Leonard...

Zondagavond zijn we naar Gent gereden. Om Leonard Cohen eens life te horen en te zien. Misschien de laaste kans? De man is nu ver 78 denk ik... Wel nog een kwiek manneke! Hij springt over het podium en gaat op zijn knieën zitten voor het minste... Tina Turner kan er nog aan leren!

't Was een excellente avond voor een openluchtconcert, beter kan bijna niet. Warm weer en heldere hemel - mét sterren dus! Koen had de kaarten al heel lang op voorhand gekocht. Volgens onze Bruno véél te duur maar soit we hadden schitterende plaatsen. De bedoeling was op tijd te vertrekken en dan nog een hapje te eten voor het concert. Op tijd vertrekken is gelukt... dat hapje eten is een slokje drinken geworden. Het eten dat ze op die concerten geven is het eten én zeker het bloggen niet waard. Een mens kan niet alles hebben hé... schoon muziek én goed eten!

We zaten dus ruim op tijd op onze plaatsen. Geen probleem we hadden schoon zicht. Aan de ene kant de St Pieters kerk en de andere kant de boekentoren.

 
Gent op zijn best. Vier uur heeft Leonard het beste van zichzelf gegeven. Met aan zijn zijde een schoon zwart madammeke - een beetje Michel Obama lookalike - die zijn levensgezellin bleek te zijn. Twee frisse meiskes - zusjes - maakten het backing groepje compleet.

De violist - een Moldaviër - was mijn persoonlijke favoriet. Alle klassiekers hebben we gehoord én meegezongen.

 
Negen bisnummers hebben we gekregen! Have I more to say?