten. Voor een Foodie zoals ik was het zalig...jammer genoeg vind je dan niet alles terug in het gewone circuit.

 Maar niet getreurd...ik heb nog wat staaltjes!

Simply Ricotta.

Bessen en opgeklopte ricotta. Al een beetje zomers en erg vriendelijk voor onze lijn. Het is een doordeweeks dessertje, op een twee drie in mekaar geknutseld.  Meer een assemblage dan een recept. Koop de lekkerste ricotta die je kunt vinden. Jammer genoeg ken ik niemand in Kortrijk die verse ricotta verkoopt. Zelfs onze Italiaanse winkels blijven in gebreke... Heeft iemand een geheim adres voor mij?

Frambozen, bosbessen en aardbeien. Wel niet echt in het seizoen én zeker niet goedkoop - worden ze ooit goedkoop? - ik kan er niet aan weerstaan. Bijna elke week belanden ze in mijn mandje... Recht uit het bakje zijn ze ook niet te versmaden, maar met een kleine ingreep zijn de bessen nog lekkerder.
Hou ze vooral op kamertemperatuur. De ijskast is funest voor de delicate smaak.
Wassen doe je ook best zeer voorzichtig om de fragiele frambozen niet te pletten. Alleen de aardbeien moeten we onder handen nemen en verdelen in wat kleinere stukjes...
De ricotta klop je op samen met een flinke scheut citroensap en wat suiker. Voeg ook goed wat citroenrasp toe. Eerst je citroen goed wassen en liefst een onbespoten citroen kopen! Verwijder met een 
lasergrater - een ultrascherpe fijne rasp - de citroenschil en pers nadien de citroen uit.

Ja, en nu wat bessen in je glas een flinke dot ricotta, weer wat bessen en voilà...meer is het niet.

Very nice, very fruity!


Bessen met ricotta.

Ingrediënten.

• frambozen, bosbessen, aardbeien
• 1 of 2 potjes ricotta (voor 2 of 4 personen)
• 1/2 citroen voor 2 personen, 1 volledige citroen voor 4 personen
• suiker naar smaak

Green Goddess Oil...

Olies kan in je in alle soorten en smaken kopen. Mijn voorraadkast puilt letterlijk uit. Ik moet dringend, zéér dringend  een springclean houden. Een deel van mijn flesjes, de notenolies, bewaar ik in de ijskast. Want ik heb gemerkt dat ze vlug ranzig worden op kamertemperatuur. En zo goedkoop zijn die dingen nu ook weer niet!
Basilicum is samen met tijm een van mijn lievelingskruiden. Met koriander heb ik het nog steeds wat moeilijk alhoewel het - ik besef dat - onontbeerlijk is in de Aziatische keuken. Heeft iemand van jullie hier een tip voor mij?
Zelf basilicumolie maken is makkelijk en het verschil met het spul dat ze in de winkel verkopen is groot. Very rewarding!

 
Begin met een goede olijfolie, geen gewone, neem misschien een eerste persing. Giet flink wat in je blender en voeg tenminste twee dikke bossen basilicum toe. Ik neem alleen de blaadjes, maar zuinige mensen kunnen alles de mixer induwen. Blend tot alles redelijk fijn gehakt is. Haal je beste sauspanntje boven en laat je preparaat langzaam warmen. Niet meer dan 70°, alles moet "infuseren". De smaken vermengen zich het best op die lage temperatuur. Indien je de gelukkige bezitter van een Superchef of Thermomix bent, is het nog makkelijker. Het mag een kwartier tot twintig minuten trekken. Ja, het lijkt wel wat op theezetten...

Nu volgt een zéér belangrijke stap: het onmiddellijk afkoelen van de olie boven ijs. Ik besefte tot voor kort niet hoe belangrijk dat was tot ik Peter Goossens een infusie van peterselie zag maken op Njam. Mijn lamp ging - eindelijk! - branden... Mijn flesjes olie hadden een lekkere smaak maar zagen er hoogst onaantrekkelijk uit. Het is een beetje als groene boontjes laten schrikken in ijswater. Het effect is hetzelfde, de kleur blijft mooi groen.

