Een strak plan...!

Nog iets meer dan een maand en dan ben ik - wéér - jarig... Super leuk natuurlijk maar ik heb altijd het gevoel dat ik op mijn verjaardag er héél gezond en goed moet uitzien.

Strak dus! Vanwaar ik dat haal weet ik écht niet... maar wanneer de datum nadert begin ik te sporten, meer crème te smeren en beter en gezonder te eten. 't Is zo'n beetje als bij het begin van een nieuw, vers jaar. Ik wil goed in de startblokken staan voor het nieuwe jaar...

Vandaar dat ik dus een strak plan heb bedacht. Vanaf gisteren - zondag - ben ik gestart met deel één van het plan : ik drink tot aan mijn verjaardag géén drup alcohol meer. Moet kunnen hé?
Feesten, receptie, after cinema het kan me niet schelen... ik ga me niet meer laten gaan!

Gisteren hebben we gekeken via Net Gemist naar Over Eten. Het programma van Kobe Ilsen en Daniera. Top hé.. Wel, deze week ging de wedstrijd over het aantal caloriën in drank. Ik had al wel een vaag idee dat de mix gin&tonic niet de beste drank voor een strak lijf was maar toch was dat even schrikken! Nu, ikzelf  drink geen gin&tonic. Dat is hier in huis Koens drankje. Ik vind er hoegenaamd niks aan. Begrijp zelfs de heisa niet maar ben er wél gelukkig mee want we verkopen véél glazen voor gin.
Maar ik drink wel súper graag wijn. Wit, rosé en rood als hij niet van Frankrijk komt. Wereldwijnen dus met een serieus alcoholgehalte...
Nu zitten er ook best wel wat caloriën in een glas wijn. Minder dan in gin dat wel.  En moest je maar één glas drinken dan was dat nog zo geen probleem maar daar zit het 'm juist... ik drink er meestal drie! En als ik dan begin te rekenen... man, man dat zijn de caloriën voor een halve dag!
Voilà vandaar het plan... even cold turkey gaan en dan weer met beleid - minder dus - drinken!

Deel twee van het plan is drie keer per week gaan lopen. Niet lang, gewoon een half uurtje hier langs de Leie. Dat doe ik meer voor het zálige gevoel achteraf want veel zal dat waarschijnlijk niet uithalen.

En deel drie is dan extra veel groenten eten en véél water drinken. Dat laatste zal niet moeilijk zijn want veel keus zal ik toch niet hebben!

En deel vier - Sofie zal blij zijn het te horen - meer crème smeren én me elke avond, let wel ELKE avond ontschminken. Ik durf namelijk met al de rommel op mijn gezicht het bed induiken... tot grote afschuw van mijn lieve dochter!

Voilà, ik heb het hier nu zwart op wit geschreven en als iemand mij in tussentijd een zonde ziet begaan tegen Het Plan grijp dan onmiddellijk in en roep me met luide stem tot de orde!

Geroosterde tomaatjessaus...

Ik ben fan van Donal Shekan. Donal is een Ier met een tof lief en een nog leukere hond Max.
Zijn filmpjes op YouTube zijn zàlig om naar te kijken... Niks leuker dan onderuit zakken in de zetel met een lekker glaasje wijn en een paar filmpjes van Donal. En man, die gast kan koken!
Ik heb al heel wat van zijn recepten uitgeprobeerd en echt waar they work!
Voor de pastaworkshop van deze zomer heb ik zijn pastasaus van geroosterde kerstomaten uitgeprobeerd. Lekker én en plus géén werk want je kan heel de boel in de oven kieperen...
Dus een écht Rue de Surène recept!

Ik geef jullie hier onmiddellijk het YouTube filmpje van Donal en dan wandelen we nog kort even samen door het recept zodat je het perfect kan uitvoeren...
Ik zou zeggen haal een glas uit de kast schenk iets lekker in installeer je op een lekker plekje and enjoy!

