Ontbijtmachine...

Begin van de maand december heb ik een Croque Madame toestel gekregen van Domo om te testen. Alle bloggers hebben natuurlijk al làng hun huiswerk gemaakt en dat toestel onmiddellijk aan een grondig onderzoek onderworpen maar ik moet tot mijn grote schande bekennen dat ik pas deze middag de doos heb opengemaakt... Sorry beste Domomensen!





Maar ja, buiten Kerstdag ben ik geen enkele keer thuis geweest met voldoende daglicht om foto's te nemen. Elke dag zag ik de doos in mijn berging staan blinken en dus moest ik de deur iedere keer onmiddellijk toeslaan om het schuldgevoel meteen de kop in te drukken! Nu moet ik zeggen dat ik vannacht - ja, wakker liggen is voor mij part of december - nog van plan was om het toestel hier op de blog te verloten...





Maar ondertussen ben ik helemaal van gedacht veranderd - sorry guys! Ik ga het verdorie zélf gebruiken. Echt een zalig ontbijtmachientje! Ik ben niet zo'n fan van croques en dus sprak het me in eerste instantie niet zo aan. Maar ik heb er gewoon een lekker boterhammetje met zoute boter in getoast en mijn spiegeleitje ondertussen gebakken.





 Super gewoonweg! Ik heb nog nooit zo vlug een spiegelei én een warm toastje klaargemaakt met zo weinig afwas... Dat spul is een echte ontbijtmachine!





Echt mensen als je van een eitje bij je ontbijt houdt, ga dan sietopresto zo'n ding gaan halen want voor de prijs moet je het ook niet laten - 59 euro en nu nog in promo aan 49 euro!

Wintergroenten...

Alhoewel de winkels en de warenhuizen nu met de feestdagen een ongelofelijk aanbod aan ingevoerde groenten en fruit hebben, kook ik toch graag seizoensgebonden. Het lekkerst én meestal het goedkoopste!



Boerenkool - oftewel Kale in het Engels - is zo'n typische wintergroente. Vroeger maakte mijn moeder daar gewoon een soort stoemp mee die wij kinderen kenden onder de naam "groene moes". Lekker, héél lekker met een goed gebakken worstje. Winterkost bij uitstek...
Koen is duidelijk geen favoriet van groene moes, spruitjes en rode kool en andere consoorten en bijgevolg doe ik niet veel moeite om die dingen klaar te maken. Buiten spruitjes dan want die vind ik écht te lekker om links te laten liggen!
Het hele internet is momenteel vergeven van de recepten met Kale. Iedereen maakt Kale chips, Kale salad of stooft groene kool met chorizo... Ik besef natuurlijk ook wel dat groene groenten super gezond zijn maar écht die fascinatie met boerenkool gaat mijn petje te boven!
Ik heb al enkele pogingen ondernomen om die boerenkool klaar te maken én zelfs een heel jaar een Kale plantje water gegeven en gekoesterd op mijn terras - wat voor mij écht een topprestatie is want uiteindelijk vergeet ik altijd die dingen water te geven...



Kale salad vind ik persoonlijk niet te vreten - die bladeren blijven keihard hoeveel je ze ook "masseert" met olijfolie. Stoven in de pan met spekjes of chorizo heb ik ook al geprobeerd en na één hap heb ik alles door de broyeur gedraaid... Kale chips - your kids will love it! - bàh afschuwelijk en ze zien er nog slechter uit dan ze smaken!





Maar toch laat ik me af en toe verleiden om die stomme boerenkool te kopen. In de bioplanet heb ik een hele bak groenten gekocht - tien euro voor een krat wintergroenten mét recepten - om die kale weer eens in huis te hebben. Stom idee natuurlijk midden in december. Ik heb enkel de tijd om te slapen en te werken laat staan te koken! Gevolg... gisteren heb ik de groentenbak uitgekuist en de slappe boerenkool weer de vuilbak ingekieperd! Ik denk dus dat ik hier ga bij laten en dat Kale/Boerenkool voor altijd gaat afgevoerd worden van mijn boodschappenlijstjes!



Een Amerikaans aperitiefhapje...

In de maand december bestaat mijn leven uit werken, slapen, werken, slapen... véél wakker liggen, en dan weer opstaan en werken. Tijd voor andere activiteiten zoals koken is er gewoonweg niet. Dus... zoek ik mijn heil op internet - waarvoor slaaploze nachten dus toch nog goed zijn! - en trakteer ik jullie op leuke blogs en tips die ik al surfend tegenkom.