Eenmaal afgekoeld kun je alles zeven. Een flesje vol groene pracht is het resultaat!
Ik doe altijd wat zout in mijn olie maar het hoeft niet. Zouten kan je altijd achteraf.

Zo, nu kun je tongstrelende gerechtjes maken voor je schat met je eigen goddelijke olie!


Basilicumolie.

Ingrediënten.

• 200 ml goede olijfolie (misschien iets meer, hangt af van de hoeveelheid basilicum)
• 2 grote bossen basilicom
• maldon zout (optioneel)

Mijn zoutjes.

Jullie weten dat ik graag Maldonzout gebruik. Het heeft een crunchy structuur en smelt letterlijk op je tong. Ook qua smaak is het heel anders dan het gewone chemische keukenzout. Ik kan écht niet zonder en heb dan ook altijd een pakje op voorraad staan. Enkele jaren geleden moest ik altijd naar Parijs om mijn zout aan te vullen. De enige plaats waar ze het verkochten was La Grande Epicerie. We hebben nog op de Bateau Mouches gezeten met 5 kilo zout. Je kunt je het gezaag van Koen al voorstellen...want, hij moest natuurlijk de zak dragen! Maar nu is de toestand véél beter. Marc - Mylle, de liefste beenhouwer van 't stad, en Harm - ja, nu moet ik zeggen de tofste visboer van Kortrijk - hebben allebei mijn geliefde Maldonzout in hun winkel staan. Mijn voorraad blijft nu steeds op peil.

Toch heb ik ook nog ander zout in mijn kast staan. Kwestie van variatie. Want het is leuk om eens een andere kleur of textuur te gebruiken bij de afwerking van een gerecht. Als ik op foodshopping ga, kijk ik altijd uit naar een nieuwe variëteit. Het zwarte zout van Hawai heb ik gevonden in Amsterdam. Smaakt niet speciaal maar is wel mooi op een wit soepje of sausje. Truffelzout steek ik in een extra plastic potje want anders heb ik een kruidenschuif die walmt van de truffelgeur. Dat gele citroenzout heb ik zoals je ziet in januari in de Grande Epicerie gevonden. Super, super winkel. Food heaven! Ik schrijf jullie binnenkort een verslag van mijn laatste bezoek. Moet je zeker doen als je in Parijs bent. Ook het Ibizazout heb ik van daar meegebracht. Ja, om eerlijk te zijn, ik ben gevallen voor het mooie turquoise potje. Zo zomers, zo sunny...

Toch zalig dat een mens zo content kan zijn met een beetje zout?

Kitchen skills...

Een goed mes, dat is deel van je basis kookuitzet. Een hele blok vol is natuurlijk luxueus maar met een goede demi chef, een officemesje en een getand mes kom je al heel ver. Scherpe messen zijn veel minder gevaarlijk dan botte messen. Met een beetje training kan iedereen met een keukenmes werken. En geen onbelangrijk voordeel : je hebt er bijna géén afwas aan. Even de schoteldoek erover en klaar is kees! Kitchen knife skills van Marianne Lumb is een van de beste boeken om hierover te lezen.

Ook op Youtube vind je toffe filmpjes. Ik heb er enkele voor jullie gevonden... Op de website van Ateliers des Chefs. Op deze site kun je veel vinden. Boter klaren, bearnaisesaus maken, artisjokken schillen. Echt alles wordt duidelijk uitgelegd met een videofilmpje. Super goed, door real chefs gebracht. Het is de Franse staat die hier achter zit omdat ook onze buren, de Fransen, minder en minder goed kunnen koken. En ze willen natuurlijk hun nationale trots "the French Cuisine"  niet verloren laten gaan, vandaar deze site. Om onze knife skills onmiddellijk in praktijk te brengen heb ik voor jullie een lekker, gemakkelijk lunchgerechtje klaar gemaakt. Een frittata. Dat is eigenlijk niet meer en niet minder dan een omelet met een sjieke naam. Klinkt beter hé...