Toffe gast hé... I love him!
Ja, dus ik hoop dat jullie het merendeel begrepen hebben? Ik geef je even de manier waarop ik zijn receptje hier thuis uitvoer. Zet je oven alvast op 180°C en begin met je kerstomaten in de helft te snijden. Snij dan de rode ui in lange maantjes - geen blokjes want die vergaan in saus en geven niks van structuur. Doe goed wat olijfolie in een bakblik met opstaande rand en ook wat Maldonzout. Kieper er al de tomaatjes en de rode ui in. Je kan er ook wat knoflook tenen aan toevoegen. Het vel hoeft niet af de knoflook. Je kan die teentjes als ze eenmaal gaar zijn zó uitduwen als je de schaal uit de oven haalt. Kruid nogmaals met wat zout en wat peper en giet nog wat extra olijfolie over de schaal. Giet er ook een flinke scheut van je beste balsamico azijn over. Die zorgt ervoor dat alles lekker zoet gaat smaken. Nu moet je gewoon geduld hebben en alles langzaam laten sudderen en garen in de oven. Eerst zul je zien dat er veel vocht vrijkomt van de tomaatjes en dan na een tijdje begint het vocht te verdampen en wordt de heleboel siroperig. Dat kan best een tijdje duren. Kijk op regelmatige tijdstippen en roer de boel af en toe eens om. Na een 40 tal minuten of iets vroeger als je een super oven hebt is de boel gaar en siroperig. Denk eraan om ondertussen je pasta te koken. Giet deze pas op het einde af en hou wat van het pastawater bij. Haal de saus uit de oven en duw de knoflook teentjes uit. Roer alles door mekaar en voeg de penne erbij. Is het wat aan de droge kant dan voeg je nog wat pastawater toe. Werk de boel af met héél veel verse parmezaan en ja, eten maar!
De saus is ook lekker koud om een crostini of lekker bij een omeletje. Ook bij een stukje vis of kip is het een zalig saus/groentengerecht. En zoals je ziet het is werkelijk super easy!






Kerstomatensaus uit de oven



Ingrediënten

• twee doosjes kerstomaten
• twee kleine rode uien
• wat olijfolie
• balsamico van de beste soort
• Maldon zout
• peper

Pasta from scratch...

Verse pasta maken is eigenlijk véél makkelijker dan ik dacht... Het allerbelangrijkste is een goed recept. En, ja, daar heb ik wel even naar moeten zoeken en het een en het ander uittesten.
Maar, ik heb het uiteindelijk gevonden!

Het allerbelangrijkste is de juiste bloem gebruiken. Je moet op zoek gaan naar een bloem met veel proteïnen. Veel wil zeggen ongeveer 12 gram proteïnen per 100 gram.
Waarom? Wel die bloem krijgt bij het kneden veel gluten. En die gluten heb je nu juist nodig als je pasta, pizza of brood maakt. Het deeg moet super elastisch worden. En het zijn de gluten die daarvoor zorgen...
Ik gebruik de bloem van de De Cecco. Ze is mooi geel en je krijgt dan een prachtige kleur pasta...
Je kunt ze makkelijk vinden in de Delhaize.





Bij een cake daarentegen moet je juist oppassen dat je niet te veel gluten hebt. Want die wordt ongelofelijk taai van téveel gluten. Voor een cake gebruik je dan ook best patisseriebloem.


Het lijkt misschien wat moeilijk maar eenmaal je door hebt hoe de dingen in mekaar zitten, vergeet je het nooit meer.


Meng de bloem met het zout en giet uit op je werkvlak.
Maak een kuiltje in het midden en kraak er het volledige ei in.
Voeg de twee extra dooiers toe.
Begin met een vork en roer de eieren dooreen.
Neem langzaamaan wat bloem mee tot alle bloem opgenomen is.
Leg het vork weg en kneed het deeg met de hand.
Indien het té vochtig blijft, mag je wat bloem toevoegen maar pas op overdrijf niet of de verhoudingen kloppen niet meer...

Verpak het deeg in plasticfilm en leg het tenminste een half uurtje te rusten in de frigo.
Haal het uit de ijskast en verdeel het in twee stukken.
Zet je pastamachine klaar.

Draai nu de stukken deeg elk 10 keer door de grootste opening.
Dit proces stimuleert de ontwikkeling van de gluten.
Plooi het ieder keer in twee en draai het weer door de opening.
Ga nu het rijtje af en doe je deeg iedere keer door een kleinere opening.
Je deeg wordt langer en langer. Snij het in twee of drie stukken en werk door tot je deeg een goeie dikte heeft voor tagliatelli. Ik stop aan drie.

Eenmaal klaar zet je het tagliatelli stuk op de machine en draai je de stukken deeg tot mooie lintjes.
Vergeet niet wat semolina onder je pastamachine te strooien zodat je deeg niet gaat aan mekaar
plakken.
Leg het deeg in hoopjes op je bakplaat - bedekt met bakpapier - doe er ook wat clingfilm over en zet weer weg in de ijskast tot gebruik.


Zet je pan water op en doe er ofwel zout ofwel een bouillonblokje of twee in. Ik kies altijd voor de laatste oplossing omdat dan mijn pasta sowieso een lekkere smaak krijgt...

De kooktijd van verse pasta is véél korter dan van gedroogde en de verse pasta uit de winkel. Sommigen adviseren twee minuten maar ik hou écht niet van de rauwe bloemsmaak en ga meestal voor drie minuten. Er is natuurlijk maar één manier om uit te vinden of hij goed is en dat is proeven natuurlijk!

En, écht waar mensen 't is zàlig om je eigen pasta te maken en eerlijk gezegd éénmaal je de trek meehebt is het een fluitje van een cent!
Ideaal om tijdens een lang weekend uit te proberen!





