Cake Pops!

Vandaag heb ik een gast op mijn blog! Sofie, de running mate van mijn ventje en een goeie vriendin van alle Byttebierkes.  Sofie kookt en bakt er op los en is niet bang van een experimentje. Het recept dat nu volgt is dan ook helemaal haar verdienste...

Cake pops zijn balletjes van cake op een stokje, versierd volgens je inspiratie van het moment

Eerst bak je een cake naar keuze, chocolade, citroen, amandel,...naar je eigen smaak!

Je maakt ook een creme au beurre.

Als de cake gebakken is en wat afgekoeld, verkruimel je hem: de buitenkanten doe je eraf en de rest met een vork of rasp heel fijn verkruimelen.

Voeg beetje bij beetje creme au beurre toe aan de cakekruimels en meng met een lepel tot je een homogene massa krijgt.

Dan maak je bolletjes en zet je die 1 a 2 uur in de koelkast.

Smelt chocolade of candy melts (veel keuze bij Aveve) in een kleurtje naar keuze in een potje in de microgolfoven. Dip het uiteinde van een stokje in gesmolten candy melts of chocolade en draai dit uiteinde in een cakebolletje.

Laat een uur afkoelen in de koelkast.

Smelt dan een grotere hoeveelheid melts of chocolade zodat je de cake pops er goed in kunt dippen of rollen. Houd de gesmolten melts warm in een fondue potje of warmhoudplaat.

Neem de cakelolly's uit de koelkast. Rol ze in een keer door de gesmolten candy melts. Blijf het stokje in je hand ronddraaien zodat het overtollige deel eraf druipt. Versier de cake pops.

Maak versieringen uit suikerpasta of versier ze met eetbare parels, glitters,...
Bewaar de afgewerkte cake pops in de koelkast.

Leuk idee, maar heel veel werk, prutswerk! :-)

Alle foto's behalve de laatste zijn van Sofie. Die mooie roze cakepop op de foto heeft Koen uiteindelijk mogen opeten... Hij moest wachten tot ik een er een foto van getrokken had! Gelukkig blijven de cakepops héél lang goed in de ijskast...


Cakepops

Ingrediënten

•  een goed gebakken cake
• crème au beurre
• stokjes
• candymelts van Aveve
• chocolade om te smelten
• allerlei versieringen Aveve

Een zondags appeltaartje...

Sinds Bruno en Sofie - my kids - een koolhydraatarm dieet volgen speur ik blogs en kookboeken af naar lekkere receptjes. Desserts zijn bijna altijd een no go omdat ze allemaal te veel suikers bevatten. Maar nu heb ik vandaag toch iets gevonden!

Een koolhydraatarme appeltaart. Ze zag er op het fotootje zeer appetijtelijk uit en het recept leek me ook helemaal niet ingewikkeld. Plus, ik had alles in huis.

Dus vlug de Kitchenaid de kast uit... neem 75 gram suikerarme abrikozen confituur - koop ik elke week twee potten van in mijn biowinkel -  en meng met drie hele eieren.

Goed luchtig kloppen met de mixer. Voeg dan 75 gram amandelmeel bij en meng opnieuw alles goed. Bij deeg met bloem moet je altijd oppassen om niet te overmixen omdat je dan de gluten in de bloem activeert. Hier zit er echter geen bloem in en er is dus geen gevaar.

Bekleed je vorm met bakpapier zodat je achteraf je taartje zonder problemen uit de vorm krijgt. Het is niet echt veel deeg neem dus geen te grote vorm... mijn vorm was 20 cm. Schil je twee appeltjes en snij ze in schijfjes. Maak een mooie appelcirkel op je taartje en zet 35 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C.

Steek enige minuten voor het einde van de baktijd een breinaald in je cake en als ze proper uitkomt is je appelflan klaar.

Bestrooi met flink wat poedersuiker en snij er maar een royale portie van want deze cake is guilt free!


Koolhydraatarme appelflan

Ingrediënten

• 75 gram suikerarme abrikozenconfituur (Destination Lucien Georgefin Les Bio Fruits)
• 3 eieren
• 75 gram amandelmeel (bij Aveve te koop in grote dozen)
• 2 pink ladies

So nice!

First day in London!

We vertrekken vanuit de ijskoude glazen bak die het station van Lille Europe is en komen aan in het warme gezellige St-Pancras ... met nog een beetje zon! Met de taxi - in Londen moet je toch eens in zo een zwarte kar gezeten hebben - naar ons hotel.

