I'm going nuts...!

Bij ons in de winkel krijgen we nu de ene levering na de andere binnen... het is niet te doen! We vergaan in de kartonnen dozen.


Alles moet worden uitgepakt, geprijsd en een alarm krijgen. En dan nog netjes in de rekken worden gezet. Een berewerk! En ondertussen hebben we - gelukkig! - ook nog onze klanten die van alles en nog wat willen hebben.

 
We houden ons recht met af en toe een shot koffie - een lekker latte van Pain- Demi ofwel de Viva Sara...

 
Er zijn al heel wat mensen op cadeautjesjacht - de slimmeriken die de rush voor willen zijn. Elk jaar bedenk ik een strategie om de bestellingen én dus de leveringen mooi te spreiden over oktober en november en nog nooit is het écht gelukt.
Na zo'n dagje winkel ben ik 's avonds meestal pompaf en kan amper nog iets eetbaars op tafel toveren voor mijne Koen. Gelukkig heb ik dan mijn vaste receptjes zoals de Popeyesoep en de pasta met paddenstoelen. Gaat er altijd in bij mijn ventje. Regelmatig bloggen is nu ook iets moeilijker maar - jullie kennen me! - ik hou vol... dus ook in december krijgen jullie blogposts!

Wonderful Natasha...!

Donderdagavond ben ik kookles gaan volgen bij Natasha Rose. In de Wuwei. Waar anders, want Natasha kookt super gezond en vegetarisch...



En dat past perfect in het plaatje van onze Wuwei Wellness te Kortrijk. De titel klonk alleszins héél veelbelovend : "Slank en Sexy Kookworkshop - Winterkoken vol Energie"


Wie wil dat niet? Om zeven uur stapte ik dan ook vol verwachting de keuken van Wuwei binnen. De tafel zat vol babbelende madammekes waaronder ik onmiddellijk enkele bekende gezichten spotte.

 
Natasha - jong en bruisend - stak onmiddellijk van wal met haar uitleg. Ze is zelf het levende bewijs dat je dankzij een gezonde keuken slank en gezond blijft. We kregen allemaal een mooie brochure vol uitleg over gezonde voeding en met een elftal recepten.

 
De bedoeling van de avond was dat we zelf aan het koken zouden gaan onder de leiding van onze Natasha. Natuurlijk had ik de mail weer niet goed gelezen en stond ik daar dus zonder schort, plank en mes. En dat voor iemand die hele dagen niet anders doet dan kookgerief verkopen... !
De kookles interesseerde me omdat ik hou van groenten.  En wij eten ook niet elke dag vlees of vis maar toch ben ik niet echt thuis in de vegetarische keuken. Ik ken wel heel wat producten maar ik gebruik ze weinig. Zo heb ik bv nog nooit rijstroom gebruikt. Wel bak ik af en toe met Ghee omdat dat eigenlijk gewoon de Indische versie van onze geklaarde boter is. Ghee vind je zeer gemakkelijk in de biowinkels.


Natasha bakt ook graag met kokosvet - dat kan ook een veel hogere temperatuur aan dan olijfolie. Ga ik ook eens proberen. Wat ik de hele avond wel gemist heb is mijn geliefde Maldonzout. Ik heb het met Herbamare moeten doen... Twee per twee hebben we al de receptjes klaargemaakt. Ik had de seitan steaks gekozen omdat ik dat nog nooit zelf klaargemaakt heb - het ziet er wel ongelofelijk onsmakelijk uit vind ik...

 
Seitan heeft ook geen smaak van zichzelf en moet dus goed gemarineerd worden voor je het bakt... zoals tofu dus maar het heeft een veel vleesachtiger struktuur. Niet echt slecht maar ik ben geen fan. Wat ik wel heerlijk vond was de Indische bloemkoolsoep met verse gember, kurkuma, komijnzaad en mosterdzaad. Die ga ik zeker maken - je kunt ze dus nog op mijn blog verwachten.

 
De pompoensaus, de puree van de zoete aardappelen en het winterstoofpotje zijn allemaal lekkere wintergerechten. En we waren het er over eens het was écht lekker... maar niet iedereen zag het zitten om het aan het - carnivore - thuisfront te serveren!

Natasha is een bezige bij... ze heeft een online tijdschrift en geeft ook nog advies ivm met voeding in het shoppingcentrum K.

