Eindelijk, eindelijk is het dan 24 december... wij kijken daar écht naar uit. Niet alleen omdat we dan alle pakjes onder de kerstboom mogen opendoen maar ook omdat dan het zwaarste deel van de maand december achter de rug is. Dagen aan één stuk open zijn van van tien uur tot ongeveer zeven uur 's avonds... het gaat op den duur wel in je kleren zitten!
Ik ben serieus content dat ik vandaag eens niet de deur uit moet maar lekker in mijn yogapants kan luieren binnenshuis.
Hebben jullie eigenlijk een leuke kerst gehad? Pakjes naar het gedacht? Want het blijft sowieso een ongelofelijk kunst om hét ideale pakje voor iedereen te voorzien. Nu moet ik zeggen dat mijn lieve familie er dit jaar ongelofelijk in geslaagd is... ik ben super verwend geweest!
Iedereen weet blijkbaar dat ik graag leuke schriftjes heb om alles wat er door mijn hoofd gaat aan kook- en andere projecten op te schrijven en ik ben dus goed bedeeld geweest met leuke notaboeken.
Sofie en ik zijn al een hele tijd fan van die grote vingerplant - kennen jullie de naam van dat ding? - die je nu op allerlei blogs ziet opdagen en ik ben dan ook reuze blij met het leuke schaaltje! Ideaal voor mij want ik vergeet altijd mijn planten water te geven.
Parijs blijft mijn grote liefde en ze weten dat dus thuis héél goed en natuurlijk mochten de klassieke boekencheques niet ontbreken - een mens kan nooit genoeg boeken hebben! De énorme theetassen - neen, nu eens niet uit onze winkel - ga ik gebruiken om 's avonds mijn heerlijke chiathee in te drinken.
Die thee is mijn laaste grote liefde op theegebied. Ik haal die in de Bioplanet en elke avond drinken Koen en ik een héle theepot leeg. Ik doe er een klein beetje melk in en een klontje of twee suiker. Da's echt winterse gezelligheid in een kopje!
Over winter gesproken we zijn tot hiertoe super verwend geweest met heerlijke temperaturen maar ik kan toch niet laten van een klein beetje wintersfeer hier in de blogpost te moffelen...
Een dronken kip...
maandag 14 december 2015
Nee, nee, geen coq au vin... maar chicken Marsala! Een stoofpotje van de allergemakkelijkste soort dat altijd lukt en dat je al twee dagen op voorhand kan klaarmaken. Ideaal dus voor deze drukke tijd.
Het recept is door en door uitgetest want we hebben het elke kookworkshop "Fall Supper" klaar gemaakt.
Je start met kip. Logisch natuurlijk. Maar ga hier voor het bruine kippenvlees - de kippenbouten bij voorkeur en/of de drumsticks. Blijf weg van de borsten want dat is niet ideaal voor deze stoofpot.
Neem liefst ontbeende én zonder vel. Moest je die niet vinden dan laat je het been maar zitten maar doe zeker het vel af want dat wordt sompig en oneetbaar...
Neem je beste Le Creuset uit de kast en zet op het vuur. Bak de stukjes kip - droog gedept, gekruid met peper én zout - aan. Bruin ze kort aan alle kanten en haal dan uit de pot en leg op een bord.
Als je veel kip hebt doe je het in twee keer. Alle stukjes moeten mooi kunnen bruinen en dus naast mekaar liggen en niet op mekaar.
Eenmaal de kip bruin doe je al de sjalotten in de pot en voeg als de pan te droog is nog wat boter toe.
Doe wat zout over de sjalotten zodat ze vlug hun vocht loslaten en glazig worden.
Giet nu flink wat Marsala in de pot. Marsala is versterkte wijn. Dus zoiets als porto - zoet en sterk.
Marsala wordt ook gebruikt om sabayon te maken. Voor dit gerecht heb je bijna een halve fles nodig.
Schraap met je houten lepel al de aanbaksels los in de pot. Alles wat op de bodem kleefde moet in je Marsala zitten.