Vannacht stootte ik op zo'n zot Amerikaans filmpje - sorry, de kwaliteit van de  foto's is maar zozo.
De man in kwestie heeft een kaashapje omgetoverd tot een decoratieve dennenappel. Ik weet niet of ik het geduld zou hebben om al die amandelen er zo mooi in te steken maar geef toe origineel is het wel! Het heeft iets vintage een beetje zoals onze moeders vroeger een pompelmoes vol stokjes kaas staken...



Zijn receptje is poepsimpel. Twee pakjes Philadelpia mengen met wat zachte geitekaas. Dan kruiden met geraspte look, peper en paprikapoeder. Als verse kruiden gaat er wat tijm en platte peterselie in. Alles wordt dan goed gemengd en in een conische vorm op een bord gespreid.




Dan haal je een zak amandelen boven en steek je de ene na de andere erin. Garneren doe je met wat takjes rozemarijn.






Geef er verse cheesecrackers bij et voilà een very American aperitiefhapje!

How to survive X-mas!

Yep, we zijn weer zover. Sinterklaas is achter de rug en nu zijn we in een rechte lijn op weg naar X-mas! Gezien mijn job very, very X-mas related is, moet ik de nodige voorbereidingen treffen om de maand december zonder kleurscheuren door te komen...





Deze week ben ik dus al serieus gaan winkelen om de basisstock aan te vullen. Voor mijn liefste Simone - onze engel des huizes die was, plas en kuis doet - heb ik acht bussen easy strijk ingeslagen! De kassierster aan de kassa van de Delhaize vroeg of ik gelijk een jaarvoorraad kocht! Voor onze ontbijtjes van de maand december staan er acht pakken Jaqmotte intense en vier potten frambozenconfituur klaar. Zes pakjes groene thee met citroen om 's avonds voor het slapengaan te drinken... en de diepvries zit vol groene boontjes, spruitjes, bloemkool en brocolli. Voor Koen staan er drie deo's en zes tuben tandpasta in de kast. Kwestie dat hij niet op cruciale momenten over die details begint te zagen - ja, een man heeft soms echt geen gevoel van timing. Wie zaagt er nu over deo en tandpasta in het heetst van de strijd? Zolang ik maar ontschiminkswatjes heb is er volgens mij geen probleem...




Nu, wat het eten betreft met Kerstavond... is Sofie diegene die bij ons de menu bepaald. Ze is super, maar dan ook super klassiek. Het moet hertekalf met Grand Veneursaus zijn. Vergezeld van appeltjes in de oven en airelles. Gelukkig heeft mijn goeie vriend Marc de beenhouwer al die dingen in december gewoonweg in zijn toonbank liggen en zal het een fluitje van een cent zijn om die Kerstmaaltijd in een te steken. Kwestie van verstandig boodschappen te doen...




December is eigenlijk een zálige maand voor Foodies als ik... als maar dan ook alles vind je nu! Ik sprokkel dan ook overal foldertjes en bestudeer die grondig.





Als je een toertje door de stad doet vind je overal lekkernijen. Ik ga bij iedereen langs en de ganse decembermaand eten we heerlijkste dingen.




 En werk heb ik er niet aan!

Winterzee...


 Op 16 en 17 november zijn Koen en ik naar Knokke geweest. We hadden namelijk vorige Nieuwjaar een geschenkenbon van onze vrienden gekregen voor een overnachting mét ontbijt in Knokke. Maar omdat 2014 voor ons allebei - Koen de politiek, ik hét boek - tot hiertoe zo ontzettend druk was, waren we alsjeblieft nog niet tot aan de zee geraakt!




Het weer was niet om over naar huis te schrijven - grijs, noordzeeweer - maar het was heerlijk rustig in Knokke.





Jammer genoeg stonden de gezellige strandbarretjes er niet meer... alleen op de zeedijk stond er nog een eenzaam en triestig kotje.





Maar in Knokke kun je je perfect amuseren met de winkels... zon hoeft er niet te zijn. Waar vroeger de winkel van Princess - zusje van die op de Meir in Antwerpen - zat, was nu een pop-up conceptstore.




Plezant om door te wandelen en sommige delen van de winkel waren best origineel. De hoek met de suitcases vond ik echt een leuke vondst.