Neem eens een witte ajuin, dat is wat zoeter dan een bruine. Snij deze - émincer in keukentermen - in nette halve maantjes met je chefmes.Vingertjes intrekken en snijden met een wiegbeweging - zie deze link, er komt wel eerst een kort reclamefilmpje voor... Heb dus wat geduld.
Verder heb je een halve niet te dikke courgette nodig. Deze mag je in brunoise snijden - techniek volgt in de film.
De ajuin mag eerst in de pan met wat olijfolie en zout.

 Ja, nog even een klein woordje over mijn pan... Een van de - weinige! - voordelen van mijn job is dat ik soms een sample krijg om te proberen. Zo heb ik ook deze witte pan gekregen. Om te testen. Nu moet ik zeggen op de antikleefkwaliteit heb ik niks op aan te merken.  Maar ik vraag me nog altijd af of ze mooi wit zal blijven zoals die vertegenwoordiger bij hoog en bij laag beweerde... enkel de tijd zal het uitwijzen! Ik hou jullie op de hoogte.

Als de ui gaar is - doorschijnend, niet bruin! - dan mag je de brunoise van courgette toevoegen. Langzaam laten verder garen tot de groentjes nog knapperig maar toch gaar zijn. Peper en nog wat zout toevoegen, even proeven. Kluts de drie eitjes en giet ze erover en ook de fijn gesnipperde munt kan je er nu overstrooien. Op medium hitte (5 à 6) laten stollen en de blokjes geitenkaas over de omelet verdelen. Wanneer alles bijna gaar is wat Pecorino - een beetje zoals Parmezaan, maar dan van schapenmelk - erover raspen. Vlug even onder de grill zetten voor een mooi korstje. Laat de steel uit de oven steken als hij van kunststof is... da's veiliger. Opletten dat de boel niet verbrandt. Erbij blijven is de boodschap!

En wie durft nu nog te zeggen dat een ei simpele kost is?

Fritatta van courgette en geitenkaas.

Ingrediënten

• 1/2 witte ajuin
• 1/2 kleine courgette
• olijfolie
• peper
• maldonzout
• 3 eieren
• 2 tafellepels geitenkaas
• wat verse muntblaadjes
• pecorino

Paprika Piemontese!

Spring is in the air! We gaan de Italiaanse toer op... met een zonnig gerechtje. Een warm slaatje. Ja, sorry, we gebruiken wéér eens de oven. In dit seizoen zijn de paprikas en de tomaten nog echte serreplantjes en kunnen zeker nog wat extra flavour gebruiken. Vandaar de oven. Alle smaken worden super geconcentreerd door die droge warmte.

Kies een mooi exemplaar, dik en glanzend. Snij de paprika dwars door, zodat elke helft een beetje steel heeft - dit is louter esthetisch, met smaak heeft het niks te zien. Ontdoe elke helft van de zaadjes en de witte membranen, zodat je een mooie rode schelp hebt. Spuit in elk deel een goeie streep anjovispasta (tweemaal zoveel als op je tandenborstel 's morgens) en vul dan op met drie ontvelde en ontpitte tomatenpartjes. Neem je bakplaat en doe er goed wat olijfolie, peper en zout op. Leg de paprikas erop en giet daar ook nog een beetje olijfolie op. Doe er nog wat extra peper op maar géén zout want de anjovispasta is al zout genoeg. Natuurlijk is je oven al lang voorverwarmd op 180°C... Steek je bakplaat met de groenten erin en laat ze een kleine 30 min bakken. Vergeet niet af en toe door het raampje te kijken. De randjes mogen een beetje bruin verkleuren. Dat is mjammie! Eet het warm, lauw of koud. Als voorgerecht, hapje of lunchgerecht. Het smaakt altijd.