Leg nu al de stukjes kip weer in de pan. Nu mogen ze op elkaar liggen...
De kip moet half onder staan. Zet nu het vuur op die stand dat je zachte borrels ziet. Zo van plop, plop en plop. En niet borrel, borrel, borrel. Pas op, het is een groot verschil. Waarschijnlijk stand vier of vijf op je vuur. En nu dan deksel op de pot en de timer op 35 minuten.
Eenmaal je kip klaar valt ze van het been en is door en door mals. Als je wilt kan je hier nu stoppen en de kip laten afkoelen en dan in de ijskast zwieren. Je kan ook nog iets verder afwerken dan heb je op de dag zelf bijna niks meer te doen.
Haal daarvoor de kip uit de saus en zet het vuur wat hoger zodat de saus mét de sjalotten een beetje kan inkoken. Nu mag het dus borrel, borrel en borrel zijn! Een minuutje of vijf zal waarschijnlijk voldoende zijn. Voeg nu wat zure room toe. Ik zou zeggen één of twee volle lepels. Roer alles los en laat nog even koken. Proef of het lekker is. Laat afkoelen en zet weg tot morgen of overmorgen.
De dag zelf haal je tijdig je pot uit de frigo - zeker een uur vooraf - en laat dan op een zacht vuurtje langzaam opwarmen.
Ondertussen bak je de in schijfjes gesneden paddenstoelen op een hoog vuur mooi bruin. Pas op het einde zout toevoegen want anders krijg je natte paddenstoelen...
Bak in een ander pannetje nog wat superano. Superano vind je in de Delhaize. Het is afsnijdsel van gerookte ham en dat kan je super knapperig bakken. Ik vind het beter dan spekjes. Spek kan soms zoveel water afgeven en is niet zo fijn gesneden.
Eenmaal je kip warm, paddenstoelen en spek gebakken dien je alles op. Ik neem hiervoor een grote schotel en leg mijn kip mét sjalotten en saus erop. Dan gaan al de paddenstoelen er over en daarover de gebakken superano. Afwerken met héél veel fijn gesneden krulpeterselie.
Het lijkt misschien een lang recept maar eigenlijk heb je er écht bijna geen werk aan en het is werkelijk héérlijk. Ik geef er geroosterde patatjes, pastinaak en wortel bij. Die staan gewoon in de oven op een bakblik en ik heb er dus geen omzien naar.
Jammer genoeg heb ik in deze blogpost geen foto's van alle stappen in het recept. Komt natuurlijk omdat ik in de maand december nooit thuis ben als het licht is - we werken nu zeven dagen op zeven - en dus kon ik geen extra foto's meer maken! Maar ik vind het al héél flink van mezelf dat ik elke week een blogpost voor jullie schrijf in deze helse maand... ;)
See you next week!
Chicken Marsala
Ingredïenten
Het recept is door en door uitgetest want we hebben het elke kookworkshop "Fall Supper" klaar gemaakt.
Je start met kip. Logisch natuurlijk. Maar ga hier voor het bruine kippenvlees - de kippenbouten bij voorkeur en/of de drumsticks. Blijf weg van de borsten want dat is niet ideaal voor deze stoofpot.
Neem liefst ontbeende én zonder vel. Moest je die niet vinden dan laat je het been maar zitten maar doe zeker het vel af want dat wordt sompig en oneetbaar...
Als je veel kip hebt doe je het in twee keer. Alle stukjes moeten mooi kunnen bruinen en dus naast mekaar liggen en niet op mekaar.
Eenmaal de kip bruin doe je al de sjalotten in de pot en voeg als de pan te droog is nog wat boter toe.
Doe wat zout over de sjalotten zodat ze vlug hun vocht loslaten en glazig worden.
Giet nu flink wat Marsala in de pot. Marsala is versterkte wijn. Dus zoiets als porto - zoet en sterk.
Marsala wordt ook gebruikt om sabayon te maken. Voor dit gerecht heb je bijna een halve fles nodig.