De rest - ik herkende verschillende collecties - was ongelofelijk rommelachtig. Soms wordt een "concept" store een echte "rommel" store waar allerlei collecties door mekaar geroefeld worden.




Allé, dat is toch mijn persoonlijke bedenking. De tafel met kookboeken was daarentegen wel leuk want de meeste boeken waren aan een superprijsje... ik heb er een boek over paddestoelen gekocht aan 8 euro! Een batje!




Voor de rest geen verassingen maar wel veel gezelligheid bij patisserie Demaré en Le Pain Quotidien. Twee klassiekers die nooit ontgoochelen! Bij Marcolinie blijken ze Sinterklaas over te slaan en direct door te steken naar de Kerst.




Dat is iets Brussels zeker? Hier bij ons in Kortrijk houden wij ons nog steeds aan de juiste chronologische volgorde éérst Sinterklaas én dan de Kerstman. Koppig hé die West-Vlamingen!



Spruitjes om van te snoepen...!

Vandaag heb ik iets nieuws bijgeleerd over spruitjes... eigenlijk heb ik de tip van mijn mamma - ons Bomma - gekregen. Deze week kookte Sofie Dumont namelijk spruitjes met Josje van K3. En ons Bomma heeft daar gehoord dat je spruitjes als ze eenmaal gesneden zijn héél goed moet wassen met veel fris water en dat dàn de vieze spruitjesgeur verdwijnt. Nu - zó ben ik dan - moest dat wel eventjes uitgetest worden.


Sofie Dumont heeft haar spruiten in de pan gebakken - dixit de Bomma - maar ik kies zoals altijd voor mijn oven. Veel gemakkelijker en minder afwas. Eerst heb ik de spruitjes een paar velletjes afgetrokken - ze lagen al een hele week te wachten en waren al lichtgeel geworden - en dan in stukjes gesneden. Ik heb ze daarna overvloedig gewassen onder de stromende kraan en supergoed afgedroogd.





Want natte spruiten in de oven dat wordt stomen iplv bakken hé! Op de bakplaat met wat olijfolie en wat Maldonzout en dan heb ik er nog een restje Serrano blokjes bijgekieperd.




Oven op 180°C voorverwarmen en dan de spruiten er in. Na een minuut of twintig zagen ze er heerlijk geroosterd uit!




En dan... heb ik mijn Secret Ingredïent - Maple Syrup - boven gehaald om van mijn doordeweekse spruitjes superspruitjes te maken. Héél voorzichtig heb ik er een heel klein scheutje overgegoten en alles goed gemengd. Man, dat is lekker! ... je herkent je eigen spruiten niet meer!





Oh, ja, en de geur was écht minimaal want Koen - een spruitenhater - heeft zelfs niet geroken dat ik spruitjes aan het klaarmaken was. Supertip dus van Sofie Dumont!







Spruitjes met spekjes en Esdoornsiroop



Ingredïenten


  • spruitjes 
  • spekjes
  • olijfolie
  • Maldonzout
  • Esdoornsiroop

The art of making Sushi...

Noor - de jongste dochter van mijn vriend John - wilde al een hele tijd met mij samen eens sushi maken. En alhoewel de grote vakantie erg lang is, hebben we géén tijd gevonden om samen eens gezellig te koken... Want sushi maken - toch een soort Zen activiteit in mijn ogen - dat wil je toch niet in een kwartiertje afhaspelen hé!





Gelukkig hadden we een extra vrije dag deze week en Koen had sowieso een druk programma met Canadezen en zo.... en liep dus gelukkig ook niet in de weg!
De rijst had ik 's morgens al klaar gemaakt in mijn superdesuper rijstkokertje en laten afkoelen op een bakplaat. Niet het allerslimste zet besefte ik achteraf want je moet de rijstazijn en suiker best onder de rijst mengen als de rijst nog warm is!




Maar op het moment dat ik de rijst kookte had ik natuurlijk het kookboekje nog niet teruggevonden in mijn bibliotheek. Ja, ik zal in januari toch eens eindelijk werk moeten maken van het op een intelligente manier sorteren van mijn kookboeken...
Samen met Noor en John hebben we dan eerst de mis-en-place gedaan. Mooi woord voor het preparen en klaarzetten van alle ingredïenten. We zijn natuurlijk wat gaan freewheelen en hebben de regels van het sushi maken een klein beetje aan ons laars gelapt. Kwestie van te gebruiken wat er nog in onze gezamelijke ijskasten zat!