Het receptje is al oeroud. Ik heb het uit een oud kookboek van Delia. BBC Delia. Maar het is eentje om in je boekje (hoezo? je hebt geen receptenboekje...) over te schrijven.


Paprika Piemontese.

Ingrediënten.

• 1 rode paprika per persoon
• 1 tube anjovispasta (twee centimeter per paprika)
• 1,5 tomaat per persoon
• olijfolie
• peper
• Maldonzout
• gedroogde tijm en/of oregano

Patatjes...

Bijna zo lekker als frieten...maar zo veel gezonder! Dit is echt een doodsimpel gerechtje. Iets om in je vast keukenrepertoire te hebben. En, al zeg ik het zelf, het heeft wel allure. Je kan het als aperitiefje geven met wat lekkere mayonaise of aïoli. Sorry, ik heb nu eenmaal een zwak voor hapjes :) Het is ook een écht lekker aardappelgerecht bij vlees of vis.
Neem wat grote, vooral lange patatjes - om een beetje op een friet te lijken - en reinig ze met een groenteborstel. Zeker twee à drie stuks per persoon want ze hebben succes! Snij elke aardappel in twee en dan nog eens in vier. Rekenwonders beseffen reeds dat je van elke patat acht frieten maakt.

Zet je oven aan. Op 180°C. Leg je patatjes op een bakplaat waarop je gul olijfolie, zout (moet ik het nog zeggen? Maldon dus...) en peper gestrooid hebt. Zorg dat ze allemaal goed ingewreven zijn met de olie en de kruiden. Ze moeten allemaal mooi rechtop staan, zij aan zij. Schilkant tegen de bakplaat. Strooi er nu nog iets lekkers over... je mag kiezen tussen oregano, tijm en rozemarijn. Of laat je gaan en doe van alles wat. Da's alles. Nu nog  juist een twintigtal minuten de oven in. But watch carefully! De ene oven is de andere niet.

En, zeg nu zelf, zou je nog naar 't frietkot gaan?


In de oven gebakken patatjes.

Ingrediënten.

• 2 à 3 lange aardappelen per persoon
• zout (Maldon) 
• peper
• olijfolie
• gedroogde tijm en/of gedroogde oregano en/of gedroogde rozemarijn

Nu dat nog!

In mijn keuken zit allerlei fancy apparatuur... Het ene al leuker dan het andere. Sommige spullen hebben hun strepen al ruim verdiend - zoals mijn steamer - andere zijn eerder een bron van zorgen gebleken. Zoals : mijn broyeur (ter info : een voedselvermaler ). Ik zou en moest zo'n ding hebben. Alles kun je ermee vermalen. Er zijn lijken spoorloos door verdwenen. Koen had grote twijfels. Gegrond zoals blijkt.

En ja, dit weekend was het weer zover! Zondagavond waren we uitgenodigd om de zestiende verjaardag van Loïc, Koen's petekind, te komen vieren. Zes uur zei Morgane (Loïc's mama). Natuurlijk moest ik op de valreep nog een afwasje doen en het een en ander opruimen - foodbloggen dat is de hele zondag koken hé.
Vlug alles door de broyeur... gevolg : mega verstopping! Gelukkig wist ik nog dat er zo een ouderwets zuigding in de garage stond. Niet getreuzeld, ontstoppingsproduct in de gootsteen en de zuignap erop. Niet te doen zeg, overal spatte de rotzooi rond. Geen beginnen aan. We hebben dan maar de boel laten staan en zijn naar het verjaardagsfeest vertrokken.
Volgende morgen de koe bij de horens gevat. Bellen naar de loodgieter. Gelukkig stond die man hier onmiddellijk (dankzij veelvuldig drinkgeld geven...). Hij probeerde één en ander en oordeelde dat de hele zaak boven zijn petje ging. Groot geschut dus: de ontstoppingsdienst. Geduld Mevrouw: vierenvijftig wachtende klanten voor u!

