Pannekoekjes voor Popeye...

Spinazie - en zeker de babyspinazie - is heerlijk als sla. Bij ons eten we soms meer spinaziesla dan kropsla. Ik ben waarschijnlijk gehersenspoeld door al de blogs die ik lees en die maar doorzagen over dark green leaves...




Als je de slaatjes ook beu bent en iets hartigs en warms wilt dan heb ik hier wel een tof receptje. Het is een mooie groene pannekoek gevuld met kikkererwten, tahin en geraspte appeltjes. Ok, ok dat is natuurlijk een beetje aan de alternatieve kant en iedere lieve echtgenoot gaat dat misschien niet zonder sputteren binnenspelen maar dan vul je dat ding gewoonweg met garnalen gemengd met mayonaise of wat gerookte zalm met kruidenkaas hé!




Een groene pannekoek maak je ongeveer zoals een gewone pannekoek. Je neemt enkele eieren en kluts ze in je blender. Voeg er melk - ik nam kokosmelk, maar gewone kan ook - en zelfrijzende bloem aan toe. Duw er nog een handvol spinazieblaadjes bij een snuifje zout en blenden maar...
Je krijgt nu een prachtig groen deeg. Pannekoekendeeg moet natuurlijk lopend zijn maar toch de dikte van vloeibare volle yoghurt hebben. Begrijpen jullie wat ik bedoel? Dik en romig!




Is je deeg te dun, doe er dan nog wat bloem bij. Te dik, ja, juist nog wat melk. Maar blijf niet bezig hé want dan moet je op den duur er ook nog een extra ei bij doen om de boel aan mekaar te houden...
Bak nu je pannekoekjes in een antikleefpan. Een Le Creusetje is hier aangewezen hé Nadia! Voor de échte diehards bakken we met kokosvet en de andere kunnen hun pannekoekje gewoon in boter bakken.



Voor de vulling roer je wat tahin glad met een beetje warm water. Een klein lepeltje op twee eetlepels tahin is voldoende want anders wordt je vulling waterachtig. Rasp nog een rood appeltje en duw met je hand het vocht er wat uit. Meng met wat kikkererwten - uit blik natuurlijk - en proef of het lekker is.




 Ik heb er nog een snuifje zout bijgedaan om het zoete van de appel te doen uitkomen maar het hoeft niet écht. Je kan er ook nog een lekje citroensap bijdoen maar dat was mij dan weer te zuur...



It's totally up to you my dear...! En vergeet niet er nog wat extra spinazieblaadjes bij te leggen!





Groene spinazie pannekoeken gevuld met appeltjes en kikkererwten



Ingrediënten


  • een zak babyspinazie
  • 200 gram zelfrijzende bloem
  • 3 dikke eieren
  • wat melk/kokosmelk - zoveel als nodig om mooi, dik lopend beslag te krijgen
  • een snuifje zout - Maldon liefst  

  • een of twee rode appeltjes
  • een lepel of vier tahin
  • een blik kikkererwten - laten uitlekken natuurlijk
  • een klein beetje warm water
  • eventueel een beetje zout en/of citroensap - naar eigen gedacht
  •  





De tuin van Jozef...

Wij hadden vroeger een schitterende babysit, Lieve -  yeah, what's in a name! Alleen maar voor het plezier om ze bij ons te hebben, gingen wij in die tijd uit. Dat meiske was - en is nog steeds - een schat. Ze vertelde Bruno en Sofie schitterende verhaaltjes en speelde écht met hen. 's Morgens hield ze de kinderen bezig zodat wij heerlijk konden uitslapen! Als we beneden kwamen was de ontbijttafel gedekt en konden we samen met haar gezellig ontbijten. She was really the best!



Zoals dat veel gaat met babysitters leer je op den duur het hele gezin van de babysitter kennen. Zussen en broer kwamen soms ook op de kinderen passen als onze Lieve niet beschikbaar was. En mamma Rosa voorzag ons van lekker witloof en blokken oude kaas aan topprijzen.
En pappa Jozef had een mooie moestuin waar soms ook wat tomaten teveel waren...

Onze kinderen werden groot en gingen zelf gaan babysitten. Lieve trouwde met Martin, kreeg zelf drie leuke kinderen en verhuisde naar Sint Pieters Leeuw
Maar ondanks de afstrand houden we nog altijd contact... en onlangs - door een mail van Lieve over de tuin van haar pappa - ben ik weer eens langs geweest bij Rosa en Jozef.


Jozef heeft me dan een uitgebreide toer door zijn prachtige, wilde, biologische moestuin gegeven.
Zàlig! De man heeft geen groene maar gouden vingers! Ik kan nog geen rozemarijnplant een zomer lang in leven houden en was dus danig jaloers...