We hadden écht geluk de kamer was al klaar, vlug onze valiezen gedropt en dan een goed ontbijt om sterk te staan voor de zware shopping dag. Sofie had ons hotel goed uitgekozen, supergoeie ligging: aan de Kensington Gardens - rustig dus - én de Central Line van de underground. Ligging is alles hé - alhoewel een goed bed ook niet te versmaden is!

Oxford Street was onze eerste stop. Primarks - hoe goedkoop kan kledij zijn? - Topshop, Forever 21, Boots... Ja, Sofie had een heel programma. Maar na de eerste rush en een lekkere lunch stapten we naar Libertys. Prachtig warenhuis! Zalig om in rond te neuzen... slazeep, tomatenzeep en pompoenzeep. Volgens mij is dit niet direct de ideale geur om frisgewassen de deur uit te gaan, maar ja 't zijn Engelsen hé. Ook schone stofjes bij de vleet natuurlijk maar zeer duur. Ik zal maar een lapke in Kortrijk kopen.

Selfridges heeft ook een grote food afdeling waar ik de chocolade vond van Willy Wonka and the chocolate factory - je weet wel van dat programma op Njam tv. Ik kon het natuurlijk niet laten om zo een mooie gele koekendoos te kopen voor Koen. Hoewel hij eigenlijk geen koekjes meer mag eten voor zijn cholesterol. Maar een klein zondeke mag soms wel eens...

De etalages waren ook wel de moeite. Ik heb weer heel wat ideeën opgedaan! Zo een "studiereis" kan toch deugd doen.

Om zeven uur 's avonds - London time - deden onze voetjes toch wel pijn. Met onze zakken zijn we dan maar weer naar ons hotel getrokken voor een uurtje platte rust.

We hebben de dag perfect afgesloten met een fles Prosecco en goed bord verse pasta in een leuk italiaans restaurantje in de buurt van ons hotel.

Een verslag van onze High Tea in Brown's hotel is voor de volgende blogpost!

Den John!

Ja, gisteren was het zo ver... mijn beste vriend, John, is getrouwd! Na een lange verloving en drie mooie kinderen heeft hij Gwenda zijn jawoord gegeven. Omdat John werkelijk een authentieke Kortrijksaan is heeft onze burgemeester Stefaan De Clerck in hoogsteigen persoon zijn huwelijk ingezegend.

Het was een mooie ceremonie en Stef heeft een goed beeld geschetst van onzen John en als slot las hij ons nog een prachtig gedicht van Herman de Coninck voor.

Nicky - ook een goeie vriendin van John - en ik hadden rijst bij om de plechtigheid naar behoren af te sluiten. En het was geen ordinaire rijst voor mijn maatje maar Basmati! Een echte chef verdient dat...

Om het huwelijk te bezegelen hebben we nog een goed glaasje gedronken in den Damier.

Het goot water gisteren...gelukkig maar want "Mariage pluvieux, mariage heureux!"

Venusschelpen!

Belofte maakt schuld! Hier het vervolg van de kookles in Wuwei...
Het tweede en nu warme voorgerecht:
Witte en groene asperges met dorade royal en venusschelpen.
Allemaal goeie dingen dat kan niet slecht worden hé.

Eerst de groenten voorbereiden: groene asperges hoef je niet te schillen, je moet ze alleen een stukje korter maken. Het houtachtige einde mag er in een beweging afgeknapt worden.
De witte asperges, dat is een ander paar mouwen. Er mag ook een relatief groot stuk worden afgesneden en dan mooi rond schillen zonder te breken... niet te dun en niet te dik. Snij ze schuin in stukken van ongeveer drie centimeter.

Je neemt het beste asperges van gelijke dikte dan is de stoomtijd ook ongeveer dezelfde want dikke exemplaren doen er natuurlijk langer over om te garen. Nu qua gaartijd zijn er twee scholen: diegene die de asperge écht gaar willen - ik hou daar wel van - en zij die een knapperig exemplaar kunnen waarderen. Doe wat je zelf wilt, als jij kookt ben jij de baas.
De venusschelpen - dat zijn dus géén kokkels - hebben niet veel vlees maar het vocht dat ze loslaten is buitengewoon lekker om een sausje mee te maken. Hou er rekening mee dat je venusschelpen op voorhand moet bestellen bij je visboer, ze zijn er niet altijd!  De schelpjes vliegen gewoon met wat witte wijn de kookpot in en zet die dan op een flink vuurtje totdat ze allemaal open zijn. Zeef het sap en doe het in een sauspannetje.
Sorry beste mensen ik kom juist tot de ontdekking dat ik geen enkele foto van de venusschelpen heb... ja, een wijntje op een nuchtere maag doe de concentratie flink afnemen!
Zet ondertussen de oven aan op 150°C en vet een bakplaat in met olijfolie en doe er goed wat peper en zout op. Leg je doradefilets zij aan zij - vel naar beneden uiteraad - op de plaat.