Toscaanse bonensoep...

Cannellini bonen gebruik ik af en toe... meestal very convenient uit een blikje. Maar voor dit soepje heb ik eens gedaan zoals het moet.

 
Droge bonen gekocht en een nachtje laten weken. Helemaal niet moeilijk je mag het alleen niet vergeten dat je die bonen te week hebt gezet... wat bij mij het geval was! Drie dagen hebben die bonen op het aanrecht gestaan in mijn zwarte pot van Le Creuset. Die pot staat altijd op mijn aanrecht - plaatsgebrek in de pottenschuif - en dus viel het mij niet direct op. Tot op een gegeven moment... man, vies dat die boel was! Ik heb alles direct door mijn broyeur gedraaid. Tot zover het weken van bonen. Maar in zo'n geval denk ik altijd aan Einstein. Die man heeft duizenden keren geëxperimenteerd voor zijn gloeilamp brandde... volhouden dus! Weer bonen te week gezet. Deze keer niet vergeten...
Voor de rest super gemakkelijk receptje. Giet het weekwater van je boontjes weg. Stoof een dikke ajuin in je pot van Le Creuset tot ze glazig zijn. Voeg altijd een klein beetje zout toe in dit stadium dan wordt je ajuin niet gemakkelijk bruin.


 
Voeg dan je goed gewassen prei toe. Stoof ook nog even. En dan de boontjes. Niet teveel want die gasten nemen heel wat vocht op en worden dus heel wat dikker. Nu voeg je bouillon toe zodat alles mooi onderstaat. Laat zachtjes pruttelen. Dit is nu geen soep om onbewaakt achter te laten - doe dus ondertussen iets nuttigs in je keuken. Ze moet af en toe gevoed worden met wat bouillon want de boontjes nemen geleidelijk aan het vocht op.


Oh, ja en voeg nog twee laurierbladen en wat verse takjes tijm toe maar géén zout. Zout in dit stadium maakt het velleke van je boontjes taai.


Mijn soep heeft zeker 45 minuten staan pruttelen. Wanneer is ze klaar? Als je een boontje met je duim gemakkelijk kan plat duwen dan is je soep gaar. Probeer meer dan één boon want er kan wat verschil op zitten heb ik gemerkt. En nu werk je de soep af zoals je wilt.

 
Ofwel laat je ze chuncky en dan heb je een rustiek boerensoepje ofwel doe je ze door de blender en dan heb je een very sophisticated eindresultaat. Bak nog wat lekker gerookt spek krokant en giet er nog wat van je lekkerste olijfolie over.

 
Je hebt nu een heerlijke originele soep die buiten wat tijd je bijna niets gekost heeft...




Witte bonensoep



Ingrediënten


  • droge witte bonen (1/4 van het pakje is genoeg)
  • een dikke ajuin
  • een stengel porei
  • bouillon zeker 1 liter
  • twee laurierblaadjes
  • wat takjes verse tijm

Uncle Ben revisted...!

Jullie weten ondertussen al dat ik af en toe een pakje krijg... om te testen. Vorige week bracht onze facteur weer een grote doos.


Da's altijd een beetje Sinterklaas hé! En wat zat er in? Twee pakken rijst van Bosto. Niet zomaar rijst maar Tover Rijst... één pakje om in een twee drie paella te maken en een ander om een lekker spicy kipgerechtje in mekaar te toveren.



Nu ben ik wel geen echte Miracoli madam - ik maak liever mijn eigen ding en dus niet uit pakskes. Maar hier heb ik mijn vooringenomenheid even aan de kant moeten zetten.  Een mens kan zich altijd vergissen...
Omdat ik geen kip in huis had, werd het de paella want daar kan je scampi's bijdoen. En scampi's dat heb ik altijd in mijn diepvries zitten - zoals diepvrieserwten, dat zit er bij mij ook altijd in.

 
Ik heb maar het halve pakje rijst gebruikt en gelukkig maar want heel mijn pan was al vol - wees dus gerust het is ruim voldoende voor vier grote eters. Op het pakje raad men aan om achteraf de scampi's toe te voegen maar ik heb eerst mijn beestjes gebakken in de pan om geen twee pannen te moeten afwassen.

