Walnoten en consoorten...

Mijn maand november is súper druk. Natuurlijk voor een groot stuk mijn eigen fout omdat ik véél te veel workshops geef. Maar ja, hoe komt zoiets? Overmoed waarschijnlijk... én een verkeerde inschatting van mijn eigen energie. Maar ik heb sowieso Koen plechtig beloofd om niet tegen hem te gaan zagen. Maar, man, da's moeilijk zeg! Ik moet soms écht op mijn tong bijten...
Nu het is niet alleen druk door al de kooklessen ook in de winkel is het vollen bak. Elke dag dozen en dozen vol leveringen én dan nog eens een hoop agenten en leveranciers die je willen zien om extra spullen verkopen. Zot word ik er soms van!

Om mijn geest tot rust te brengen ben ik gisteren - zondag dus - rond elf uur naar de winkel gewandeld om de zolder eens onderhanden te nemen. In de week komt dat er niet van want ik kan nooit een uur aan een stuk doorwerken omdat er wel altijd iemand mij nodig heeft beneden. Frustrerend...

Dus met Marie Kondo - de opruimgoeroe - in gedachten ben ik er gisteren tegenaan gevlogen. En ja,
ik heb er een ganse zondagnamiddag aan gewerkt maar man, content dat ik ben! Ik kan nu de decembermaand probleemloos starten. Alles staat netjes geschikt en niemand moet zich nog een ongeluk zoeken om een glas of een bord terug te vinden...
Echt koken heb ik dus gisterenavond niet meer gedaan. Ik had er echt de poef niet meer voor. Juist mijn supersoepke - Popeyesoep, maar deze keer met sla in plaats van spinazie - in de thermomix klaar gemaakt. En dan daarbij een lekkere boterham met geitenkaas. Simpel maar lekker...
Maar ik laat jullie niet in de steek en geef toch nog een tof receptje voor deze week. Een klassiek witloofslaatje op een nieuwe manier gebracht. Ottolenghi style!

Witloof is zo'n gemakkelijke wintergroente vind ik. Bewaart prima en is lekker koud én warm.
Ottolenghi maakt er een sausje bij van roquefort grof geplet in wat zure room.

 
Voeg er zeker wat peper en nu eens géén zout - roquefort is zoute kaas - aan toe. Roer los met eventueel wat lekkere olijfolie en zorg dan dat al je blaadjes een laagje saus krijgen.

Werk af met gebakken nootjes. Ik heb walnoten gebruikt maar alles kan pecans, hazelnoten, amandelen...
Nu even iets over die noten. Ottolenghi heeft een super truc om die noten nóg veel lekkerder te maken... We weten ondertussen allemaal dat we noten niet zomaar over onze sla mogen strooien maar dat we ze best even vooraf roosteren in de pan. Nu, ik roosterde mijn nootjes altijd droog in een antikleefpan. Niet slecht maar het kan stukken beter.

Neem een antikleefpan en smelt er wat lekkere boter in - géén margarine! - en bak je gehakte noten er in. Voeg een beetje Maldon zout toe en laat ze bakken tot ze knapperig zijn. Proef en strooi over je gerecht... Je moet me niet geloven maar het is écht een wereld van verschil!




Witloofsalade Ottolenhi style

• enkele struikjes witlof
• een potje zure room
• noten
• Maldon zout
• boter
• roquefort
• peper
• olijfolie

Paris, mon Amour...

Wij zouden vandaag zondag 15 november even naar Parijs gaan. Weg en weer met de TGV vanuit Rijsel. Ik keek er écht naar uit. Even door de Tuileries wandelen en lekker uitwaaien voor de Kerstdrukte weer toeslaat...

Maar het heeft niet mogen zijn. De verschrikkelijke terreur van de IS heeft het leven van tientallen mensen in één klap tot een drama gemaakt.
Verbijstering, onbegrip voor mensen die een leven - ook het eigen leven - niks maar dan ook niks waard vinden.
Ik herinner me nog onze wandeling begin dit jaar over het kerkhof van Père Lachaise met al de verse graven van de aanslag op Charlie Hebdo. En nu weer dat...

En Parijs is zo'n mooie stad, de stad van de liefde die op één nacht de stad van de haat en de terreur wordt. Paris mon Amour...
Ik sta zoals zovelen gewoon verbijsterd en ik zie vooreerst géén oplossing. Wat moet je aan je kinderen vertellen over onze wereld van vandaag? Dat het een onveilige plek is waar je iedere minuut waakzaam moet zijn? Ik weet het niet meer...

Ik hang aan de lippen van mensen als een Rudi Vranckx die zich al jaren beweegt tussen die mensen. Hij kan ons inzicht verschaffen in hun denkwijze en wereldbeeld. Ik vermoed alleen dat we nog maar aan het begin staan wat voor mij niet meer of minder dan Wereld Oorlog III is.

Maandag...

Op maandag moet ik altijd vanalles doen.

Een pak boodschappen en om de zes weken ook nog eens even naar de kapper gaan. Kwestie dat mijn grijze haren verborgen blijven en ik nog onder mijn froufrou door kan kijken!

Ik ga graag naar Marie, mijn kapper. Ze is juist met heel haar hebben en houden verhuist naar onze Grote Markt en dus kan je nu lekker mensen begluren vanuit je stoel. Maar eigenlijk gebruik ik de tijd van haar kleuren, snijden en brushen meestal om te lezen.

Voorzien van een lekker koffietje ben ik goed voor een uur of twee... Jullie weten ondertussen dat ik de boekenbeurs niet gezien heb dit jaar en vandaar ben ik mezelf nog steeds aan het troosten. Ik heb me weer eens twee nieuwe boeken aangeschaft . Eigenlijk was ik beter gewoon geweest want ik blijf hier maar compenseren...