Vlug de oven in en hou die goed in het oog want in minder dan tien minuten zijn die vissen gaar. Stoof de aspergens op met wat boter in een pannetje - kruid met peper en zout. Wij hebben er ook nog wat room in gegoten, maar het hoeft niet. Het is wel lekker natuurlijk!

Het vocht van de venusschelpen zet je op hoog vuur en roer er wat klontjes koude boter door en op het einde nog wat room. Alles is nu klaar om op de borden te presenteren. Dit gerecht was ook weer héél lekker en poepsimpel...maar wel wat duur voor door de week :) Ah! bijna vergeten de afwerking met wat in paysanne - keukenterm voor schuin - gesneden pijpajuin.

Er liggen wel degelijk asperges op dat bord maar onder de vis!

Mijn variatie op dit recept: kook wat linguini en doe de venusschelpen en het sausje erbij - met of zonder asperges.
Volgende keer krijgen jullie ofwel de lamsnavarin uit de kookles ofwel eerst een foodverslag uit London... we will see!


Groene en witte asperges met dorade royale en venusschelpen.

Ingrediënten

• 500 gr groene asperges
• 500 gr witte asperges
• 1 dorade royale filet met vel per persoon (ongeveer 150 g)
• boter
• 500 gr venusschelpen
• room
• pijpajuin

London, here we come!

Als verjaardagscadeau heeft ons aprilvisje - Sofie dus - een shoppingtrip naar Londen gekregen... mét haar mamma! Morgen vertrekken we voor dag en dauw met de Eurostar en dinsdagavond laat zijn we weer thuis. Omdat we allebei in onze eigen winkel te Kortrijk werken, hebben we bijna nooit samen verlof. Dus zo twee dagen de winkels doen is super! Mijn valies staat al klaar maar erg veel gaat er niet in... er moet nog plaats zijn voor wat nieuwe dingen.

Londen is supertrendy op modegebied maar ik hoop ook wat leuke foodshopping te kunnen doen. De klassieker, Harrods, doen we vast en zeker en voor de rest zien we wel wat er op onze baan komt.
Natuurlijk moeten we het hardwerkend thuisfront - Koen - goed verzorgen tijdens onze afwezigheid.

Ik heb alvast een berg granny smiths ingeslagen - van bij Francis van Lemon - want Koen ontbijt elke morgen zéér gezond met twee groene appeltjes. Omdat mijn lieve schat niet de handigste is in de keuken heb ik maar iets gemakkelijks gekocht voor maandagavond: een lasagne voor in de oven en een glaasje Casillero del Diablo. Het enige dat kan gebeuren is dat hij vergeet dat er iets in de oven staat. Misschien is Koen nu extra oplettend omdat ik er op mijn blog over geschreven heb :)! En als dessert mag hij zichzelf verwennen met meringue en vanilleijs.
Zo slecht is hij dus niet getrouwd hé!

Kookles in Wuwei...

Woensdagavond zijn Marijke - mijn vriendin - en ik samen naar de kookles in Wuwei geweest.  Als jullie mijn eerste verslag over dit nieuwe project nog niet gelezen hebben surf dan eens naar deze link.Vol verwachting stapten we de spiksplinternieuwe keuken binnen. Onze chef, Guy Van Meervenne, stond ons al op te wachten. Een sympathieke, vlotte man met een passie voor wijn maken en koken.

Drie gerechten stonden op het menu. Als eerste gemarineerde jonge makreel met gekonfijte citroen en wasabi. Klonk zeer veelbelovend en speciaal, niet iets dat we elke dag op ons bord leggen. De vis zag er prachtig uit - ISPC kwaliteit! Guy haalde onmiddellijk zijn groot ingrediënten boek boven en gaf een boeiende uitleg over de prijs van de makreel. Makreel zwemt normaliter in scholen. Als een vissersboot zo een hele school tegenkomt en in zijn netten krijgt dan is de vis goedkoop. Wanneer ze echter maar enkele verdwaalde exemplaren kunnen vangen dan is de vis, ja, duur hé... Niks te zien dus met de kwaliteit, enkel met het aanbod. Zie, zo leert een mens nog eens iets bij!
We werden aan het werk gezet. Marijke kreeg de tomaten, ik mocht de citroen - zéér dun - schillen. Ondertussen kregen we een lekker wit wijntje voorgezet om alvast in de mood te komen.

