Ouderwetse worstenbroodjes...

Af en toe heb ik zo'n retromomentje in de keuken... en haal ik iets héél ouds van onder het stof uit. Vandaag heb ik het worstenbrood uit mijn jeugd even afgestoft en bijgeschaafd. Ik heb er een hartig klein hapje van gemaakt voor bij Koens glas gin en mijn glaasje witte wijn. Dus niet meer zo'n grote dikke worst in héél veel bladerdeeg maar een elegant klein ding waar je er zeker meer dan één van kan eten...




Haal een rol bladerdeeg in huis en wat lekkere gekruide worstjes. Zet de oven alvast op 180°C en doe die worstjes uit hun vel en meng ze vervolgens met nog wat lekkere kruiden - verse tijm in mijn geval - en nog wat extra peper en zout. Proef en zorg dat het een pittig worstje wordt!




Rol weer een worst van je gehakt en verpak die in clingfilm. Leg die dan even te rusten in je ijskast terwijl je het deeg prepareert.





Ik heb mijn rond vel bladerdeeg versneden tot ik twee mooie rechthoeken had. Leg daar dan je worst weer op en rol het geheel weer toe. De naad moet onderaan zitten, dan bakt hij makkelijk toe. Snij dan je bladerdeegrol in kleine pakjes.




Klop een eitje los in een kommetje en haal je penseel boven en geef al je worstenbroodjes een veeg ei. Strooi er dan - indien in voorraad - nog wat sesamzaadjes op en voilà die gasten kunnen voor 18 minuten de oven in...




Je kan ze ook gewoon in de ijskast zetten met een plastiekje over en bijvoorbeeld pas 's avonds of zelfs de volgende dag pas in de oven zwieren. It's up to you!
Bère gemakkelijk dus en helemaal niet te ontzien en zo vintage!




Worstenbroodjes



Ingredïenten


  • een rol bladerdeeg uit de supermarkt
  • enkel worstjes
  • tijm
  • Maldonzout
  • peper
  • sesamzaadjes - optioneel is pure show
  • eitje

Citroenen...!

Bij mij zitten er altijd citroenen in mijn ijskast. Om lekker te koken heb je sowieso af en toe een zuurtje nodig - ik zeg dat niet, Sergio zegt dat!

En mijn Koen is zot van alles met citroen. Vis mét citroen, sla met citroen, koekjes mét citroen, taartjes mét citroen...  you name it, he loves it!





Nu heb ik al surfend over het net véél bijgeleerd over de voordelen van citroenen. Vooral 's morgens moet je eerst en vooral een glas warm water mét een uitgeperste citroen drinken. Dat zou naar het schijnt wonderen verrichten. Nu, in januari wil een mens nogal eens wat nieuwe en gezonde gewoontes aankweken en dus overweeg ik om aan het citroenwater te gaan...
Ik geef hier vlug enkele voordelen die ik gevonden heb op een rij.





  • Eerst en vooral wordt je héle systeem gereinigd en krijgt je immuunsysteem een boost. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen en vooral in de wintermaanden is dat mooi meegenomen...
  • Je krijgt een frissere huid en de ook de kilo's vliegen er makkelijker af. Ook dat is na de calorierijke maand december niet mis. 
  • Ook je mind krijgt een opkikker en depressie en angstaanvallen gaan tot het verleden behoren. Dus je mag je happy pills in de vuilbak smijten, een mand vol citroenen does the trick!





Ik veronderstel dat er geen lijst met bijwerkingen is dus... ik ga ervoor! En ik beloof van jullie op de hoogte te houden van mijn citroenexperiment! Nog iemand goesting?

Vintage cooking...!

Soms moet een mens gewoon eens teruggrijpen naar zijn klassiekers. Ballekens in tomatensaus... Bij ons zijn we daar allemaal zot van. Je kunt dat tegenwoordig ook in een pakje kopen bij de beenhouwer of in de supermarkt maar niks gaat boven zélf en vers gemaakt!




Om mijn ballekens extra veel flavour te geven heb ik er nog van alle lekkere dingen bij in gedraaid.
Eerst en vooral heb ik  het gehakt - ik heb half varkens half rund gebruikt - goed gekruid. Peper en zout dat spreekt natuurlijk voor zich en dan als extra nog wat venkelzaadjes - altijd lekker bij varken!  Wat hete chilivlokken om de boel wat op te vrolijken en tot slot nog wat verse tijmblaadjes.




Hoewel er in de meeste recepten van gehaktballekens een ei wordt gebruikt om te binden heb ik dat nu eens niet gedaan.





Enkel wat oud brood - even in de robot ermee... - en nog een scheutje melk geven mijn ballekens een super zachte structuur.







Een super truc om extra véél smaak te geven aan je vlees is er wat geraspte parmezaan onder te mengen. Je proeft absoluut geen kaas maar het umami gehalte gaat er met sprongen op vooruit!





Nu de handen uit de mouwen steken en mooie gelijke ballen draaien. Effe een zen momentje in de keuken...




Dan gewoon wat olie én de pan in met die ballen. Op halfhoog vuur alles een bruin kleurtje laten krijgen. Blijf van ballekens af tot ze vanzelf loskomen van de pan. Af en toe eens schudden met de pan en ze dan omdraaien. Ik weet het... het is verleidelijk om ze voor hun tijd om te draaien maar het mag niet




En nu mag je er twee blikken passata of zoals in mijn geval twee blikke Elvea tomaten overgieten. Doe er ook nog een cupje tomaten/groentepasta bij en laat dan alles ongeveer twee minuten op halfhoog vuur - stand zes bij mij - sudderen. Je weet wel het moet blop... blop... blop... doen. En niet blop,blop,blop. Ok?