In de late namiddag kwam eindelijk het verlossende telefoontje...Derudder is on his way! Hoera!
Met een grote vrachtwagen vol slangen kwamen ze toe. Langs de tuin de keuken in, een duik onder de gootsteen, een vlugge diagnose... de buis erop en floep de boel was in orde!

Moraal van het verhaal : neem nooit een broyeur in je keuken, en als je er een hebt wees zéér voorzichtig.

Pancakes!

Ja, pannenkoeken, maar niet van die rubberen dingen waar ze soms in 't stad mee rondleuren.  Dikker, luchtiger en kleiner. Mét ricotta, dus een beetje Italiaans. Om te eten als zondags ontbijt - even vlug klaar als verse pistolets halen bij de bakker! - een keer iets anders dan het eeuwige stukje taart in de namiddag.
De ingrediënten zijn alledaagse spullen die je zeker in je kast hebt staan. Je mag alleen niet vergeten ricotta op je boodschappenlijst te zetten.



Splits de eieren. Oppassen dat er geen dooier in het eiwit blijft hangen. Het veiligste is om elk ei apart te scheiden en dan pas het eiwit in de ene kom en de dooier in de andere kom te doen.
Klop je eiwit met de suiker tot er mooie stijve pieken verschijnen. Meng in een andere kom de ricotta, melk, eierdooiers en vanillesuiker. Doe de bloem en de bakpoeder in een fijne zeef en strooi ze in het ricottamengsel. Langzaam alles dooreen roeren. Niet overmixen - ze worden anders taai! -  zeker indien je de mixer gebruikt! Dus juist enkele toeren laten draaien zodat alles goed gemengd is. Spatel er dan in twee maal het eiwit luchtig onder. Het lijkt nu wel moeilijk, maar het is eigenlijk een fluitje van een cent. Ik heb er nog wat citroenschil in geraspt, een optie, maar de frisheid van de ricotta komt dan extra tot zijn recht! Het deeg is luchtig en dik.

We kunnen starten met het bakken. Antikleefpan goed opwarmen met een likje échte boter.
Per pannenkoekje heb je een klein pollepeltje deeg nodig. Een eierring is een handige tool als je zoals ik nette ronde pancakes wilt.  Met een lepel strijk je het deeg bovenaan een beetje glad. Vuur een beetje verminderen en het pannenkoekje langzaam bruin bakken... en dan als hij bijna gaar is omdraaien.

Acht stuks heb ik kunnen bakken van deze hoeveelheid deeg. Het recept is eigenlijk voor vier personen, maar wij - two greedy ones - hebben zonder moeite er elk vier soldaat gemaakt. Er zit echt véél lucht in :)!
Dit is nu de zoete versie, maar als je er geen suiker maar peper en zout, wat bieslook en peterselie doormengt heb je een lekker aperitiefhapje of een aardappelvervanger. Very versatile!

Misschien niet het ideale dinsdagrecept... but let us already dream of the next weekend!






Ricotta pancakes.


Ingrediënten.

• 250ml. ricotta (1 cup)
• 120ml. melk
• 4 eieren
• 1 zakje vanillesuiker
• 1 tafellepel suiker
• 100g. gewone bloem (ik heb "Vloeiende Bloem" 100% niet klonteren van Carrefour gebruikt)
• 1/2 theelepel bakpoeder
• 1 snuifje zout om bij de bloem te doen
• 1/2 tafellepel citroenrasp (optioneel)

Popeye soep!

Misschien kennen jullie Popeye niet meer... maar Popeye the sailorman - een tekenfilmfiguur - kon superprestaties neerzetten dank zij het eten van spinazie.  Ik denk nog steeds aan dat komiek manneke als ik spinazie zie - zeker een Pavlov reactie! Wel, je zult zien, met mijn soep kun je ook de wereld aan. Vol vitamientjes en bright green. Gemaakt in de superchef. Maar een goeie blender of bamix kunnen dit werkje ook aan.