Een serre met oude tomatenrassen, dikke pompoenen klaar om in de soep te draaien en heerlijke dikke, korte komkommerkens.



Rode bieten om u tegen te zeggen, spinazie, salades in alle grootten en kleuren... én mooie bloemen!




Prachtige kamperfoelie en stokrozen - niet echt bloemen om in een vaas te steken - die er louter voor het plezier van de tuinman staan.




In het huisje had Jozef een hele mand vol patatjes staan - gerooid met zijn kleinzoon. Rosa mag letterlijk op rozen slapen want ze zal zeker de eerste tijd haar huis niet uitmoeten om naar de groenteboer te gaan...




Kijk, ik vind dat een mens zijn toekomst moet plannen en ik denk er dus sterk over om wanneer ik iets minder in de winkel moet werken - over een jaar of twintig dus... hé Sofie - om ook zo'n veldtuintje te beginnen. Waarschijnlijk kun je dat wel een beetje leren tuinieren? Ik heb tenslotte toch ook ooit leren zwemmen en fietsen... zo moeilijk kan dat toch niet zijn?

Anders ontbijten...

Sinds Sofie, Koen en ik aan de Low Carb zijn - dus quasi géén koolhydraten eten - is het ontbijt een echte challenge geworden. Elke dag een omelet komt op de duur je oren uit. Vandaar dat moeder gevraagd werd enig opzoekwerk te doen om wat variatie aan te brengen. En een ontbijfmuffin leek me ideaal. Lijkt op een cakeje maar is wel wat voedzamer...

In de wereld van Low Carb is bloem een verboden product en je moet dus iets zoeken om dat te vervangen. Amandelmeel - dat zijn gewoon geblende amandelen - is dan de oplossing.


Suiker mag ook niet en ook Aspartaam kan niet vanwegde het hoge koolhydraatgehalte. Dus even surfen over het internet et voilà dé suikervervanger is Stevia - bééh, zo slecht - of Erythritol - véél lekkerder. Het produkt dat ik aangeschaft heb is Sukrin. Een mengeling van Stevia en Erythritol. Glycemische Index = 0. Nu ik ben volop in de testfase en ben er dus nog niet helemaal uit of Sukrin wel het beste alternatief is. Moesten jullie iets beters weten met een lage Glycemische Index laat maar komen hé. Ik ben volop zoekende... Kokossuiker lijkt me ook niet mis maar de Glycemische Index is een pak hoger.





Het amandelmeel kan je overal vinden van de Aveve - bakafdeling, niet bij de beesten natuurlijk - tot in alle biowinkels en Delhaize's.
De kokossuiker vind je ook in alle biowinkels maar voor de Sukrin moet je echt op internet kijken. Ik heb er gevonden bij dieetshop.nl en had mijn pakje binnen de twee dagen. Alhoewel ik liever in een echte winkel koop met échte mensen, had ik hier geen alternatief.

Voor mensen die niet aan de Low Carb zijn, de muffin is met échte suiker ook héél lekker. 

Hoe ga je nu te werk?




Begin met de oven op 180°C voor te verwarmen. Neem je keukenrobot of haal je beste fouet uit de kast en meng de eieren met de zure room, de vanille en de sukrin suiker - pure Stevia kan ook!
Doe er dan het amandelmeel bij en de baksoda en mix weer goed. Overmixen zoals bij bloem kan niet, nog een extra voordeel van dit meel!




Voeg dan je fruit naar keuze toe. Ik had nog framboosjes in de diepvries zitten dus...




Lepel je deeg in de muffincups en leg er nog een extra besje bovenop.





Plaats in je warme oven en zet je timer op 20 minuten. Kijk na die 20 minuten of ze al gaar zijn.
Een breipriem moet er helemaal proper terug uitkomen en dan is je muffin klaar. Bij mij hebben ze uiteindelijk er 25 minuten in gezeten. Iedere oven is anders hé!



Laat nog wat afkoelen en degusteer bij en tas warme koffie. Per muffin heb je 5,5 gram netto koolhydraten. Goed hé...




Frambozenmuffins



Ingredïenten



  • 200 gram amandelmeel
  • 250 gram zure room
  • 2 eieren
  • 1/2 koffielepel vanilla
  • 40 gram sukrin - of 80 gram gewone suiker of 8 gram Stevia
  • 1 koffielepel soda bicarbonaat
  • 1 snuifje zout
  • 1/2 kop framboosjes of andere bessen

Workshops!!!!