Schraap met je houten lepel al de aanbaksels los in de pot. Alles wat op de bodem kleefde moet in je Marsala zitten.
Leg nu al de stukjes kip weer in de pan. Nu mogen ze op elkaar liggen...
De kip moet half onder staan. Zet nu het vuur op die stand dat je zachte borrels ziet. Zo van plop, plop en plop. En niet borrel, borrel, borrel. Pas op, het is een groot verschil. Waarschijnlijk stand vier of vijf op je vuur. En nu dan deksel op de pot en de timer op 35 minuten.
Eenmaal je kip klaar valt ze van het been en is door en door mals. Als je wilt kan je hier nu stoppen en de kip laten afkoelen en dan in de ijskast zwieren. Je kan ook nog iets verder afwerken dan heb je op de dag zelf bijna niks meer te doen.
Haal daarvoor de kip uit de saus en zet het vuur wat hoger zodat de saus mét de sjalotten een beetje kan inkoken. Nu mag het dus borrel, borrel en borrel zijn! Een minuutje of vijf zal waarschijnlijk voldoende zijn. Voeg nu wat zure room toe. Ik zou zeggen één of twee volle lepels. Roer alles los en laat nog even koken. Proef of het lekker is. Laat afkoelen en zet weg tot morgen of overmorgen.
De dag zelf haal je tijdig je pot uit de frigo - zeker een uur vooraf - en laat dan op een zacht vuurtje langzaam opwarmen.
Ondertussen bak je de in schijfjes gesneden paddenstoelen op een hoog vuur mooi bruin. Pas op het einde zout toevoegen want anders krijg je natte paddenstoelen...
Bak in een ander pannetje nog wat superano. Superano vind je in de Delhaize. Het is afsnijdsel van gerookte ham en dat kan je super knapperig bakken. Ik vind het beter dan spekjes. Spek kan soms zoveel water afgeven en is niet zo fijn gesneden.
Eenmaal je kip warm, paddenstoelen en spek gebakken dien je alles op. Ik neem hiervoor een grote schotel en leg mijn kip mét sjalotten en saus erop. Dan gaan al de paddenstoelen er over en daarover de gebakken superano. Afwerken met héél veel fijn gesneden krulpeterselie.
Het lijkt misschien een lang recept maar eigenlijk heb je er écht bijna geen werk aan en het is werkelijk héérlijk. Ik geef er geroosterde patatjes, pastinaak en wortel bij. Die staan gewoon in de oven op een bakblik en ik heb er dus geen omzien naar.
Jammer genoeg heb ik in deze blogpost geen foto's van alle stappen in het recept. Komt natuurlijk omdat ik in de maand december nooit thuis ben als het licht is - we werken nu zeven dagen op zeven - en dus kon ik geen extra foto's meer maken! Maar ik vind het al héél flink van mezelf dat ik elke week een blogpost voor jullie schrijf in deze helse maand... ;)
See you next week!
Chicken Marsala
Ingredïenten
- 2 of 3 kippenbouten per persoon
- 2 banaansjalotten per persoon in de lengte in vier gesneden.
- een halve fles Marsala
- ghee - te kopen in de Bioplanet - dat is geklaarde boter om de kip in aan te bakken
- gewone boter ( voor de sjalotten in te stoven )
- zure room
- bruine of witte paddenstoelen in schijfjes gesneden
- superano ( een pakje dat in Delhaize bij de parma en de gerookte hesp staat )
- krulpeterselie
- peper
- Maldonzout
Labels:
CHICKEN MARSALA,
FALL SUPPER,
KIP,
MARSALA,
PADDENSTOELEN,
SUPERANO
Going wild...
zondag 6 december 2015
Ok, vorige week was er géén blogpost. De wil en de zin om er eentje te schrijven was er wel - is er eigenlijk altijd - maar de fysieke mogelijkheid was er niet. Iedere morgen had ik het goede voornemen om er 's avonds eentje te schrijven maar we hebben werkelijk elke avond tot tien uur doorgewerkt. En dan, lieve mensen, eenmaal thuis kan ik nog juist mijn pyama aandoen en iets op tafel toveren and that's it! Super woman is gone in deze periode...