Simpele basis : een dikke ajuin, courgetten en wat bouillon. Laat je ajuin enkele minuten stoven met olijfolie en wat zout. Het zout zorgt ervoor dat de ajuin vlug zijn vocht los laat en dat stooft makkelijker.
Voeg de in stukken gesneden courgetten toe - als ze heel dik zijn doe er dan alleen de buitenkant in, en niet de pitten - en laat nog enkele minuten stoven met de ajuin. Giet 600ml bouillon bij en laat alles 24 min. koken. Blend de soep. Oppassen bij het blenden van hete vloeistoffen!

Duw nu zoveel mogelijk spinazie in de blender - doe het desnoods in twee keer - en mixen... Bij mij was er een kleine overstroming zoals je ziet op de foto :)
Klaar! Proef of er eventueel zout bij moet. Wat peper en nootmuskaat zijn hier ook lekker bij, it 's up to you! Maak er iets moois van en presenteer het soepje met wat zure room - roer zeker wat peper en zout door de room, mmm lekker! - en fijn gesneden blaadjes spinazie. Staat goed als eerste gerecht op een dineetje, maar is ook leuk in kleine kopjes als aperitief. En ze blijft écht waar zo groen, zelfs als je ze de dag voordien maakt. You have my word!

Geef je liefste een kommetje van deze soep and you will have a sailorman in your bed! :)

Spinaziesoep.

Ingrediënten.

• 1 dikke ajuin, of 2 kleine.
• 4 dunne courgetten of 2 dikke.
• zout (natuurlijk Maldon, je zou het nu al moeten weten!)
• bouillon van een blokje.
• 1/2 van een groot pak spinazie.
• wat zure room.
• peper.
• nootmuskaat (vers geraspt.)

It's magic!

Sinds enige tijd is de wereld van de foodbloggers in de ban van een miraculeus recept... Hervé This - foodscientist en moleculair gastronoom - lanceerde een nieuwe formule om chocolademousse te maken. Slechts twee ingrediënten : chocolade en water.

Ik weet het, het klinkt ongelofelijk. Zoiets als water en vuur. Soit, je kent me ondertussen, ik moet zoiets altijd met eigen ogen zien. In het oorspronkelijke recept wordt pure chocolade van 70% cacao gebruikt. Wij eten niet zo graag die donkere chocolade. Koen beweert dan wel het tegendeel maar ik zie toch altijd dat de witte en melkchocolade paaseieren en sinterklazen eerst verdwijnen. Dus even het recept aanpassen : Toblerone (lag nog in de kast) en witte chocolade. Water blijft water. Wat nu volgt is pure magie...

Hak de chocolade in stukken. Ik heb eerst de bruine versie gemaakt en dan de witte, want ik was niet zeker of het zou lukken met witte chocolade omdat die zo vet is. Smelt de Toblerone met het water op een zacht vuurtje. Ja, ik doe dat in de superchef op 70°, maar het kan ook in een gewoon sauspannetje.

Neem een grote kom en doe er ijs in. Giet er wat water bij en goed wat zout om het smeltpunt te verlagen - scheikunde hé, dat komt soms toch nog van pas! Doe de gesmolten chocolade in een inox kommetje en zet dat in het ijs. Neem je bamix, of gebruik een klopper en je armspieren, en klop de boel op. Het duurt eventjes maar dan zie je het gebeuren...je krijgt een vaste mousse! Zalig! Dit moet je écht proberen.

De mousse is zacht en fluwelig van smaak en blijft ook mooi vast. Als dessert is het veel te heavy,  het is meer iets om bij een Nespressootje te eten met een héél klein lepeltje.

En ja, ik besef het, de bikinis zijn in aantocht... volgende keer zorg ik voor iets met wat minder calorieën!



Mousse au chocolat à la Hervé.

Ingrediënten (per soort chocolade).

•  80g water
• 100g chocolade
• veel ijsblokjes
• zout