Dat mooie rose boek is van Garance Doré een Franse blogster die ik al jaren volg. Garance blogt over de mode maar op een ongelofelijk leuke manier. Ze is wereldberoemd ondertussen maar ze blijft haar coole zelf.

Het andere boek is een foodboek. Niet echt een kookboek meer een kijkboek of zou ik zeggen een gluurboek want alle chefs trekken hun ijskast open en laten hun favoriete eten zien. Heerlijk boek om in rond te neuzen...
Ook mijn favoriete chef van het moment Yotam Ottolenghi staat er bij in en dus dacht ik.. we doen vandaag eens een Ottolenghietje!
Iets simpel natuurlijk wat had je anders gedacht van Rue de Surène?

Koop je enkele niet te grote en niet te dikke aubergines zodat ze gemakkelijk op je bakplaat kunnen.
Oven voorverwarmen op 200°C. Héél heet dus.
Snij ze doormidden en dan kruiselings in. Neem nu een borsteltje en strijk ze overvloedig in met olijfolie. Duw goed in de sneetjes zodat de olijfolie echt overal zit. Leg er wat takjes verse tijm op die je eerst een oliebadje hebt gegeven.  Vergeet het Maldonzout niet hé!

Steek ze nu de oven in en laat ze er zitten tot ze zacht én bruin zijn. We willen geroosterde aubergines en géén gekookte. Dus de hete temperatuur is héél belangrijk. De aubergines krimpen doordat ze flink wat vocht verliezen en zo wordt de smaak intenser én beter.
Ondertussen neem je een potje zure room - volle dikke griekse yoghurt kan ook maar ik vind zure room stukken beter! - en kruid met peper en zout.

Terwijl de aubergines roosteren kan je de granaatappelpitjes uit de granaatappel halen. Ben je te lui koop dan gewoon een pakje pitjes.
Eenmaal de aubergines gaar moet je ze alleen even kort laten afkoelen en dan de zure room erover smeren en de pitjes erover strooien. Ik werk meestal af met wat za'atar. Da's een heerlijk mengsel van sesamzaadjes, gedroogde tijm, zout en wat sumac. Je neemt een kopje zaadjes een half kopje tijm en een eetlepel of twee sumac en zout voeg je toe naar behoefte. Alles kort blenden and that's it. Het bewaart lang in de frigo. Ik strooi het ook altijd over de hummus die ik gewoonweg koop in de Delhaize.
Sumac is poeder van een zuur besje dat in het Midden-Oosten groeit. Je vindt het bij ons bij Rachman - dus bij de buitenlanders!



Geroosterde aubergines van Ottolenghi - met een variatie van Rue de Surène

• kleine aubergines
• olijfolie
• zure room
• peper
• Maldonzout
• granaatappelpitjes
• za'atar

Cookery Classes...!

Gisteren Allerheiligen gevierd... of mag je dat niet écht vieren? Wij hebben er alleszins een leuke dag van gemaakt.

 

's Morgens ben ik met Bomma naar de markt in Rijsel gereden - John had een drukke middag in zijn restaurant en kon dus niet mee. Ik wou absoluut terug naar de markt om rillettes in te slaan voor de kookles van deze week woensdag. Rillettes d'oie - om je vingers bij af te likken én zalig als aperitief!
We hebben een druk najaar in huize Byttebier met al de kooklessen van Rue de Surène én de workshops van MsAprilfisch! Druk maar leuk... want je leert de mensen heel wat beter kennen als ze zo bij je thuis op bezoek komen.

Vorig jaar werkte ik samen met Stefanie Coorevits maar omdat onze Stef nu een échte TVster aan het worden is, heeft ze natuurlijk wel wat anders aan haar oren.
Ik ben dus alleen van start gegaan met Cookery Classes en omdat mijn Koen dan op zo'n avond probeert tijdig thuis te zijn om nog even een handje toe te steken lukt dat best.

Deze herfst waren er drie thema's : Ottolenghi, Pan Sauces en Easy Fall Supper.
Ottolenghi is gemakkelijk en leuk om te doen. Het is de Midden Oosterse keuken die veel met groenten en kruiden werkt. Alhoewel niet écht veggie maken we die avond wel alleen groentegerechten klaar en eten we die dan samen op in Mezze stijl. Dat wil eigenlijk gewoonweg zeggen dat we alle schalen tesamen zetten en dat iedereen neemt wat hij graag eet... zo simpel is dat.

Het leuke is dat je leert werken met kruiden die niet zo voor de hand liggen zoals bv. za'atar en sumac én de groenten eens een keertje de ereplaats krijgen.

Pan Sauces is een intense workshop waar je écht je aandacht moet bij houden. Je leert die avond de techniek aan om met de aanbaksels in je pan een heerlijke saus te maken. Het is een techniek die wanneer je hem eenmaal onder de knie hebt, zorgt dat je tientallen sausjes zomaar uit je mouw kan schudden. Hier houden we de groep klein - maximum zes deelnemers - want ik wil jullie allemaal op de voet volgen om een maximum aan resultaat te boeken!

Easy Fall Supper is wat het zegt, een super simpel dinertje om nu mee te scoren. Lekkere receptjes met ingredïenten van het moment maar met weinig werk aan. Ideaal dus voor mensen met veel goesting om volk te vragen en die er ook zelf een leuke én stressvrije avond van willen maken.
De kooklessen zijn allemaal volzet maar als jullie graag weten wat ik volgend jaar in februari ga doen, stuur me dan een mailtje - lieve@byttebier.net - en ik hou jullie dan op de hoogte van mijn plannen...!