Ingredïenten

• 140 gram pastabloem - de zogenaamde 00 bloem
• 1 volledig ei + 2 eierdooiers
• 1/2 koffielepel zout
• semolina om het deeg achteraf te bestrooien

De Pinxtos van Baskenland...

Wij zijn dit weekend naar Bilbao en San Sebastian gevlogen... op studiebezoek met de intercommunale Leiedal.

Een intensief bezoek - dat wel want er moet natuurlijk worden bijgeleerd - maar toch ook heerlijk ontspannend! Ik was echt content om eens een tijdje geen pot boven te halen en gewoonweg mijn beentjes onder tafel te kunnen schuiven. Gewoon als een braaf schaapje de kudde volgen. Zàlig als je hele dagen met strakke lijstjes werkt...

Wij waren ooit al eens in Bilbao - een jaar na de opening van het Guggenheim - en hebben nu met eigen ogen gezien hoe de hele stad veranderd is. Van een lelijke, grauwe industriestad hebben ze een aangename wandelstad gemaakt vol kunst en architectuur. En in de gebieden die ze nog moeten ontwikkelen laten de creatievelingen zich gaan met verf...

En weet je wat ik tegenkwam in de straten van Bilbao? Een Thermomix winkel. Een volledige winkel met niet anders dan Thermomix... jammer genoeg voorzag ons strakke schema geen blitzbezoek!

San Sebastian was toen ook al een gezellige stad en is het nu nog altijd. En de keuken is er voortreffelijk. Baskenland is gekend voor zijn sterrenrestaurants en zijn lekkere pinxtos.

Het is zoiets tussen een tapa en een kleine belegd broodje. Het is écht meer dan een hap en je eet er dan ook geen tien. Alle restaurants hebben tegen 's middags de bar afgeladen met verse pinxtos. Een vlugge lunch is daar écht geen probleem.

Op de Plaza Major in San Sebastian hebben alle ramen een nummer. De balkons werden namelijk verhuurd voor de corrida.

De slimmeriken sloten de vier toegangen tot de markt af en deden het stierengevecht gewoon daar op de markt... Ge moet er maar opkomen! En, ja, wij hebben de zaterdagvoormiddag niet anders dan regen gehad terwijl jullie hier allemaal konden genieten van 26° in de zon!

Maar het hoogtepunt van mijn bezoek in Bilbao was toch in de bibliotheek. Want daar heb ik de eerste druk van Don Quichote de La Manche kunnen bewonderen. En voor iemand met een zwak voor boeken als ik is dat werkelijk super... Het moeten tenslotte niet altijd kookboeken zijn!

The Art of Making Chocolat...

Voor moederdag vorig jaar heb ik van Koen een workschop gekregen in het chocolade atelier van
Callebaut. Samen met mijn vriendin Anneken - zij had hetzelfde moederdaggeschenk gekregen - ben ik eind maart eindelijk naar Wieze gereden... We moesten ons haasten want het was wéér bijna moederdag!

Vroeg op vrijdagmorgen werd ik opgehaald. Ik was nog een beetje groggy van de workschop bij mij thuis van de vorige avond maar de goesting was er alleszins.

En man, was dat een toffe voormiddag daar in Wieze! Onze chocolade chef was een leuk jong mannetje die ons door alle stappen van het chocolade smelten, tempereren en spuiten heeft doorgeloodst. Moeilijk is het niet. Je moet alleen oppassen met de temperatuur waarop je de chocolade smelt.

Met de reuze bain-maries was dat geen probleem en ik denk dat ik het hier thuis met mijn thermomix ga doen. Je moet 2 kilo smelten op 40° en eenmaal gesmolten kieper er je nog een halve kilo bij op en dan laat je de temperatuur op 30° staan.

De zakken pure chocoladeparels n° 811 kun je gewoon in de Colruyt kopen.
Dan is het nog juist de kwestie van de spuitzak - zonder al te veel smossen - te vullen en de gaatjes van de moule opvullen. En dat is dan weer even passen en meten...

Het allerleukste is het versieren. Van alles stond er daar op tafel... speculaas, nootjes, bollekens en hagelslag. Héérlijk!

Ik voelde me onmiddellijk weer in de kleuterklas!

Deel twee was iets moeilijker. We moesten allemaal een ganache maken om de pralines op te vullen.
Het recept daarvan wil ik doormailen naar wie het maar wil hebben. Ik heb een soort zwarte truffelganache gemaakt en Anneken iets met citrus.

De pralientjes moet je opvullen - niet te veel, niet te weinig en weer met de spuitzak.

En achteraf nogmaals door de vloeibare chocolade draaien en door de hagelslag en/of nootjes wentelen.

Ik heb Anneken al het vuile werk laten doen - er moest tenslotte toch iemand de foto's maken!

Al met al was het een reuze toffe ervaring en ik ga zeker thuis zelf chocolaatje maken. In mijn vakantie wel te verstaan want momenteel weet ik niet waar eerst gekeken van het werk...