Eten of di-eten...

Lieve mensen ik wens jullie allemaal een héél vrolijk Pasen met veel lekker chocolade en verse eitjes. Ik heb vandaag géén Paasrecept maar ik heb wel iets te vertellen... over mijn laatste ervaring met eten en di-eten.

Ik ben er vorig jaar weer eens met mijn domme kop ingelopen. In de laatste diëethype : Low Carb! Maar écht, 't is nu de aller, allerlaatste keer geweest. Ik heb het gehad met al die zever. Niet dat Low Carb niet werkt, verre van!

Maar 't is gewoonweg niet tof... en ik kan al dat vlees en vet eten niet meer zien. Ik kom tot het besef dat ik mijn bruine boterham met kaas helaas niet kan missen. Punt. Gedaan ermee. Ik kap met de hele toestand. En daarbij Pascale, ik hou van de bakkers. Laat dat gezegd zijn. Dat zijn mensen die ongelofelijk lekkere dingen kunnen maken met zoiets doodeenvoudigs als bloem.
Sinds begin dit jaar ben ik weer normaal gaan eten. Ik maak weer alles wat we graag eten mét de nadruk op veel verse groentjes... zoals vroeger dus.

Zelfs de zogenaamd "gezonde" dingen ben ik weer gaan eten zoals voordien. Af en toe en... niet teveel. Want avocado's en noten mogen dan wel superfoods zijn als ik er teveel van eet slaat mijn weegschaal verdomme ook uit. En ik weet niet hoe dat bij jullie zit maar als ik het gevoel heb dat ik iets niet mag ga ik gegarandeerd ergens anders téveel van eten.

En weet je wat? Ik ben vermagerd! Zonder moeite zie ik de honderd grammetjes - ja, het gaat traag dat wel - eraf gaan. En dat zónder enig diëet! Voilà...

Bevestiging van heel mijn theorie en systeem heb ik gevonden in het boek "Kilo complot" van An Bogaerts dat ik dit Paasweekend uitgelezen heb.
Haar advies : eet alles met mate en sla geen enkele voedselgroep in de ban. Als biologe/journaliste heeft ze een hele studie gedaan naar de zin en onzin van diëten. Wil je definitief enkel kilo's kwijt dan is er maar "truc" die werkt. Elke dag 100 of 200 caloriën minder eten zodat ons lijf niet in de mot heeft dat het wat minder krijgt. Want wij hebben allemaal binnenin een slimmerik zitten die onmiddellijk in spaarmodus slaat als we serieus minder gaan eten. Maar omdat de machine niet precies is afgesteld vallen die 100 of 200 caloriën niet op. Toch val je op die manier ongemerkt 5 of 10 kilo af op een jaar. Ja, geduld is een schone zaak... maar 't voordeel is dat de kilo's er dan in principe ook afblijven!

Om mijn verhaal nog eens te staven met een ander voorbeeld raad ik je aan eens de blog van Garance te bezoeken. Garance is een super bekende mode blogger. Ze woonde in Parijs maar is enkele jaren geleden verhuist naar New York. Zolang ze in Frankrijk woonde, leefde zoals iedereen daar op baguettes, wijn en lekker eten. En ze was ok - niet superdun maar wel mooi slank. Eenmaal in New York begint ze mee "gezond" te eten. Green smoothies, powerfood, avovado's, dadels... je weet wel de hele rimram. En... ja, Garance werd dikker! Vijf of zes kilo extra! Gelukkig heeft ze ook het verstand gehad om weer op haar oude manier te gaan eten en waren de kilo's er op enkele maanden weer af. Ze schrijft verschrikkelijk leuk - ik ben verzot op haar blog! Onder het tag Changing lifestyle vind je het hele verhaal...

En natuurlijk moet je me niet geloven... maar geef toe het is toch véél handiger om boodschappen te doen als je alles kan eten!