Noor heeft met mijn allerbeste Japans mes de vis en de groenten mogen snijden en heeft dat ook zonder ongelukken tot een goed einde gebracht. Mits natuurlijk de nodige tips van pappa John.
Het vullen en draaien van de sushi hebben we volkomen in Johns handen gelegd...




Dankzij het sushimachientje hadden we allemaal mooie gelijke rolletjes en konden we op een wip en een sprong meer dan zestig sushi's maken!





Gelukkig dat ik dat ding nog niet tijdens een van mijn minimalistische (!) buien de deur uitgezwierd had!








The Art of Making Sushi

Voorzie een pakje Nori - zeewier - blaadjes. Kook een half pakje sushirijst volgens de instructies op het pakje. Meng WANNEER DE RIJST NOG WARM IS rijstazijn en wat suiker onder de rijst. Proef en doe er zoveel in als je lekker vindt. Laat dan de rijst volledig afkoelen - best uitspreiden over een bakplaat. Prepareer ondertussen wat rauwe en gerookte vis. Snij alles in lange staafjes. Gebruik frisse, krakende groenten zoals komkommer en radijsjes. Waarschijnlijk zijn die radijsjes hélemaal niet Japans maar het is wel lekker in sushi. Avocado is er ook erg lekker in. En als je nog een verloren blaadje sla hebt, kan je het er ook indraaien... Zet je wasabi - sterke Japanse mosterd - klaar. Wij hadden dat niet en hebben dus gewoon Maille Mosterd gebruikt maar het was gelukkig groene mosterd!
Leg een noriblaadje op je sushimatje en spreid er rijst over maar zorg dat je aan twee kanten nog wat plaats hebt om de boel aan mekaar te plakken. Leg er middenin je vulling op. Niet teveel want anders krijg je het ding niet fatsoenlijk opgerold. Spaarzaam beleggen is de boodschap...
Plak de randjes van je blad nori toe met wat water et voilà... je eerste sushirol is klaar!
Snij nu met een héél scherp mes in kleine sushi's en als je wilt kan je de bovenkant nog wat decoreren met zalmeitjes.






Ingredïenten


  • een pakje sushirijst - te koop in de Delhaize
  • een pakje noribladeren - idem te koop in Delhaize
  • rijstazijn - Delhaize
  • suiker 
  • verse zalm/tonijn
  • gerookte zalm
  • wasabi of mosterd
  • komkommer
  • radijsjes - optioneel
  • avocado
  • slablaadjes

Food bag...


Misschien weten of herinneren sommigen van jullie nog dat ik af en toe - als het écht te druk is om boodschappen te doen - een zak vol eten bestel bij Smartmat. En ik ben daar héél tevreden over. Op maandagavond wordt de zak vol lekkers geleverd en kan ik beginnen koken...
Het enige dat me soms een beetje dwarszit is dat die zak helemaal uit Antwerpen komt. Ok, dat is dan wel niet uit Senegal zoals de boontjes maar toch... lokaal kopen is nu eenmaal béter.
Wél, ik heb nu Food Bag gevonden! Ongeveer hetzelfde principe maar al van véél dichterbij. Een van de initiatiefnemers Stéphane werkt hier in Kortrijk en de zakken worden gevuld in Gent. Dat scheelt al een hoop kilometers!


Deze week heb ik de Food Bag aan een grondige test onderworpen. Op maandagavond kreeg ik een grote bruine zak vol lekkere dingen geleverd. Zàlig om uit te pakken... en in de - lege! - ijskast te steken. Verse paddenstoelen, babyspinazie, pijpajuintjes, tomaatjes, basilicum... allemaal krakend vers. Je krijgt voor twee personen vier maaltijden. Twee gerechten met vlees - kip en reepjes biefstuk in mijn geval - een met vis en een veggie.


Per maaltijd krijg je een grote fiche mét aan de ene kant een grote foto zodat je weet wat je - indien je de instructies tenminste goed hebt opgevolgd - op je bord gaat krijgen én aan de andere kant een duidelijk en eenvoudig recept.


