Rouille... de énige echte!

Vorige week heb ik jullie de bouillabaise opgediend en beloofd om vandaag het recept van de rouille te geven...
Rouille is een lekker en simpel sausje vooral gebaseerd op flink wat knoflook. Want, ja, de mensen rond de Méditerranée geven geen krimp wanneer de lookgeur hun om de oren - neus? - slaat. Ik ben zelf écht geen fan van knoflook en ga er dan ook héél spaarzaam mee om. Maar in een goeie rouille mag hij natuurlijk niet ontbreken! Om de look toch wat verteerbaarder te maken rooster ik eerst de hele bol een 40-tal minuten in een oven van 180°C. Je pakt het hele geval in wat zilverfolie en laat het gewoon garen in de oven. Na een tijdje begint je huis te ruiken als een Grieks restaurant en schenk je jezelf dus best een glaasje rosé in om in de sfeer te komen.

En, moesten jullie zich ondertussen afvragen hoe het zit met mijn geheelonthouding... dan kan ik je verzekeren ik ben nog steeds total clean en wacht ongeduldig op D-dag - 2 juli - om weer van een lekker glaasje te kunnen genieten! Maar ondertussen voel ik me wel zàlig en slaap voor het eerst in lang weer héle nachten door...

Wanneer je look geroosterd is, duw je die gewoon uit de teentjes recht de foodprocesser in. Neem zoveel of zo weinig als je wilt. It's totally up to you!
Voor de rest heb je enkel wat vers broodkruim nodig. Ik heb ongeveer een halve ovenkoek van de Delhaize gebruikt. Een eierdooier heb je ook nodig voor de binding en een stukje geroosterde paprika voor de kleur en de smaak. Ga hiervoor niet zelf een paprika roosteren het loont absoluut de moeite niet. Koop gewoonweg geroosterde paprika's in een bokaal. Ook die vind je makkelijk in de Delhaize bij de afdeling groenten in blik en bokalen. De rest bewaar je voor een slaatje of om in je tomatensoep te doen.

En dan alles gewoon samen blenden en er geleidelijk de olijfolie bijvoegen. Zo'n beetje alsof je mayonaise maakt. Als de saus qua dikte naar je gedacht is - we willen de consistentie van mayonaise - dan proef je nog even en voeg voldoende zout en peper toe. Et voilà meer is er niet aan!




Rouille



Ingrediënten

• knoflook - een teentje of drie
• een eierdooier
• een kleine halve ovenkoek in stukjes gescheurd
• een stuk geroosterde paprika
• olijfolie - zoveel als nodig om een consistentie van mayonaise te krijgen...

Bouillabaise...

Met al die regen van vandaag heb ik behoefte aan een lekkere en warme soep. Nu is het officieel zomer - alhoewel er hoegenaamd niks van te merken is - en dus opteren we voor een zuiders recept.
Bouillabaise is een vissoep die rond de hele Middellandse zee wordt gegeten. Ik heb wat onderzoek gedaan en stel vast dat iedere chef zijn "geheim" recept heeft. Ik heb ook een recept maar 't is absoluut geen geheim... zo kennen julle me hé. We hebben deze bouillabaise een aantal keren in de workshops gemaakt en ze was - hoewel iedere keer ietwat anders - zéér lekker.
Het is bovendien een gemakkelijke soep met niet té veel ingrediënten. Want man, sommige chefs draaien vanalles en nog wat in die soep...
Wij niet, wij gebruiken ons verstand en beperken de boodschappen en de bereidingstijd. Er is meer in het leven dan boven de kookpot staan!

Begin met een venkelknol en een dikke ajuin in mooie fijne maantjes te snijden. De stukken mogen niet te dik zijn en allemaal ongeveer even groot dan is alles ongeveer in dezelfde tijd gaar. Doe wat olijfolie in je Le Creuset en stoof op laag vuur de groenten glazig. Doe er onmiddellijk wat zout bij zodat de groenten hun water loslaten en dus niet bruinen maar wel gaar worden. Smijt het venkelgroen niet weg. We gebruiken het straks om de soep mooi af te werken.

Voeg er de tomaten/groentenpasta aan toe en roer goed met je houten lepel totdat de pasta ietwat gaar is. Da's maar een kleine twee minuutjes meer moet dat niet zijn...

Voeg nu een glas witte wijn of een glas rosé toe en laat een ietsiepietsie uitkoken. Kieper er vervolgens een groot blik tomaten bij. Duw ze een beetje in stukken. En nu mag je de bouillon bijvoegen... én de saffraandraadjes. Wil je dikke soep dan voeg je niet te veel bouillon toe. Een blikje vol bouillon is dan waarschijnlijk voldoende.

Laat nu de soep zeker twintig tot dertig minuten sudderen. Dus je moet een rustige bloep,bloep,bloep horen... Proef op tijd van de soep. Je zal merken aan de geur en de smaak wanneer de tomaten gaar zijn. Het is ongelofelijk hoe de geur van de soep verandert naarmate ze gaarder wordt...
In de keuken moeten we al onze zintuigen laten werken hé! Oren, ogen en neus.
Eenmaal gaar mag je de soep laten afkoelen en wegzetten in de frigo tot de volgende dag. Ze zal dan nog lekkerder zijn... Ofwel werk je ze onmiddellijk af!