Gelukkig heb ik in de maand november hard gewerkt, véél cookery classes gegeven en dus nog wat leuke receptjes voor jullie.
Voor we van start gaan nog even een bedenking... hebben jullie ook dat artikel over Kobe van In de Wulf en Geert van Hecke gelezen? Mind blowing niet? Die mensen werken én werken verdienen twee keer niets - toch in het geval van Kobe - en wat is het resultaat? Ze stoppen allebei met hun top restaurant omdat het gewoonweg niet houdbaar meer is in de tijd waarin we nu leven. Ook Noma in Kopenhagen stopt ermee...
Gastronomie op dat niveau is niet rendabel. Ze zouden die mensen juist als wetenschappers een beurs moeten geven om rustig - zonder de druk van rentabiliteit - te kunnen verder zoeken en werken.
Want geef toe, je gaat daar één of twee keer eten als het meezit en dan kan je dat restaurant weer afstrepen van je lijstje en je gaat op zoek naar wéér een ander. Maar naar een lekkere en betaalbare bistro blijf je teruggaan... dat is de bittere realiteit van de topgastronomie!
En nu een top receptje - vind ik toch - met héél weinig werk en véél effect.
Het wildseizoen is volop bezig en overal tot in de Delhaize toe heb je een fantastisch aanbod. Ik heb er voor de workshops "Fall Supper" keer op keer hertekalf filet gekocht. Maar omdat het toch een duur stukje vlees is heb ik het enkel gebruikt voor het voorgerecht - een carpaccio van wild.
Hoe doe je dat nu? Wel, de avond voordien haal je het stukje vlees uit je frigo en dep het goed droog.
Vlees moet altijd mooi droog zijn voor het de pan in gaat. Kruid het goed met wat peper én Maldonzout. Laat je - inox - pan goed warm worden en doe er dan pas ghee of druivenpitolie in.
Waarom ghee - Indische geklaarde boter vind je bij de BioPlanet - en druivenpitolie? Ze hebben een hoog rookpunt en dus verbranden deze vetten niet bij hoge temperatuur.
Als je de rook uit de pan ziet komen, verminder je de temperatuur van je pan onmiddellijk en leg je vlees in de pan.
Laat mooi korsten aan alle kanten - niet doorbakken hé, het moet carpaccio blijven! - en haal het eruit. Je kan een takje rozemarijn bij in de pan leggen voor de smaak. Mag maar moet niet!
Laat dan je vlees wat afkoelen in de keuken en wanneer op kamertemperatuur pak je het samen met de rozemarijn in zilverpapier. Leg dan in de ijskast tot de volgende dag of tot 's avonds.
Als je aan het aperitief begint, haal je de filet uit de ijskast. Snij die dan in mooie, dunne sneetjes met je beste chefsmes. Niet met een patattenmes hé!
Maak ondertussen een zakje van die gemengde salade aan met wat lekkere olie en Maldonzout. Géén azijn of citroen want dan wordt je sla onmiddellijk slap.
Neem nog een antikleefpannetje en smelt er wat boter in en bak je nootjes - hazelnoten, amandelen, walnoten kies maar - met wat zout krokant. Véél lekkerder dan gewoon geroosterd... probeer maar eens!
Leg je sneejtes hertekalf om een van je mooiste schotels en leg middenin wat aangemaakte salade.
De rest van de sla doe je in een kom en zet je bij op tafel. Vergeet nu niet je vlees te kruiden met wat peper en Maldonzout. Giet er nog wat van je beste olijfolie op en wat balsamico. Strooi er de gebakken nootjes over en zet de schaal op tafel...
Je kan er nog wat warm stokbrood bij geven en wat boter voor de zéér hongerigen.
Carpaccio van Hertekalf
Ingredïenten
Gelukkig heb ik in de maand november hard gewerkt, véél cookery classes gegeven en dus nog wat leuke receptjes voor jullie.