 
Leg de scampi's dan even aan de kant en voeg opnieuw wat olie toe en coat alle rijstkorreltjes en meng met de helft - in mijn geval - van de kruiden. Doe er dan wat bouillon bij zodat de korreltjes juist onder staan. Ik heb in dit stadium er wat - hoe raden jullie het? - diepvrieserwten en groene boontjes bij gedaan.

 
Kwestie van wat verse groenten in de paella te hebben. Af en toe eens roeren, eventueel nog wat bouillon bijvoegen en inderdaad na een goeie tien minuten is alles gaar. Dan nog even de scampi's erbij en alles goed doorwarmen. Opgeleukt met een goeie handvol fris gesneden peterselie en twee partjes citroen mocht mijn paella - al zeg ik het zelf - best op een foto van zo een Spaans eethuisje staan!


Eerste proever van dienst Bruno - een zéér, zéér kritisch persoon - was eerst niet erg happig om te proeven maar moest dan toegeven dat het wel zeer lekker gekruid was. En dat ik dat ander pakje met hem mocht meegeven om te testen. Tweede proever Koen - de dag nadien - heeft alles mooi opgegeten en dacht dat ik het gemaakt had. Besluit: niet slecht om in je voorraadkast te hebben. En als je er een eigen draai aan geeft heeft niemand in de mot dat het uit een pakske komt... en dat voor 2.99 euro!

Rue de Surène goes live...!

Ja, sorry, ik weet het ik ben een beetje laat met deze blogpost. Maar het was echt een drukke maar zéér leuke week!  Donderdagavond ben ik de eerste keer live gegaan met Rue de Surène op uitnodiging van Maigret - een van mijn blogfans. Dat is natuurlijk héél wat anders dan rustig thuis koken. In mijn keuken staat er niemand op mijn handen te kijken. Timing is dan ook van geen belang. Ik kan rustig mijn ding doen. Het enige waar ik rekening mee moet houden is het daglicht want als het begint te schemeren kan ik geen mooie foto's meer maken... Héél anders als je live kookt voor een groep taterende meiskes! Zoals bij alles is een goede voorbereiding is het halve werk en halveert het ook de stress rond het evenement.


Koken begint bij verstandig boodschappen doen mét een boodschappenlijstje. Lekkere ingrediënten zijn de basis om iets goeds op tafel te brengen. Dus ben ik maar met mijn maatje John naar de markt in Rijsel gereden.


Het plan voor donderdagavond was eerst een gemakkelijk soepje - Spinaziesoep/Popeyesoep van op de blog- en dan een warme wintersla. Zoals altijd vonden we in Rijsel onmiddellijk wat we zochten. Lekkere groenten om te roosteren. Allemaal knollen en wortels. 't Is het seizoen hé. En als dessert Frisko ijs. Ook simpel als je eenmaal de juiste dingen in huis hebt...
Pompoen vonden we in drie variëteiten: Sucrine du Berry, Vert Olive en Flespompoen. Zalig! Zoete patatjes en pastinaak dat was ook geen probleem bijna elke groentekraam had er bij.

 
De courgetten, ajuin en de babyspinazie voor de soep had ik al laten leveren door mijn buurman/groentenman Francis. Omdat ik de wintersla - geroosterde wintergroenten - wilde serveren met iets zouts als tegengewicht voor het zoete van de wortels moest ik nog kaas hebben. Onze kaasboer in Rijsel had een super lekker geitenkaasje én Nathalie Mylle - ja, van Marc Mylle mijn beenhouwer - heeft me gesponserd met lekkere roquefort... Goeie leveranciers da's alles voor een kok!
Ondanks mijn goede voorbereiding - op papier en op de Ipad - liep ik de hele donderdag rond als een kip zonder kop tot ik kon vertrekken naar Maigret.


Eenmaal de keuken geïnstalleerd begonnen onze madammekens binnen te druppelen... Met een lekker glaasje in de hand kwam de sfeer er meteen in! Het was heerlijk, ik heb echt genoten...mijn stress verdween zienderogen!

 
Samen hebben we groenten gesneden, gekookt en gebabbeld en ervaringen uitgewisseld. Je leert toch altijd wat bij hé...en ja, ze hebben ook mijn rommel helpen opkuisen en afwassen. Ik ken het belang van een goede mise en place maar ergens halverwege verlies ik altijd de pedalen... Trainen en nog eens trainen zeker?