Guy kuiste de makreel op, en Julie nam de sugarsnaps - precies een opgeblazen peulerwt - onder handen. De citroenschillen moesten drie keer opgekookt worden om alle toxische producten te verwijderen. We kregen ook op het hart gedrukt om alle groenten altijd super goed te wassen voor gebruik. Guy is echt een heel propere jongen! De citroenschillen mocht ik dan samen met het sap, zout en suiker laten confijten - twee uur alsjeblieft! Gelukkig moesten we niet zolang wachten om onze vinaigrette te maken, want zoals een echte tv kok had onze chef al een potje citroenconfit op voorhand klaargemaakt.
Het recept is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk, het vraagt alleen wat tijd...
De reepjes ontvelde makreel worden met zeezout en peper bestrooid. Giet er wat olijfolie over en zet in de frigo. Stoom sugarsnaps, ontvel en ontpit de tomaat en snij ze in brunoise - kleine blokjes. Mix één eetlepel van de citroenconfit met twee eetlepels kippenbouillon - blokjesbouillon - en zes eetlepels zachte olijfolie en één centimeter wasabi pasta. Proef even aan de vinaigrette en voeg bij wat je graag hebt : hete wasabipasta of zuur zoete citroenconfit.

Dresseer ieder bord met een makreelfilet in hapklare stukjes gesneden, leg er op een stijlvolle manier de sugarsnaps en de blokjes tomaat over... Doe er wat van de lekkere dressing op en werk af met blaadjes koriander en pijpajuin.

Wat moet ik zeggen... verassend fris en heerlijk gekruid. Als ik het geduld opbreng op de citroenconfit te maken ga ik het zeker ook eens maken. Of anders maak ik een andere vinaigrette die niet zo lang hoeft te koken!

Ja, we hebben nog twee andere gerechtjes gemaakt maar die krijgen jullie pas volgende week te zien!


Gemarineerde jonge makreel met gekonfijte citroen en wasabi

Ingrediënten

• 1 makreelfilet per persoon
• sugarsnaps of peulerwten
• 2 tomaten
• bosje pijpajuin
• bosje koriander
• peper
• zout 
• olijfolie
• kippenbouillon
• wasabipasta

Confit van citroen

• 4 citroenen
• suiker 70 gram
• zout 12 gram
• 150 ml citroensap

Tweelingsoepjes...

Ja, sorry, weer erwten op het menu. En worteltjes. Super klassieke combinatie die volgens mij niet te verbeteren is. We maken twee lichte soepjes, één groen en één oranje. Schil en snij de wortelen in stukjes en neem een zak erwtjes uit je diepvries - hopelijk heb je mijn raad gevolgd en een goeie voorraad ingeslagen!

 Zet ondertussen twee kookpotten op het vuur en stoof in elke pot een dikke ajuin aan met wat olijfolie en wat zout (het zout zorgt ervoor dat de ajuin vlug water verliest). Doe in de ene pot de erwtjes en in de andere de wortelen. Stoof de groenten nog even verder op een zacht vuur. Voeg dan bouillon toe. Bij deze nogal zoete groenten neem ik twee bouillonblokjes op 600 ml water - ze kunnen wat extra zout verdragen.

Laat de beide soepjes dan een twintigtal minuten koken. Vis er tijdig wat gare erwten en wortelen uit om je soep achteraf te garneren.  Proef dan of alles goed gaar is en steek er dan de Bamix in. Blenden tot je de structuur van een smoothie krijgt. Kijk of de kruiding goed is en voeg anders nog wat peper, zout - waarschijnlijk niet nodig - of wat extra bouillon toe moest de soep te dik zijn.

 En voilà, de tweelingsoepjes zijn klaar.



Erwtensoep & Wortelsoep

Ingrediënten

• een zakje of een bundel wortelen
• een zakje diepvries erwtjes
• 2 dikke ajuinen - van die bruine
• olijfolie
• peper en zout
• bouillon ( 600 ml + twee bouillonblokjes per soep)

Pea Pesto...