Bij Smartmat wordt verondersteld dat je het een en het ander in huis hebt maar bij Food Bag zit er buiten olie, azijn, peper én zout werkelijk alles bij in de zak. Groot voordeel voor de mensen die niet over een uitgebreide kruidenkast beschikken!


Ook heb je écht vier aparte maaltijden. Bij Smartmat heb je twee maaltijden voor twee personen en een maaltijd voor vier personen. Je moet dus de vierde keer niet meer koken maar de overschot van de dag voordien opeten. Goed en niet goed want wij hebben dikwijls alles - ja, ok, dat is gulzig - in een ruk opgegeten.




De prijs is krak hetzelfde 65 euro voor twee man voor vier dagen én ook hier kan je de levertijd kiezen.
De recepten zijn van de hand van een Zuid Afrikaanse madame... en écht ze kan er wat van! Koen en ik hebben de hele week super heerlijk en gezond gegeten en ik was op ongeveer op twintig minuutjes klaar. Maaltijd nummer drie - zonder foto - was kip gevuld met ricotta en omwikkeld met parmaham om af te bakken in de oven en nummer vier was de veggie, een pompoencurry met kikkererwten en spinazie. Allebei ook heel lekker maar door tijdsgebrek én grote honger heb ik er dus gewoonweg vergeten er foto's van te nemen! Sorry... maar geloof me maar op mijn woord... 't was gewoonweg lekker!


Snoepen is gezond...!

Ja, écht waar in dit geval is snoepen nu eens gezond. Marsepein is eigenlijk best gezond als we de suiker buiten beschouwing laten.




We vertrekken immers van allemaal goeie gezonde dingen: amandelen en eitwit én als we dan de suiker vervangen door een gezonde vervanger is een marsepeinen patatje ineens een gezond snoepje! Tagatesse -  het klinkt jullie misschien niet bekend in de oren - is een product dat ontwikkeld werd om mensen met darmkanker te behandelen. Pas later kwam het besef dat het een super suikervervanger is. Tagatesse heeft een lage glycemische index ( 2 ) en laat dus de insuline in het bloed niet stijgen. Kort samengevat : je wordt er niet dik van!
Ik geef jullie de diagrammen onder aan de blogpost dan kan je het zelf eens bestuderen.
En... het beste nieuws is je kunt die Tagatesse gewoon in de Delhaize kopen. De doos ziet er zó uit...


Ik gebruik die suiker ook in alle bakbereidingen en in mijn yoghurt à la Pascale 's morgens. Lekker en écht bijna niet te onderscheiden van suiker maar je moet alleen de tagatesse vlug onder de yogurt roeren want anders heeft hij de neiging om samen te klonteren. Maar je hoort me niet klagen want ik vind het een fantastisch product! Let wel op de verhoudingen want je moet maar de helft van de hoeveelheid nemen als je suiker vervangt door Tagatesse. Dus 100 gram suiker is 50 gram Tagatesse.
Nu verder met onze lekkere snoepjes...
Maal je amandelen op hoge snelheid - met bruin vel en al - in je blender. Doe ze in een voorraadblik dat je bewaart in de ijskast. Noten worden vlug ranzig - zoals boter - en daarom bewaar je ze koud.
Blend nu ook je Tagatesse tot poedersuiker.... ja, van elke suiker kun je met je blender poedersuiker maken!



Neem 200 gram amandelmeel en 125 gram poedertagatesse en voeg er een eiwit aan toe. Voeg er enkele druppels - overdrijf hier niet - amandelessence aan toe om de amandelsmaak te verhogen. Amandelessence vind je in Delhaize in de afdeling bakproducten. Mix verder met je blender tot een soort pasta.



Maak er nu mooie bolletjes van zoals je dat doet met soepballetjes. Draai ze door de pure cacao - géén Nesquick hé - en leg ze op een bakplaatje tenminste een uurtje in de frigo om op te stijven en de smaken door mekaar te laten trekken.



Et voilà, nu heb je iets lekker én gezond voor bij de koffie.
Ik geef jullie nu wel geen vrijgeleiden om alle twintig bolletjes te gelijk op te eten hé... Alles met mate!








Marsepeinen patatjes - voor de lijnende snoepers...



  • 200 gram gemalen amandelen
  • 125 gram tot poedersuiker gemalen Tagatesse (wil je het met gewone suiker maken er dan meer suiker in)
  • 1 eiwit
  • enkele! druppeltjes Amandelessence
  • cacaopoeder - de échte