Stephanie - Coorevits, wie anders - komt weer workshops geven bij Rue de Surène thuis...
Deze keer vatten we een nieuw thema aan. Foodpairing en herfstgroenten... Klinkt tof hé!




Wat ze juist allemaal van plan is, weet ik nog niet maar maandag rijden we samen naar Brussel naar de Trade Mart en dan zal ik het wel horen.
Er zijn drie workschops waarvan er nog een in september en twee in oktober. De juiste data en het aantal plaatsen beschikbaar vinden jullie allemaal op mijn Facebookpagina. Sofie houdt dat allemaal keurig bij - waarvoor dank zusje! Wil je komen haast je dan want alles is bijna vol! Ondertussen zijn alle 42 plaatsen ingenomen. Indien jullie interesse hebben in de volgende sessies, mail me dan op mail@byttebier.com - jullie krijgen dan eerste keus bij de volgende workshops.




Het systeem is als volgt... Stephanie legt uit wat de Foodpairing juist inhoud en laat een paar voorbeelden zien. Dan mogen jullie je schort aantrekken en uit een hele tafel heerlijke ingredïenten kiezen wat je maar wilt en dan zelf aan de slag gaan.




Ik geef ondertussen een lekker glaasje wijn om de moed erin te houden. Stephanie en ik helpen je uit de nood als je op een dood spoor beland of het noorden/westen kwijt geraakt.




Alle geproduceerde lekkernijen worden dan geproefd en beoordeeld en de overschotjes doen we in pottekens - ik ben voorzien in die dingen - en krijgen jullie mee voor het thuisfront.

Je kan die avond ook Stephanies boek kopen aan een verminderde prijs en persoonlijk door onze Miss laten signeren.

Mijn boek komt pas uit op 20 september... maar daarover later meer!


Waldorf in September...

De komkommers en tomaten komen ver mijn oren uit... ik snak naar sla-verandering! Van mij mag het herfst worden. Een warme én zonnige herfst welteverstaan! 's Morgens en 's avonds een warm pulleke maar overdag lekker zonder mouwen...






En van het zomereten heb ik ook genoeg. De tomaat mozarella, en de melon jambon dat is nu definitief gedaan bij mij. Ik maak vanaf nu herfstslaatjes. Vandaag krijgen jullie nummer één, geïnspireerd op een grote klassieker, de Waldorfsalade.




Volgens mijn vermoeden horen in een Waldorfsla selder en appel en walnoten te zitten. Sla ook natuurlijk maar dat is de evidentie zelf hé!
Ik heb er nog wat extra eiwitten tegenaan gesmeten en er wat blokjes oude kaas bijgekieperd. En om het geheel lekker smeuïg te maken, moest er ook nog wat lekker mayonaise bij. Ik weet niet of er druiven in een Waldorfsalade zitten maar ik vind ze er alleszins lekker bij...
 




Begin eerst met je sla want dat is je basis. Was die goed - ik zou het soms wel eens durven vergeten! - en leg die in borden.
Besprenkel met wat lekker olijfolie en kruid met Maldonzout en masseer het door de sla. Sla deze stap NIET over want ongekruide sla trekt op niks! Proef of de sla lekker is. Je weet onmiddellijk of hij lekker is want dan eet je sowieso een tweede blaadje voor je het beseft.
Snij nu een rood appeltje in blokjes. De selder - ik neem witte selder die is minder straf - in reepjes en de druiven halveer je. Deze twee elementen zorgen voor de crunch of wat ze zo mooi in het Engels zeggen de texture! En de appel is ook het zoete element. Doe nu  de kaas in blokjes. Dat is de zoute toets.
Vlei alles over je slablaadjes.






Rooster je walnoten - nog meer texture! - even in een antikleefpannetje en hak ze dan fijn. Hak ook nog wat verse peterselie - colour - fijn nu je toch bezig bent...
Roer in een kommetje twee eetlepels mayonaise met twee eetlepels zure room onder mekaar. Kruid met Maldonzout en peper. Proef en kruid bij als het nodig is. Deze saus zorgt voor het zure en het zachte in de sla.
Leg nu een goeie lepel mayonaise/zure room - op je sla en werk af met de peterselie en de walnoten.




Als je hier nu géén brood bij eet dan is dit een perfecte Low Carb maaltijd. Je lijf zal je dankbaar zijn!






Waldorf sla - vrij geïnterpreteerd


Ingredïenten


  • lekkere sla met hier en daar een rood blaadje - om in herfststemming te komen...
  • olijfolie
  • Maldonzout
  • witte selder
  • een of twee rode, frisse appeltjes
  • witte of blauwe druiven
  • peterselie
  • walnoten
  • lekkere oude kaas 
  • zure room
  • goeie kwaliteit mayonaise