Om iedereen thuis onmiddellijk van start te laten gaan, had ik wat pakketjes klaar gemaakt voor de meisjes.  Wat Maldon zout, basilicumolie - onmisbaar op de sla - en wat gemengde kruiden om groenten te kunnen roosteren.


Kwestie dat iedereen thuis onmiddellijk kan starten...  Ook nog eens een dikke zoen voor mijn vriend Dirk-Jan van Taste and Colors die me gesponserd heeft met de basilicumolie - zelfgemaakt door Dirk-Jan himself!

De madeleintjes van Proust...

Ik ben geen echte bakker... dat is mij ietsje te precies. Alles moet perfect worden afgewogen en gemeten. Bakken dat is chemie. Koken dat mag meer uit de losse hand. En dat is meer mijn ding. Maar af en toe wil ik toch ook eens scoren met een lekker koekje of een taartje. Alhoewel de perfecte appeltaart - ik ben een fan van een lekkere smeuïge appeltaart - kan ik nog altijd niet zelf bakken. Heeft er iemand van jullie een lekker recept? Ik ben er al jaren naar op zoek...


Nu, ik heb deze week wel koekjes gebakken. En géén gewone koekjes, neen, madeleintjes. Dat is koekjes bakken op hoog niveau. En om eerlijk te zijn zo moeilijk was het niet. De eerste keer heb ik wel wat teveel deeg in mijn vormpjes gedaan maar de tweede keer had ik de slag te pakken. En het resultaat mag er zijn. Mijn ventje is content... we hebben nu een hele blikken doos vol madeleintjes! Zalig!
Als altijd begin je met je oven voor te verwarmen. Op 175 graden. Doe je boter, suiker, vanille extract en citroenrasp - hoeft niet maar Koen is zot van citroen - in de kom van je Kitchenaid met de paddel.

 
Medium speed. Zorg dat de boel mooi cremeus is. Meng je bloem met het bakpoeder en het snufje zout. Voeg dan twee eieren toe en mix, dan de helft van de bloem en mix, dan weer twee eieren en opnieuw mixen en dan uiteindelijk de rest van de bloem.

 
Niet te lang mixen of je madeleintjes worden taai. Kijk, dat bedoel ik nu met bakken... geef toe gemakkelijk is anders. Een beetje teveel de bloem bewerken en de boel wordt taai.
Voilà, het deeg is klaar.

 
Spuit je vormpjes in - of wrijf er wat boter in met huishoudrol - en doe in elk gaatje wat deeg. En niet teveel. Oppassen dus...


Dan de oven in voor een twaalftal minuutjes en je kunt je madeleintjes demouleren. Ik heb wel vier keer mijn vormpjes kunnen vullen met deeg.


Strooi nog wat poedersuiker over je koekjes, zet een pot lekkere thee, neem een goed boek - Proust bij voorkeur - en je avond kan niet meer stuk!




Madeleintjes


Ingredïenten


  • 225 gram boter op kamertemperatuur
  • 225 gram suiker
  • 1 koffielepel vanille extract
  • 1 koffielepel citroenrasp - niet écht nodig
  • 225 gram bloem voor cake en koekjes te bakken
  • 2 koffielepels bakpoeder
  • een snufje zout
  • 4 grote eieren



La Petite Epicerie...

We hebben er weer een pareltje bijgekregen in Kortrijk... De kruidenierszaak Vandererfven - een gevestigde waarde in onze stad - is deze week heropend in een schitterend nieuw pand.


Vroeger zat daar Basyn - een winkel in kantoorbenodigheden. Juist buiten het stadscentrum maar toch dicht genoeg om te voet naar toe te gaan. Zalige winkel... je moet echt eens gaan kijken. Ik waande me in Parijs. La Grande Epicerie maar dan in het klein. De groenten liggen zomaar niet in bakken maar zijn aantrekkelijk gestapeld.

 
Je hebt twee keer zoveel goesting om een dikke knolselder en een rode kool klaar te maken. De kruiden staan op rijtjes in aantrekkelijke bloempotjes in de houten rekken... Mensen, daar kan ik van genieten.


Dat is boodschappen doen op zijn best! Ook hun selectie producten is op en top. De olijfolie van Chateau d'Estoublon om maar iets te noemen... hier moet je echt niet in  a hurry binnen lopen. Je moet genietend langs de rekken lopen en alles ontdekken.