Erwtjes, van die hele kleine fijne, heb ik altijd met pakken in mijn diepvries zitten. Diepvrieserwten, het toppunt van gemak.

Altijd heb je verse groenten bij de hand waarmee je ongelofelijk veel leuke gerechten kunt fabriceren. Risotto, soep, puree en... pesto! Zachter en zoeter van smaak dan de gewone basilicumpesto maar heel goed in combinatie met een ietwat zouter product. Je kan het combineren met gerookte zalm zoals hier in mijn receptje maar ik vermoed dat het met wat geroosterde proscuitto of uitgebakken pancetta ook heel lekker moet zijn.

Kook of nog beter stoom je erwtjes gaar en doe ze in je blender - hou er wel een kommetje vol aan de kant om onder de pasta te mengen. Voeg geroosterde pijnappelpitten toe - hier ook een goede handvol sparen voor de afwerking van je gerecht -  en flink wat geraspte parmezaan. Ik voeg geen look toe - mijn klanten zouden niet blij zijn! - maar jullie kunnen er zeker een geraspt teentje bijdoen. Wel voeg ik nog een eetlepel ricotta toe, dat maakt de smaak iets zachter. Hoeft niet echt is ook een optie. Laat alles mooi blenden terwijl je langzaam de olijfolie erbij giet. Maak de pesto niet té lopend want straks doen we er nog een beetje pastawater bij.

Ondertussen kook je de fettuccini gaar in een pot hevig kokend water. Ik voeg geen zout bij maar een bouillonblokje, dan smaakt de pasta zonder saus ook al lekker. Voor je de pasta afgiet door een zeef giet, schep je eerst nog een kopje pastawater uit de pot - voor onze saus. Neem een mooie schaal - je kan ze voorverwarmen door te vullen met heel heet water - en roep iedereen aan tafel. Lekkere warme pasta moet onmiddellijk opgegeten worden! Doe de pesto in je schaal en schep er één tot twee tafellepels pastawater onder om de saus extra smeuïg te maken. Nu al de fettuccini erop, voorzichtig mengen, en de extra erwten toevoegen. Bovenop leg je de reepjes gerookte zalm, de pijnboompitten en de dille topjes. Ik doe er dan nog goed wat geraspte parmezaan over - normaal mag je geen kaas bij een vispasta doen, maar dat lap ik aan mijn laars!

Lekkere lentepasta met zalm... te maken in elk seizoen dankzij de diepvries!


Pasta met erwtjespesto en zalm

Ingrediënten

• 300 gram diepvrieserwten + 100 gram voor in de pasta
• 2 tafellepels pijnappelpitten + 1 tafellepel extra voor op de pasta
• 60 gram parmezaan + extra voor achteraf
• 1 eetlepel ricotta (optioneel)
• 1 geraspt teentje knoflook (optioneel)
• olijfolie 
• Maldon zout en peper
• fettuccini
• zoveel gerookte zalm als je wilt
• wat verse dille topjes

Les artichauts!

Op de markt in Rijsel liggen er al lekkere artisjokken...Van die kleintjes die zo zacht zijn dat je ze in zijn geheel in een stoofpotje kunt draaien maar ook van die lekkere dikke met veel vlees aan de blaadjes. Als je daarbij dan een groen sausje maakt om te dippen, heb je een bijna zomers voorgerecht. Wij eten dat hier thuis zéér graag. Ik ben altijd verwonderd dat het bijna nooit te vinden is op de kaart van onze restaurants. Iets zo simpel, maar zo lekker. Ik ga dat eens aan John - mijn maatje, chef van de Heeren van Groeninghe - moeten vragen...

Snij de steel van de bloem zodat je een platte bodem krijgt. Eventueel kun je de punten van de blaadjes wat afsnijden maar echt nodig is dat niet. Artisjokken kun je koken of stomen. Het enige dat je met die distels moet hebben is wat geduld. Het duurt bijna een uur totdat ze gaar zijn. Met een steamer onder druk heb je maar de helft van de tijd nodig. Ik begin met 25 minuten en probeer dan met een mes door de bodem te steken. Als je mes er door glijdt als door boter zijn je artisjokken gaar. Lukt het niet, zet dan nog enkele minuten bij.

Het sausje is eigenlijk een aangekleede vinaigrette. Maak een klassieke dressing - zie recept beneden - en voeg er twee geprakte gekookte eitjes aan toe én veel fijn gesneden peterselie. Het moet een dik sausje zijn met de consistentie van een griekse yoghurt zodat het goed aan de blaadjes blijft plakken.

