Technische panne...

Deze week geen recept alhoewel ik wel iets tofs gevonden had, dat ik écht graag eens wil uitproberen. Maar de electronica heeft me in de steek gelaten. Mijn inductie vuur had de laaste weken al geregeld kuren. Sowieso is het al altijd een heel gevoelig ding geweest. Bij het minste heb ik een foutmelding... een druppeltje te veel water of een pot wat scheef op het vuur en pang... het is zover. Piep! piep! piep! En overal F F F F F F! Ja, fuck, zeg!

Maar nu, man,man, het was niet meer te doen. Tien tot vijftien keer moest ik proberen voor het ding eindelijk wilde werken... je goesting om te koken verging er gewoonweg bij.
Dus, ik naar Miele gebeld en een afspraak gemaakt. Eerst probeerde die juffrouw me aan telefoon verder te helpen maar F32 zei haar uiteindelijk ook niks. Dan maar een manneke gestuurd.
Op vrijdagvoormiddag zat ik braaf te wachten... maar om elf uur nog géén kat. Stuk ongeduld dat ik ben, heb ik toch maar even teruggebeld naar Miele. Of dat ze me niet vergeten waren en hoelang een voormiddag bij Miele eigenlijk duurt?  Nee, nee, Mevrouw alles verloopt volgens plan en ja, een voormiddag die duurt tot één uur. Huh? Ik heb altijd gedacht dat om twaalf uur de voormiddag gedaan was...

Maar uiteindelijk kwam mijn redder toe... Stefaan, een sympatieke man met een grote glimlach, die even het probleem bekeek, het onmiddellijk herkende en meteen aan de oplossing begon te werken en zo mijn stressniveau op slag naar nul bracht. Kijk, zo'n man, daar heb ik nu zo'n respect voor... Hij heeft super voorzichtig zonder ook maar iets te beschadigen mijn vuur helemaal gerepareerd. Weliswaar hing er een hoog prijskaartje aan het onderdeel maar ja, een kok zonder vuur da's zoals een zwaantje zonder motor hé.

Vergeef me de vergelijking maar sinds Koen is tegengehouden door een zwaantje blijft dat beeld in mijn hoofd hangen...
En, Stefaan heeft niet alleen mijn inductievuur gerepareerd hij heeft me ook nog het een en het ander bijgeleerd. Na tien jaar weet ik eindelijk wat ik allemaal kan met dat ding!
Het allerstomste is nu wel dat ik vergeten ben een mooie foto van die man te maken. Ik heb alleen een foto met zijn hoofd in de kast. Dom hé...

My resolutions for 2017...

Elk nieuw jaar vraagt om goeie voornemens. Bij mij is dat toch zo... Zonder die "resolutions" heb ik het gevoel dat ik doelloos aan het nieuwe jaar begin.

Aangezien de maand januari bijna voorbij is, wordt het écht tijd dat ik ze hier kenbaar maak. Want dat is natuurlijk één van de karakteristieken van die goeie voornemens, je moet ze delen met de buitenwereld. Zodat iedereen kan volgen wat je ervan bakt...
Ok, dus, hier gaan we!

Mijn eerste voornemen is om een betere "meal planning" te doen. Ik verklaar even nader.
Zoiets begint op papier. Bij voorkeur op zondag bij een lekkere koffie, een stukje aangename muziek op de achtergrond en wat zonneschijn op tafel.

 

Alle dagen van de week noteer ik in mijn zwarte Moleskine. Dan vraag ik aan mijn altijd verstrooide Koen wanneer hij "vermoed" dat hij thuis zal eten. Want op dagen dat ik alleen thuis ben, ja, dan ga ik voor een glas wijn + houmous + worteltjes.

Mijn idee van fast food. Of het kan ook een kommetje Griekse yoghurt met bosbessen en lekkere chai thee zijn. Kwestie van de afwas tot het minimum te beperken...

Op dagen dat mijn ventje thuis is, maak ik er dus wél werk van. De bedoeling van mijn eetplan is om wat meer structuur aan te brengen zodat ik ook mijn overschotjes kan opgebruiken. En dat brengt me dan naadloos aan mijn tweede goede voornemen : betere restverwerking.

Echt mensen hier kan ik nog serieus bijleren! Vraag het aan mijn hele familie, ik maak meestal véél te véél eten. Nochtans heb ik de oorlog niet meegemaakt en nooit honger geleden... Ik vermoed dat het een gen is want mijn moeder heeft er ook last van. Dus, waar was ik gebleven, ja, de restverwerking. Ik maak graag iedere keer iets nieuws en dus op het eind van de week heb ik een ijskast vol overschot.

