Na Parijs... Rijsel!

Vorige week zondag was het Parijs met Koen en deze zondag was het Rijsel met John...
En het weer was ons weer eens goed gezind. Het was niet al te koud en er scheen een prachtig lente
zonnetje! Mijn ijskast zat nog tjokvol dus veel had ik niet nodig en uit voorzorg had ik maar mijn allerkleinste boodschappenmandje meegenomen. Kwestie van mezelf alvast een beetje te beperken.
Omdat ik rond deze tijd van het jaar gruw van alle soorten pompoenen en wortelgroenten deed het extra deugd om dikke verse - ja, wel Spaanse, natuurlijk - artisjokken te zien liggen. Ik weet wel dat we de producten uit onze eigen streek moeten eten maar met dat rotweer van de laatste tijd komt er hier nog niks fatsoenlijks uit de grond.

John had vorige keer een superlekker Turks gevuld broodje gekocht en wou persé er weer eentje meenemen. Ik moet zeggen dat het een sympatiek Turks manneke was en we mochten volop proeven.
En, ja, inderdaad het was écht wel lekker. Het recept was van zijn moeder.

Het leek op een grote tortilla die hij opvulde met een soort feta kaas gemengd met pijpajuintjes én dan even op een pannekoekenplaat opwarmde.

Natuurlijk heb ik er eentje gekocht! En we hebben ze gisterenavond dan maar als aperitiefhapje gegeten...
Wat ik ook meegebracht heb zijn twee dikke ganzeneieren. Groot dat die dingen zijn zég. Bijna twee keer zo groot als een kippenei en hard dat die schaal is!

Ik heb er een reuzeomelet van gemaakt. Ze was bijzonder lekker maar ik ben rats vergeten er een foto van te trekken...