Vanmorgen...

Koen was dit weekend op kamp naar de Ardennen met het stadsbestuur. Teambuilding. Nodig af en toe... om hun neuzen allemaal in dezelfde richting te houden. Ik was dus moederziel alleen thuis. Niet dat ik het aan mijn hart heb laten komen... Gisterenavond ben ik samen met mijn cinema-maatje lekker gaan eten. Konden we eens deftig bijbabbelen. Want in de cinema moet je zwijgen en kijken.

Na een nachtje midden in het bed te hebben geslapen, heb ik mét Radio een ontbeten. Altijd leuk op zondagmorgen én interessant! Jammer van Mortier. Nu hebben we twee kunstpausen minder op veertien dagen tijd.
Na een frisse douche heb ik mijn boodschappenmand gepakt en ben naar de Carrefour gereden. Die is gelukkig op zondagmorgen altijd open en dé oplossing voor mensen als ik zonder tijd.

Op de parking spotte ik onmiddellijk een prachtige truck. In Carrefour-rood nog wel! Iets voor mijn Pinterest collectie...
Al kuierend tussen de rekken - ja, er wachtte toch niemand op mij - stond ik plots oog in oog met een Starbucks collectie.

Een tiental jaren geleden was dat voor Sofie en voor mij dé ontdekking als we in Vancouver waren in Canada. Wild waren we van Starbucks.

Hier in Europa kende dat toen nog geen kat. Ik geloof dat we tijdens ons verblijf elke dag Caramel Machiato gedronken hebben. We waren gewoonweg verslaafd! En nu zijn die dingen eindelijk in Kortrijk gearriveerd...

Ik vraag me wel af of je dat koud drinkt of moet je dat in je microgolf opwarmen? Ik ben natuurlijk vergeten op de verpakking te kijken. En, nee, ik heb er géén gekocht. Zo duur voor één drankje! Ik heb dan liever een cavaatje!