Daar wordt dus dit jaar stevig aan gewerkt. Ik hou jullie op de hoogte... en ik zal hier op de blog misschien boeiende restverwerkende recepten kunnen posten!
En dan een laatste - food related - goed voornemen : werken aan mijn mise en place! Ja, mise en place mensen is niet alleen een fancy term uit de professionele kookwereld maar ook écht belangrijk in de huishoudelijke keuken.

Je bent stukken meer geconcentreerd als je al je spullen mooi naast je hebt staan. Ik kan dan tenminste in mijn pot roeren of het vlees in het oog houden in plaats van nog naar de berging/frigo/diepvries te moeten lopen... Het is gewoon een kwestie van wat discipline. Meer is dat eigenlijk niet hé. Ik doe het niet altijd allemaal afzonderlijke potjes, gewoon de fles melk of de pot zure room klaar zetten is soms genoeg... we moeten tenslotte niet overdrijven!
En, hebben jullie eigenlijk goede voornemens gemaakt? Laat eens wat horen?

Fast... very fast food!

In de maand december kook ik zo'n beetje op automatische piloot. Veel tijd om te foodshoppen of koken heb ik dan gewoonweg niet. Ik zorg gewoon dat mijn voorraadkast propvol zit met lange termijnartikelen zoals pasta, kikkererwten, linzen en dgl. En dan passeer ik op weg naar en van de winkel langs de beenhouwer, bakker en de viswinkel. Gelukkig woont mijn groentenman in hetzelfde gebouw als ik en dus staan de tomaatjes en de courgettes gewoon aan mijn voordeur...

Eigenlijk is het dus qua eten best een saaie maand want ik val voortdurend in herhaling. Maar ondanks alles heb ik deze Kerstperiode tóch een "nieuw" receptje bedacht om in mijn repertoire op te nemen. Ik ging gewoon pasta maken maar wou er een ietwat "gezonde" draai aangeven en er wat extra groen in verwerken. Courgettes had ik niet meer maar wel nog een halve zak babyspinazie.
In mijn frigo liggen er altijd een of twee pakjes vacuum verpakte gerookte zalm.

 
Als noodoplossing. Koen komt soms bijna tegen middernacht thuis, dood van de honger en dan moet ik vlug "iets" toveren. Als ik hem dan een bordje gerookte zalm met citroen een bruine boterham + zoute boter voorzet dan is hij volmaakt tevreden. En zo heb ik hem graag...
Zie je me komen met mijn "recept"?  Gewoon dus pasta - farfalle, penne, spagettini, whatever... - koken. Neem je babyspinazie, zo, au naturel of indien je fussy eaters hebt zoals ik, doe je er de steeltjes af. Leg ze in een pannetjes of schaal en drapeer er je warme pasta over.

Door de warmte van de pasta gaan de blaadjes een beetje slinken. Ik doe er dan nog een flinke dot - gekochte! -  pesto over en als ik er in huis heb, gaat er ook nog wat zure room in. Maar dat is optioneel... Je moet gewoon zorgen dat er een smeuïge saus ontstaat. En dan voeg je gewoonweg je in reepjes gesneden gerookte zalm toe.

Dit is écht een zuinig receptje met de looks van iets luxueus! Met vier sneetjes zalm kan je een héle meute voeren...
Stel je hebt géén zalm maar wel nog scampi's in je diepvries zitten, dan bak je gewoon die scampi's lekker op in een pannetje en doe ze bij je pasta in plaats van de zalm!
Kwestie van het beste te maken van je voorraad...

Werk de hele boel af met flink wat verse parmezaan. Ik weet dat het in feite not done is om kaas en vis te mengen maar ik veeg daar dus mijn botten aan. Wat lekker is, is lekker. Of dat niet mag/kan of niet...

En, ja, Parijs was weer top! Ik heb hier nog een leuk fotootje voor jullie van mijn dierbare Gustave. Nog nooit zag ik de Eiffeltoren met zijn topje in de wolken...





Pasta met zalm en spinazie



Ingredienten

• een pakje gerookte zalm
• een doosje pesto
• eventueel wat zure room
• babyspinazie/rucola kan ook
• pasta
• peper
• zout
• parmezaan

Bye, bye 2016... welcome 2017!

