Het koninkrijk van Kurt...

Kurt is onze bloemenman in Kortrijk. Samen met Liddy - zijn vrouwke - zoekt hij de heerlijkst ruikende rozen en de mooiste pioenen voor zijn klanten. Wij zijn vaste klant voor de jaarlijkse Kerstboom en Kerstversiering van de winkel. Mijn Sofie heeft soms wilde ideeën in haar hoofd en Kurt ziet het gelukkig altijd zitten om die uit te voeren...

Maar als hij de deur van de bloemenwinkel dicht trekt dan springt Kurt op zijn fiets en rijdt naar zijn groententuin. En daar ligt zijn échte passie!

En wat ligt die tuin mooi... ik besef soms echt niet genoeg hoe mooi het hier in Kortrijk wel is. Wij zijn door en door stadsmussen en rijden bijna nooit naar Zwevegem, Rollegem of Dottenijs. En da's stom want het is zàlig om in de zomer tussen de velden en de weilanden te rijden...

Jullie weten dat ik amper een pot rozemarijn in leven kan houden en ik heb dan ook een geweldige bewondering voor alle mensen met groene vingers. Heel Kurts tuin is biologisch er komt geen sproeistofje aan te pas. Om de vieze beesten op afstand te houden maakt hij zelf een slecht smakend mengsel van overschotten van planten en dat sproeit hij dan op zijn prei. Doet me denken aan dat spul waar Obelix in gevallen is...

Met de tuin van Kurt worden twee huishoudens in leven gehouden. Dat van zijn ouders en het zijne.
Ze eten het hele jaar door van de groenten. In de zomer dus bakken tomaten, sla en boontjes en in de winter rode kolen, spruitjes, pompoen, pastinaken en zélfs witloof en schorseneren. Niks is hem te moeilijk! Ik wist niet dat gewone mensen witloof konden kweken in hun tuin!

En het blijft niet bij groenten alleen! Hij heeft ook een hele veestapel. Een mooi schaapje dat in april geboren is en dat hij potverdorie in oktober al gaat opeten.

Kijk even naar de foto maar hecht je vooral niet aan dat schaap want ocharme dat gaat op Kurt zijn barbecue...
Ook de kippen, kalkoenen en parelhoentjes moeten er vroeg of laat aan geloven. Die kalkoenen daar kan ik geen compassie mee hebben, dat zijn sowieso mottige beesten maar die parelhoentjes zijn best wel elegant!

Eigenlijk moet Liddy enkel maar voor waspoeder en wc papier naar de winkel al de rest komt van Kurt zijn tuin. Daar kunnen gewone stervelingen als ik maar van dromen...!

Mijn favorieten van deze maand...

Juli is sowieso al mijn favoriete maand van het jaar... omdat dan de vakantie én meestal ook het mooie weer begint.
Maar mijn grootste favoriet van deze maand zijn de tomaten. In geen enkele andere maand van het jaar zijn de tomaten zo lekker... ik eet ze gewoon uit het vuistje. Natuurlijk rijkelijk voorzien van mijn geliefde Maldon zout!

De allerlekkerste soort zijn de dikke, ietwat lelijke coeur de boeufs. Veel vlees en weinig pitjes. En met één tomaat kan je een volledig bord volleggen. Zalig in de klassieke combinatie met mozarella maar ook gewoon supersimpel met wat olijfolie en zout zijn ze niet te versmaden. Vergeet niet dat je tomaten NOOIT in de ijskast mag leggen omdat ze anders al hun smaak verliezen!

Als nummer twee komen de zomerbessen... rode besjes, frambozen, bosbessen en braambessen. Héél gezond, vol antioxydanten - daar blijf je dus jong van! - en ongelofelijk lekker.  Bessen bewaar je best in je ijskast maar haal ze zeker een uur voor je ze gaat opeten uit de koude. Het lekkerste dessert met bessen is volgens mij Eton Mess. Recept staat in mijn kookboek en ook hier op de blog kun je het vinden...

Nummer drie is mijn pot rozemarijn. Ik heb absoluut géén groene vingers en die twee potten water geven op ons terras is voor mij al een gigantische inspanning. Ik vergeet altijd dat die gasten water moeten hebben...
De rozemarijn vliegt hier bij de gebakken patatjes en de geroosterde groenten. En als tafelversiering doet hij ook regelmatig dienst. Een schatje die rozemarijn van mij...