Voeg er nu drie soorten vastkokende vis aan toe. Rode poon, dorade of baars zijn goeie vissen. Ik vraag het gewoon in mijn viswinkel wat ze aanraden en ik ben altijd goed bediend...
Reken 150 gram tot 200 gram vis per persoon want het is geen voorgerecht maar een hoofdgerecht.
Leg de stukken vis in de soep en duw ze onder. Deksel op de pot een na een minuut of tien mag je de mosselen en de gamba's bijvoegen. Leg die gewoon op de vis en sluit het deksel weer. Ze worden gaar in de stoom van de soep.
Kijk regelmatig... alle schelpen moeten open zijn en dan is de soep klaar.
Zorg dat je Le Creuset pot mooi proper is en dien dan de soep op in de kookpot. Werk af met het venkelgroen en voorzie lekker geroosterde baguette en een grote pot rouille.
Het recept van de rouille is voor volgende week...




Bouillabaise uit Marseille



Ingrediënten - voor 4 personen

• een venkelknol
• een dikke ajuin
• een doosjes groentenpasta van Elvea
• een snuifje saffraan
• een glas witte wijn
• een blik hele tomaten
• hetzelfde blik gevuld met kippenbouillon
• 4 x 200 gram vastkokende vis
• 4 x een handvol mosselen
• 4 dikke gamba's

A hectic week...!

Ja, de ene week is de andere niet hé... en hier was het de afgelopen week super, super druk in huis.
Al de Argentijnen - wij hebben een hele tak Byttebierkens in Argentinïe wonen - waren deze week in Kortrijk. Om definitief afscheid te nemen van onze Walter.

Walter overleed eind 2014 en gaf zijn lichaam aan de wetenschap. Da's hier in Kortrijk gewoonweg de KULAK. Gevolg van zo'n beslissing is dat je niks hebt om te begraven of te cremeren. Alles wordt uitgesteld tot je het lichaam terug krijgt. En begin dit jaar kreeg Koen een telefoon van de KULAK - drie dagen voor we naar New York vertrokken - dat Walter werd vrijgegeven. Voilà en daar zit je dan met een probleem. Half de familie zit in Buenos Aires en Uruguay en zelf wil je op vakantie vertrekken...

Dus hebben Koen en ik een spoed crematie geregeld en op een frisse februarimorgen hebben wij onze Walter samen met Pedro de begrafenis ondernemer uitgestrooid om de weide in Kortrijk.
De feestelijke afsluit van zijn leven hebben we pas deze week gevierd in Sint Maarten, het Stadhuis en tenslotte bij ons thuis met veel lekker eten...

Waarom vertel ik jullie die allemaal? Wel eerst om vooral omdat jullie zouden begrijpen waarom mijn blogpost van verleden week er nooit gekomen is. Ik hoopte ergens in de week 's avonds eens achter mijn Mac te kunnen kruipen maar mensen moe dat ik deze week was... het heeft écht geen naam! Zou dat komen omdat ik nu al 18 dagen niet anders dan water drink? Zijn dat afkick verschijnselen of zo? Nu, los van dat, het is een zàlig gevoel om geen alcohol te drinken! Ik voel me much more under control... Koen is al stikjaloers en wil nu ook starten.

Tweede reden van dit verhaal... ik was super content van mijn organisatie voor het etentje. Het is werkelijk feilloos verlopen. En dat vooral omdat ik bijna alles van te voren heb klaargemaakt.

De hele maandag was er wel aan met boodschappen - tot één uur 's middags! - en preparen maar de avond zelf was geweldig. Ik heb gezellig mee aan tafel gezeten en genoten van het gezelschap en super veel kunnen babbelen.

En dat is toch de bedoeling als je de mensen maar eens om de zoveel jaar ziet!

We waren met 16, dus best veel volk. Ik heb samen met Koen de tuintafel binnen gezet en twee tafels gedekt voor acht personen. Het menu was simpel. Allemaal groentjes en slaatjes in Ottolenghi style en Bomma heeft twee grote schalen kleine balletjes gehakt gebakken voor mij.

En dan heb ik nog een grote zalm in de oven geroosterd. Je weet wel twee zalmfilets naast mekaar op een bakplaat een 25 à 30 minuten op 150°C. Simpel, maar wel lekker.

En dan als dessert mijn eeuwige bestseller... Eton Mess. Heerlijk en super easy! De truc hier is om je ijsbolletjes van tevoren te maken en op een bakplaat in je diepvriezer te zetten. Je moet ze dan op het moment zelf gewoonweg met een spatel van de bakplaat scheppen en combineren met de meringues en de bessen. Ik geef er dan een coulis van framboosjes bij - Delhaize - en zacht geklopte slagroom. Simple comme bonjour!

Dus mensen als je echt wil genieten van je bezoek maak het dan allemaal zo eenvoudig mogelijk. Maak iets waarvan je weet dat iedereen lekker vindt en waarmee je altijd succes oogst. En vergeet vooral niet zelf volop te genieten!