Proef na tien minuten en roer er dan een eetlepel suiker bij dat neemt de aciditeit van de tomaten weg.
Wij eten die ballekens vanavond met wat pasta maar je kan er ook een lekker lunchgerechtje van maken met een bruin boterhammeke bij.
Lekker, ouderwets, gezellig en goedkoop eten... ideaal in een sombere, sobere januarimaand!




Ballenkens in verse tomatensaus



Ingredïenten


  • 500 gram gemengd gehakt
  • 2 blikken tomaten op sap
  • 1 cupje tomaten/groentenpasta
  • venkelzaadjes
  • chilivlokken
  • parmezaan
  • tijm
  • Maldonzout
  • peper
  • olie - druivenpitolie heeft een hoog rookpunt en is ideaal om te bakken in een pan
  • melk - een half kopje
  • oud brood - een dikke halve snede

A new year... a new you!

Ah... eindelijk! Een héél nieuw jaar om aan te beginnen. Zàlig gewoonweg zo'n clean slate om weer helemaal opnieuw vol te schrijven. Geen idee hoe het jullie er tegen aankijken... maar ik heb alleszins massa's plannen om er een heerlijk jaar van te maken!




En dit jaar post ik hier dan ook geen goeie voornemens. Neen, ik gooi het over een andere boeg. Ik heb namelijk drie mantra's uitgekozen die me dit jaar gaan begeleiden - je ziet wat een beetje yoga af en toe met een mens doet!

Mijn eerste mantra is "use it and enjoy it". Ik ben er namelijk ongelofelijk goed in om alles te bewaren en te sparen voor hét ideale moment. Een moment dat - wat ik al meermaals ondervonden heb -  nooit komt. Bijgevolg steek ik de lekkere geurkaars niet aan en blijft de súper olijfolie in de kast staan tot er betere tijden aanbreken. Met nieuwe kleren is het soms ook zo. Hét moment om het nieuwe rokje aan te trekken is er niet onmiddellijk en dus blijft het in de kast hangen. Wel, dit jaar komt daar dus verandering met mijn eerste mantra... I will use and enjoy it!

Tweede mantra...



In mijn vrije tijd - dat is dus alle overblijvende tijd na aftrek van werktijd, huishoudtijd en tijd te besteden aan alle mensen die me nodig hebben - ga ik alleen dingen doen waar ik blij van word. En dat kan dus van alles zijn... maar cookery classes, bloggen en fooduitstappen horen daar zéker bij!





En nu de derde mantra en dat zal mijn groentenboer graag horen... ik ga véél meer groenten op het menu zetten. "We will eat our greens" Sowieso eten we hier thuis al heel wat groenten maar ik ga toch écht proberen om wat veggie dagen in te lassen. Kwestie dat we voor onze aarde zorgen én voor onze gezondheid. Twee vliegen in een klap dus! Ottolenghi heeft me dit jaar écht geïnspireerd. Hoe die man met groenten omgaat is gewoonweg fenomenaal.
Om jullie misschien ook te overtuigen geef ik nog een simpel maar zàlig receptje... Ottolenghi stijl!




Neem een of twee flespompoenen. Ik had twee van die mini exemplaren - veel vlees was er eigenlijk niet aan...
Kijk of je nog wat hazelnoten in je kast hebt liggen of gebruik anders gewoonweg walnoten.
Snij je pompoenen in gelijk dikke plakjes en hak je noten.
Verwarm de oven voor op 200°C staat. Echt héél warm dus.
Smelt wat boter in de microgolf op halve kracht.We gaan hier nu geen olijfolie gebruiken maar wel boter. Die boter gaat een totaal andere smaak aan de butternut geven - nootachtig als het ware.
Meng de pompoenplakken met gesmolten boter en kruid flink met wat zout en peper. Leg alles plat naast mekaar op de bakplaat en hup de oven in. Laat ze daar zeker 15 à 20 minuten in staat. Ja, en zet je ovenrek zo laag mogelijk in de oven.




Kijk af en toe eens in de oven en als de kantjes van de pompoen bruin beginnen te worden, mag je ze uit de oven halen en alle plakjes omdraaien. Ze moeten dus mooi bruin geworden zijn ondertussen.
Laat ze nu nog een tiental minuten in de oven staan zodat ook de onderkant bruin wordt.




Ondertussen bak je de noten op hoog vuur mét weer wat boter krokant. Dat duurt ongeveer een minuut of vier. Kruid met wat lekker Maldon zout. Laat ze afkoelen en doe er dan één klein kneepje citroensap over. Niet veel hé, juist om de smaak wat op te halen.




Haal nu je pompoen die ondertussen super bruin moet zijn uit de oven en leg op je bord. Giet er de nootjessaus over en val aan...




Het is een extreem simpel recept maar juist dan moet je er écht je aandacht bij houden. Er zijn niet veel spelers: de pompoen, de noten en de boter maar ze moeten allemaal samen een subtiel evenwicht vormen. Van groot belang hier is de hoge oventemperatuur én de smaak van de boter om de pompoen en een nootachtige smaak te laten krijgen. Ook de hoge temperatuur in de pan is van belang om krokante nootjes te krijgen. Denk daar dus aan!



Flespompoen Ottolenghi style



Ingredïenten


  • flespompoenen
  • hazelnoten
  • verse boter
  • Maldonzout
  • verse peper van de molen
  • een beetje citroen