 
De toonbank ligt vol lekkere hammen en salamis en kazen. Als je hier niks lekkers vindt om bij je boterhammeke te eten dan weet ik het niet. Kijk als ze zo in Kortrijk verder doen dan moet ik binnenkort niet meer naar Parijs om mijn foodie ziel te laven!


Klein detail : ook de boodschappenkorfjes zijn stylisch!

Adres :

Vanderfven
Doorniksewijk 3
8500 Kortrijk
056 22 16 60
www.vandererfven-delicatessen.be

Fazant à la Ricky...!

Echte vleeseters zijn wij niet, maar af en toe eten we graag een lekker biefstukje... En als een goeie vriend jager - Ricky - een lekker stukje wild aanbiedt zeg ik natuurlijk ja, dank u wel Ricky! Fazantjes, dat is ook eens wat anders dan kip.


Nu, ik weet het, fazant heeft de naam een droge vogel te zijn. Da's eigenlijk ook normaal want dat beest heeft nergens geen vet zitten. Het beste in zo'n geval is dan ook de vogel op te delen in borst en bouten. En dan die stukken apart klaar te maken. Dat is toch wat ik uiteindelijk gedaan heb... Ik heb mijn scherpste vleesmes genomen en al mijn beenhouwers capaciteiten bovengehaald en dan héél voorzichtig de borstfilets van het karkas gesneden... Er is voor alles een eerste keer!

 
De borstjes heb ik dan met wat zout en peper aan de kant gelegd klaar om in de pan te leggen - niet in de frigo steken, ze mogen een half uur op kamertemperatuur komen. Het belangrijkste is de saus. Een fazantje heeft iets lekkers nodig...

 
Begin met een rode ajuin in maantjes te snijden. Stoof die aan in wat olie - neutrale olie, geen olijfolie - en goeie boter. Zacht vuur. Voeg er dan paddestoelen bij. Elke soort is goed maar misschien niet van die witte dat oogt minder mooi. Doe er een takje tijm in en een klein takje rozemarijn - niet te veel rozemarijn het is nogal straf.


Zachtjes verder stoven. Nu giet je er wat rode wijn bij - de rest van de fles kun je er straks bij drinken. En een beetje suiker. Laten inkoken. Dus eventueel het vuur iets verhogen. Goed roeren met houten lepel. Als de wijn bijna weggekookt is voeg je er glace de veau aantoe een goeie dessertlepel en laat het verder inkoken onder goed roeren. Vuur lager nu. Smijt je stukjes appel er bij en laat ze garen in de saus.


Terwijl de appeltjes garen bak je ondertussen je borstfiletjes in een andere pan. Hoog vuur olie erbij wanneer ze warm is. Dan borstjes erin. Vuur wat verlagen. Mooi laten aankleuren. Wanneer je de pan schud en de borstjes vanzelf loslaten mag je ze omdraaien. Weer laten kleuren. En leg ze dan bij in de pan van de saus. Snij er eens in om te zien of ze gaar zijn... Laat het vlees even relaxen - een minuut of zeven - voor je het aansnijdt. Vis de rozemarijn en de tijm uit je saus voor je ze opdient. Geef hier misschien nog een lekker puree bij. En vergeet je fles rode wijn niet leeg te drinken!


Misschien nog wat extra uitleg over Glace de veau? Dat is eigenlijk ingekookte kalfsbouillon. Alle vocht is daar bijna uit zodat je meer een soort confituur hebt. Het is een product dat supergoed bewaart in je frigo en elke vleessaus een oppepper geeft. Ik heb het gekocht bij Dujardin in de Wijngaardstraat maar in elke gespecialiseerde kruindenierszaak of bij de beenhouwer kun je dat vinden. Als je graag kookt is dat écht iets om in je ijskast te hebben...


Fazantenborstjes met appeltjes


Ingrediënten


  • Fazantenborstjes één per persoon of voor de very hungry twee per persoon
  • twee appelen
  • een rode ajuin
  • paddestoelen zoveel je wilt
  • een takje tijm
  • wat rozemarijn
  • een half glas tot een glas rode wijn - hoe meer saus je wilt hoe meer wijn je nodig hebt!
  • een beetje suiker - niet te veel in begin je kan er altijd bijvoegen
  • een goeie eetlepel glace de veau
  • neutrale bakolie en goeie boter