De tijd vliegt... maar als ik daarstraks even door mijn foto's scrolde om er enkele uit te pikken, kreeg ik precies het gevoel van het tegendeel. Een jaar is lang! Wat hebben we niet allemaal gedaan en meegemaakt in 2016! En ik spreek dan niet eens van de golf afschuwelijke aanslagen die we het voorbije jaar over ons heen kregen. Ik weet niet hoe jullie de nieuwsoverzichten ervaren maar ik heb écht geen zin om er naar te luisteren laat staan te kijken... Je herbeleeft dan weer die verschrikkelijke momenten van pure waanzin. Om dat het leven écht niet alleen kommer en kwel is heb ik dan maar wat toffe momenten uit het leven van de Byttebiers bijeen gezocht - als tegengewicht dus!

We zijn het jaar goed ingezet met een korte maar daarom niet minder boeiende trip naar New York. Als ik de honderden foto's herbekijk dan zie dat we daar toch wel super weer hebben gehad! En dat in februari...

Ik ben ook weer veel naar de markt in Rijsel geweest omdat ik daar sowieso altijd in vakantiestemming kom en écht mijn werk en zorgen dan even vergeet. Meestal ga ik met mijn goeie vriend John maar dit jaar kreeg ik het gezelschap van Peter Hermans van Radio 2. Zo samen op reportage gaan en de marktkramers interviewen was top!

Met Pasen stond de foor er weer en was het nog bar koud. Ik heb voor het eerst op het reuzenrad gezeten in gezelschap van mijn ventje en voorzien van een lekker glaasje om de hoogtevrees te bedwingen!

In maart mocht ik mee met Anneken naar het chocolade atelier van Callebaut.

Fantastisch was dat... een héle voormiddag klooien met chocolade! Ik was héél welkom thuis met al mijn artefacten!

Met Hemelvaart zijn we met Leiedal naar Bilbao en San Sebastian gevlogen.

Het weer was daar niet altijd ideaal - ja, het blijft het Noorden van Spanje natuurlijk - maar we hebben véél gezien en vooral lekker gegeten!

In juni hebben we de hele Argentijnse tak van de familie op bezoek gehad en dus heb ik het beste van mezelf gegeven en ongelofelijk veel eten klaar gemaakt. De afwas was ook om u tegen te zeggen maar iedereen heeft ontzettend genoten van het weerzien!

Ah, ja, en ik zou het bijna vergeten... ik ben dit jaar weer eens een jaartje ouder geworden! En meer gaan we daar dus niet over zeggen!

Dit jaar heeft de zomer lang op zich laten wachten maar één keer dat ie vertrokken was, konden we niet meer klagen!
Wij hebben alleen maar korte trips van enkele dagen gedaan om onze winkel zo veel mogelijk open te houden en zijn dus van hot naar haar getrokken...

We zijn begonnen gewoonweg bij ons aan de zee... maar als het weer mee zit heeft een mens écht de Rivièra niet nodig. Bij ons zijn de mosselen tenminste van topkwaliteit!

Natuurlijk kan er bij ons geen vakantie voorbij gaan zonder in Parijs te zijn geweest. En deze zomer was dat niet anders. Adresjes genoeg om lekker te gaan eten en ook aan tentoonstellingen is nooit geen gebrek.

Maar ook dicht bij huis in Antwerpen krijg je kwaliteit geboden. De nacht van de musea was schitterend en dit jaar gaan we zeker terug. De sfeer in de stad is dan ongelofelijk maar we hadden ook wel uitzonderlijk mooi weer...

Last but not least was een trip via Versailles naar Rouen. Rouen de stad van Jeanne d'Arc. Versailles weet ons elke zomer te bekoren. De tuin is prachtig en ook de tentoonstellingen zijn altijd top. Dit jaar was het niet anders.

Rouen is klein maar gezellig en elke avond in de zomer kan je naar de projecties op de gevel van de kathedraal gaan kijken. Vaut le voyage!

En dan moest er weer flink gewerkt worden. Beurzen bezoeken...

En alles weer op en top zetten in de winkel!

In oktober was er dan nog Interieur in Kortrijk. Iets wat we niet overslaan, al is het maar om eens lekker te gaan lunchen!

In november heb ik Koen dan nog eens zover gekregen om even weg en weer naar Parijs te gaan. Gewoon één nachtje slapen en dan terug. Meer moet dat niet zijn hé!

En dan was het zover... ik brak mijn pols. En dat eind november; Vlak voor de Kerst. Stommer kan natuurlijk niet.

Maar jullie kennen me hé ik laat me niet klein krijgen! En ik heb met dat gips aan bérgen pakjes gemaakt. Waar een wil is, is een weg!

P.S. Morgen zijn we wéér weg naar Parijs!