Ok, ik geef toe, wel een weekje te laat maar je weet hoe dat gaat hé. Life happens...
Vandaag geef ik jullie mee wat we allemaal zélf gemaakt hebben. Dirk-Jan heeft ons de houtoven laten ontdekken en vooral het brood én pizzabakken.
Pizza's bak ik af en toe wel eens helemaal van scratch in mijn eigen warme luchtoven maar natuurlijk krijg ik nooit die lekkere smaak die je met zo'n authentieke houtoven krijgt...
Je moet er wel serieus je gedachten bij houden en niet té veel aperitieven want voor je het weet haal je een verkoold exemplaar uit je oven.
Het leuke is natuurlijk dat je elke pizza een andere topping kunt geven. En we hadden écht heerlijke Italiaanse ingredïenten staan.
Dirk-Jan had zijn tomatensaus uren laten inkoken het was dus meer gekonfijte tomaat dan wat anders... Het uitrekken en op vorm brengen van het deeg vraagt ook nog enige aandacht en routine.
Na een pizza of twee kreeg ik de slag te pakken...
Op de wijngaard van Avignonesi kregen we kookles van een Italiaanse chef.
Volgens Dirk-Jan stelde hij niet veel voor want hij gaf niet de goede antwoorden op - moeilijke - vragen van Dirk-Jan. Maar 't was een schattig manneke...
Bij hem hebben we Pici gemaakt. Dat is een soort wormachtige macaroni - zie de foto hierboven - die je zelf moet rollen en typisch is voor de regio. Iets wat "la mamma" thuis maakt en via overlevering doorgegeven wordt.
We hebben voor die pici een basic tomatensausje gemaakt met wat look, chilivlokken en een blik gepelde tomaten. Wat laten inkoken, op smaak brengen met wat zout en dan de pici erin. Afwerken met wat parmezaan en je hebt basic Toscaans eten.
Met het deeg voor de pici kon je ook een soort flatbread bakken. Gewoon een pannekoek maken van het deeg, bakken in wat olijfolie en er goed wat parmezaan overstrooien en je hebt een lekker aperitiefhapje. Tof!
We hebben natuurlijk ook de wijngaard bezocht en een lekker glaasje gedronken bij onze lunch...
Natuurlijk is een reis naar Toscane niet af zonder wat cultuur naast de food.
Siena is gekend voor de Palio - dé paardenkoers waar de hele stad naar uitkijkt. Ik ben ook al jaren in de ban van die race. Ze houden die midden in de stad én de jockeys rijden zonder zadel. Je moet het maar doen! De winnaar is het paard dat - met of zonder jockey - eerst aankomt.
Met onze gids konden wij binnen in het museum van een van de contrada's. Siena is verdeeld in contrada's - stadswijken - en die racen tegenmekaar. Zàlig om die prachtige Middeleeuwse spullen van dichtbij te bekijken en te bestasten!
Want niet alleen koken is mijn passie... ooit in een ver verleden heb ik Kunstgeschiedenis gestudeerd en dus blijft mijn hart kloppen voor mooie spullen uit het verleden!