Nummer vier is iets uit de Delhaize : de gaspacho van Alvalle. Echt mensen, ik kan die niet beter maken dus ik sloof me nooit meer uit en koop gewoon een pak. Ik pimp het dan wat met zout en basilcum en bruschetta and that's it!

Nummer vijf is het mooie tijdschrift Kinfolk. Ik ben al héél lang fan en moest het ofwel in Parijs bij WH Smith kopen ofwel online. Maar nu sinds kort verkopen ze het ook bij onze boekhandel Theoria hier in Kortrijk. Het staat vol mooie foto's en boeiende artikels... echt een aanrader én het geeft extra allure aan je salontafel!

The Birthdays...!

Wij - Koen en ik - verjaren allebei begin juli. Ik op twee juli en Koen op zeven juli. Een week zijn we even oud.
Omdat Koen dit jaar er een zes voor krijgt - OMG! - besloten we mijn verjaardag en sourdine te vieren en die van Koen met wat meer toeters en bellen.

Op mijn verjaardag hebben we dus een lekkere fles champagne open getrokken en gewoon tomaatjes met mozarella gegeten. Lekker, niet duur en goed voor onze lijn. Tijdens onze verjaardagsweek is het open zwembad weer opengegaan en we zijn dat dan ook even gaan inwijden op vrijdagavond. Koen kon jammer genoeg niet mee, weer een of ander ding op zijn agenda.

Maar 't was heerlijk... er was zelfs een DJ met zàlige retro muziek om ons in de sfeer te brengen. Ik voelde me gelijk weer twintig jaar! Mijn Sofie had gezorgd voor een fles gin en enkele toffe vriendinnen en ik voor een fles rosé, wat plastic glazen en een grote watermeloen et voilà... we had a party!
Zondag waren we gevraagd bij Danïel en Inge, dus het vieren kon verder gaan!

Danïel had een heerlijk rosé wijntje gekocht bij Crombé en ondanks de donkere wolken af en toe bleef de sfeer er in... Danïel had ook super cute lookbolletjes, gekregen van een buurvrouw die regelmatig naar Noord-Afrika trekt.

Ik had zoiets nog nooit gezien, bij ons zijn dat altijd van die kanjers!
Maandag en ook nog gisteren dinsdag heb ik ongelofelijk hard gewerkt hier in huis. Mijn hele grote kuis is gedaan. Alle gordijnen gewassen en fris opgehangen en al de kasten uitgemest. En man, wat doet een mens toch bijeen... en hoe meer kasten je hebt hoe gevaarlijker om ze vol te steken. Ik heb zeker zeven zakken naar de Kringloop winkel gebracht gisteren. Maar nu heb ik zelfs kasten met NIKS in. Top! Ik word nog een minimalist! Het enige eiland van rommel is nog Koens bureau maar dat laat ik hem een van de volgende weekenden zelf doen.

Ondertussen koop ik enkele grote witte dozen bij Ikea vandaag om al de rommel/papieren in weg te steken...
En gisterenavond als kers op de taart zijn we bij Table d'amis gaan eten met Bruno en Sofie om Koens verjaardag met manieren te vieren... Sofie en Matthieu - de creatievelingen achter Table d'amis zijn ondertussen onze buren geworden aan Sint Maartenskerk. Wij zijn super content dat ze van Walle naar het centrum van Kortrijk verhuisd zijn. Weer wat meer luister voor onze binnenstad!
Mathieu kan werkelijk toveren met eten... een tomaat die Matthieu onder handen heeft genomen smaakt zoals je in je hoofd denkt dat tomaat smaakt. Hier valt alles in zijn plooi...

Al je zinnen worden gestreeld. Eerst en vooral het zicht... het ziet er gewoonweg heerlijk uit én dan de geuren! Vooral de geur van het gerookte hout bij de vis was fenomenaal ik heb zelfs nu nog altijd die een beetje in mijn neus hangen!

 
En dan de smaak van het allerlaatste chocoladegebakje... pure, smeuïge chocolade op een korstje van krokante, gebakken ajuin. Raar, zéér raar dat wel maar lekker man! En dan maakt Sofie - niet de mijne maar die van Matthieu - er nog een extra ervaring van door er wijnen bij te geven waar een mens nooit aan zou denken... laat staan kennen!

't Was echt een superleuke ervaring en we zullen met plezier aan Koens zestigste verjaardag terugdenken!