Jammer van dat kleine spitse torentje... want ik vermoed dat ze dat niet meer gaan vervangen. Je hoort en ziet al de wildste projecten circuleren over de heropbouw. En de Fransen kennende kan dat dus alle richtingen uit gaan!
Met Sinksen gaan we sowieso terug en we blijven dan twee nachtjes slapen. Tijd genoeg dus om even polshoogte te gaan nemen - indien mogelijk natuurlijk.
Maar eigenlijk zijn we naar Parijs gereden om Koen's kerstcadeau uit te proberen. Ik heb hem "une carte POP" cadeau gedaan. Dat is een prioritaire toegangskaart voor Centre Pompidou. We kunnen daarmee een jaar lang - van maart 2019 tot maart 2020 - alle tentoonstellingen bezoeken.
Het heeft me 75 euro gekost en het is voor twee personen. En het zàligste van al is dat je overal via een shortcut binnen mag. Géén lange rijen meer voor ons! In het verleden hebben we soms al boeiende tentoonstellingen gewoon links laten liggen omdat het ons de moed ontbrak om in de rij te gaan staan...
Deze keer was het een overzichtstentoonstelling van het werk van Victor Vasarely.
Leuk om ook de minder gekende werken eens te zien... zo wist ik niet dat hij het logo voor Renault ontwierp.
En natuurlijk hebben we ook de nodige tijd op de terrasjes gespendeerd om aan "people watching" te doen. Vlak voor je binnengaat in de Palais Royal heb je op de hoek een gezellig klein café met een groot verwarmd terras buiten. Ideaal dus op een frisse lente zondag.
Een dag in Parijs is maar een dag in Parijs geweest voor ons als we een wandeling langs de Seine en door de Tuileries kunnen maken. Juist zoals je als je naar de zee gaat toch even het strand op moet om het "echte" zeegevoel te hebben.
Zien jullie in de verte de Notre Dame? En het kleine, spitse torentje? Wel mensen da's de laatste keer
dat je ze zo gezien hebt... 24 uur later was het weg!
Voilà dat was ons daguitstapje naar Parijs...
Geen opmerkingen