Geniet dan blaadje voor blaadje van je artisjok en eenmaal aan het hart aangekomen, snij je zeer voorzichtig al het haar weg - een rotwerkje! - en giet dan het laatste beetje dressing over de bodem...

Zalig hé... zo een eetbaar lentebloempje!


Artisjokken met een lekker sausje...

• een dikke artisjok per persoon

Sausje

•  1 eetlepel vers citroensap
• 1/4 theelepel Maldonzout
• 1/2 eetlepel fijne Maille mosterd
• 6 eetlepels olijfolie
• 3 à 4 draaien van de pepermolen
• 1 eetlepel goede kwaliteitsmayonaise - geen light!
• 2 geprakte gekookte eitjes
• veel fijn gesneden peterselie

A Perfect Steak!

Een lekker biefstukje...mmm dat kan smaken. Ik hou van groenten maar af en toe heb ik een serieuze craving naar een goed stuk vlees. Man dat kan smaken!

Om een goed stukje vlees klaar te maken moet je toch op het een en het ander letten want anders kan je zelfs vlees van superieure kwaliteit naar de vaantjes helpen.

Regel nummer 1 : haal je biefstuk tenminste een halfuur voor gebruik uit de ijskast, zodat hij op kamertemperatuur kan komen. Ongelooflijk belangrijk, zeker als je zoals ik je steak graag bleu eet.
Regel nummer 2 : gebruik géén anti-kleefpan. Eiwitten moeten stollen en een beetje aanzetten in de pan om een lekkere gebakken, umami, smaak te krijgen. Umami is naast zoet, zuur, zout en bitter de vijfde smaakcomponent die we kunnen waarnemen.

Tegenwoordig kan je deze smaak zelfs in een tube kopen.  In een anti-kleefpan kan je deze gebakken smaak niet krijgen omdat deze pan niet warm genoeg kan worden. Het is meer koken dan bakken.

Om vlees te bakken gebruik in nu een ouderwetse metalen pan.In delicious - je weet wel dat leuke maanblad - hadden ze er een volledig artikel aan gewijd. Dus heb ik die pan gezocht én gevonden. Eerst eentje op proef gekregen - je kent me al hé - uitgetest en goed bevonden!

Regel nummer 3 (volgt uit regel nummer 2) : laat je pan héél heet worden. Doe er dan olie in  - gewone olie om te braden, het hoeft geen olijfolie te zijn - leg de met peper en zout gekruide steak erin. Verminder de temperatuur met 1/3 en wacht tot je biefstuk vanzelf loslaat van de pan - geduld is hier een schone deugd - draai dan je steak en laat de andere zijde goed korsten. Wil de steak bleu dan is hij ver klaar. A point en well done geef je nog enkele minuutjes bij. Duw met je vinger op het vlees, hoe veerkrachtiger hoe rauwer. Neem je biefstukje uit de pan, en leg die in een warm bord op een rekje zodat er lucht kan onder circuleren en dek af met alufolie of een ander bord.
Pan weer op het vuur, nu deglaceer je de pan met whiskey - je giet er dus een goeie scheut in. Schraap alle aanbaksels los met een houten lepel en verminder desnoods nog het vuur als het er te hevig aan toe gaat. Voeg goed wat zure room toe en blijven roeren. Voeg alle sappen die ondertussen uit je biefstuk op het bord gekomen zijn bij de saus. Leg je biefstuk bij in de pan en zet je pan nu op het rekje en dek ze af.
Bak nu je paddestoelen in een andere pan op hoog vuur en schud ze regelmatig op of roer ze voortdurend om. Goed peperen en zouten. Kort en hevig bakken dan laten ze niet teveel vocht los en worden lekker krokant bruin.

We zijn klaar. Assembleer alles : biefstuk, saus en paddenstoelen en eventueel nog wat bieslook erover. Neem je beste steakmes uit de kast en laat de carnivoor in je los...


Perfecte Steak


Ingrediënten

• per persoon een mooie dikke biefstuk, goed dooraderd met vet dat geeft een super lekkere smaak
• een beetje whiskey
• een half potje zure room
• 150 gram paddenstoelen per persoon
• peper en Maldon zout
• fijngesnipperde bieslook

Waar vind je wat...

• steak : Beenhouwerij Mylle
• boek : Theoria
• pan : Byttebier
• Maldon zout : Mylle en 't Vissershuys