Voor we van start gaan nog even een bedenking... hebben jullie ook dat artikel over Kobe van In de Wulf en Geert van Hecke gelezen? Mind blowing niet? Die mensen werken én werken verdienen twee keer niets - toch in het geval van Kobe - en wat is het resultaat? Ze stoppen allebei met hun top restaurant omdat het gewoonweg niet houdbaar meer is in de tijd waarin we nu leven. Ook Noma in Kopenhagen stopt ermee...
Gastronomie op dat niveau is niet rendabel. Ze zouden die mensen juist als wetenschappers een beurs moeten geven om rustig - zonder de druk van rentabiliteit - te kunnen verder zoeken en werken.
Want geef toe, je gaat daar één of twee keer eten als het meezit en dan kan je dat restaurant weer afstrepen van je lijstje en je gaat op zoek naar wéér een ander. Maar naar een lekkere en betaalbare bistro blijf je teruggaan... dat is de bittere realiteit van de topgastronomie!
En nu een top receptje - vind ik toch - met héél weinig werk en véél effect.
Het wildseizoen is volop bezig en overal tot in de Delhaize toe heb je een fantastisch aanbod. Ik heb er voor de workshops "Fall Supper" keer op keer hertekalf filet gekocht. Maar omdat het toch een duur stukje vlees is heb ik het enkel gebruikt voor het voorgerecht - een carpaccio van wild.
Hoe doe je dat nu? Wel, de avond voordien haal je het stukje vlees uit je frigo en dep het goed droog.
Vlees moet altijd mooi droog zijn voor het de pan in gaat. Kruid het goed met wat peper én Maldonzout. Laat je - inox - pan goed warm worden en doe er dan pas ghee of druivenpitolie in.
Waarom ghee - Indische geklaarde boter vind je bij de BioPlanet - en druivenpitolie? Ze hebben een hoog rookpunt en dus verbranden deze vetten niet bij hoge temperatuur.
Als je de rook uit de pan ziet komen, verminder je de temperatuur van je pan onmiddellijk en leg je vlees in de pan.
Laat mooi korsten aan alle kanten - niet doorbakken hé, het moet carpaccio blijven! - en haal het eruit. Je kan een takje rozemarijn bij in de pan leggen voor de smaak. Mag maar moet niet!
Laat dan je vlees wat afkoelen in de keuken en wanneer op kamertemperatuur pak je het samen met de rozemarijn in zilverpapier. Leg dan in de ijskast tot de volgende dag of tot 's avonds.
Als je aan het aperitief begint, haal je de filet uit de ijskast. Snij die dan in mooie, dunne sneetjes met je beste chefsmes. Niet met een patattenmes hé!
Maak ondertussen een zakje van die gemengde salade aan met wat lekkere olie en Maldonzout. Géén azijn of citroen want dan wordt je sla onmiddellijk slap.
Neem nog een antikleefpannetje en smelt er wat boter in en bak je nootjes - hazelnoten, amandelen, walnoten kies maar - met wat zout krokant. Véél lekkerder dan gewoon geroosterd... probeer maar eens!
Leg je sneejtes hertekalf om een van je mooiste schotels en leg middenin wat aangemaakte salade.
De rest van de sla doe je in een kom en zet je bij op tafel. Vergeet nu niet je vlees te kruiden met wat peper en Maldonzout. Giet er nog wat van je beste olijfolie op en wat balsamico. Strooi er de gebakken nootjes over en zet de schaal op tafel...
Je kan er nog wat warm stokbrood bij geven en wat boter voor de zéér hongerigen.
Carpaccio van Hertekalf
Ingredïenten
- een of twee filets van hertekalf - reken 100 gram vlees per persoon
- hazelnootjes - de bodem van een klein pannetje vol
- een of twee zakjes gemengde sla - heb je een grote slakom neem dan meer sla
- Maldon zout
- peper
- olijfolie
- balsamico
- een takje rozemarijn
Abonneren op:
Posts (Atom)